راه‌حل روشن و بديع مسئله در تمامي كشورها كه بتواند حوادث و سوانح ترافيكي را بسامان نمايد، و از عوارض و تبعات مرتبط بكاهد استقرار مديريت سوانح ترافيكي در كشور است. اما مشكل ما به همين‌جا خاتمه پيدا نمي‌كند، چرا كه يكي از پيچيدگي‌هاي مسئله مديريت سوانح ترافيكي در هر كشوري اقدام مشترك فرابخشي و چنددستگاهي است! در اين شرايط است كه كار مديريت سوانح ترافيكي با اهميت و پيچيده جلوه مي‌نمايد.
نبود ساختار مديريت يكپارچه در سوانح ترافيكي كشور باعث شد، كه ضعف هماهنگي بين دستگاه‌ها در يك اقدام مشترك بيشتر نمايان شود. نبود اختيارات كافي در ساختارهاي موجود، انجام كار موازي توسط دستگاه‌هاي مسئول، نبود الزامات قانوني تعيين وظايف و تكاليف سازمان‌ها، عدم وجود ارتباط سيستمي و نبود يك مركز يكپارچه پاسخ به تماس‌هاي فوريتي، تعدد وجود كميسيون‌ها و شوراهاي تصميم‌گير، همه و همه خبر از اين نياز ملي در كشور دارد. سازمان بهداشت جهاني در دهه اقدام براي ايمني، به كشورها «ايجاد سازمان راهبر در مديريت سوانح ترافيكي» را توصيه كرده است. نتيجه يك تحقيق نشان مي‌دهد كه ما در كشور شديداً نيازمند يك ساختار مديريت يكپارچه با مسئوليت بالاترين مقام اجرايي كشور هستيم كه اين مدل مديريت بتواند در 3مرحله و فرايند اعمال شود؛ مرحله پيش رويدادي با رويكرد پيش‌بيني و پيشگيري، مرحله حين رويداد براي مديريت صحنه تصادف و مرحله مديريت پس رويدادي است.
در اين مدل، مديريت سوانح ترافيكي بايد داراي سياست كلان و اهداف عمده و راهبردي بوده و سيستم نظارتي كارآمد در آن پيش‌بيني شود و برگرفته از پشتوانه و الزامات قانوني باشد. اگر چنين اتفاق مباركي در كشور رخ دهد يا مديريت جامع سوانح ترافيكي استقرار يابد، دستاوردهاي مهمي مانند واكنش متناسب با سوانح، كاهش شدت اثر سوانح، كاهش زمان رسيدگي، ايمني كاربران و امدادگران و نجات هر چه بيشتر آسيب‌ديدگان سوانح ترافيكي و به تبع آن كاهش تلفات مادي و انساني در كشور را محقق مي‌سازد.
دستگاه‌هاي مسئول در كشور بايد عزم خود را جزم كرده و در يك اقدام هماهنگ و مشترك، يك لايحه فراگير براي مديريت يكپارچه سوانح ترافيكي تهيه نموده تا از مجراي قانوني، ساختار مديريت جامع و يكپارچه سوانح ترافيكي را به تصويب برسانند تا معضل چندين ساله آسيب‌هاي سوانح رانندگي را به‌اين وسيله مهار كنند.