«لطفا فقط دست بزنید و کار دیگه‌ای نکنید!» اینها را نوازنده تمپو می‌گوید که حسابی اوج گرفته و ملت را هم با خودش روی هوا برده است، اما ظاهرا نگاه‌های مسوولان ردیف جلو باعث شده تا کمی فتیله را پایین بیاورد و از مردمی که در محوطه باغ موزه نشسته‌اند، بخواهد که کمی آرام‌تر خوشحالی کنند.
مردم اما کاری به این حرف‌ها ندارند و کماکان به دست و جیغ و هورا مشغولند و کل فضای باغ را روی سرشان گذاشته‌اند؛ باغی که احتمالا چندین سال پیش یکی از ساکت‌ترین و افسرده‌ترین مکان‌های روی زمین بوده و از در و دیوارش صدا درمی‌آمده، اما از زندانیان محبوس در آن نه.
حالا اما برج و باروهای سیمانی زندان قدیمی پایتخت بعد از مدت‌ها دارند رنگ و رویی به خودشان می‌بینند و انرژی مثبت است که در فضا پخش شده.
شاید در روزهای وسط هفته جمعیت کمتری به این نقطه در مرکز شهر می‌آیند، اما وقتی صحبت از ساعت ۹پنجشنبه شب باشد باید انتظار این جمعیت زیاد را داشت که در بعضی جا‌ها عبور و مرور را سخت می‌کند.
عبوری که از میان غرفه‌ها و حجره‌های تهران قدیم می‌گذرد و اول از همه بوی قدیم است که به مشامتان می‌رسد. بوی زردچوبه توی هوا پخش شده و کمی جلو‌تر رایحه دیوانه‌کننده کباب است که فضا را آکنده.
همان قدر که سر جگرکی و پشمک‌فروشی شلوغ است، مقابل شربتخانه هم جمعیت ایستاده است.
صدای موسیقی پرهیجان هنوز به گوش می‌رسد که یک دفعه صدای انفجار می‌آید و بعد نورهای رنگارنگ است که در آسمان ظاهر می‌شوند و مردم را به وجد می‌آورد و همه اینها یعنی اینکه اینجا جایی است برای خوب کردن حال شما؛ جایی که قرار است شما را چند ساعت از زندگی در تهران جدید جدا کند و ببرد به طهران قدیم که البته خیلی هم آرام نیست و خوبی‌اش این است که بعد از چند دقیقه فراموش می‌کنید کجا هستید و می‌بینید ایستاده‌اید وسط جمعیت و دارید همراه آنها داد می‌زنید.
سوار درشکه شده‌اید و دارید میان باغ‌راه‌ها می‌گردید. کنار یک عده کلاه نمدی ایستاده‌اید و با مردمانی از ۱۰۰سال قبل سلفی می‌اندازید.
به جای دیدن فیلم‌های سه بعدی، خیمه‌شب‌بازی و نمایش روحوضی و سیاه‌بازی تماشا می‌کنید. فقط نکته‌ای که باید به یاد داشته باشید، این است که جای پارک ماشین در حوالی باغ موزه قصر حکم کیمیا دارد و اگر می‌توانید از بردن خودرو شخصی خودداری کنید یا اینکه قبل از تاریکی هوا خودتان را برسانید، وگرنه مجبور می‌شوید با یک پیاده‌روی ۱۵دقیقه‌ای خودتان را به محوطه جشن برسانید.
حالا همه اینها را گفتیم برای چی؟ برای اینکه اگر دلتان می‌خواهد در شب‌های نسبتا خنک شهریورماه با خانواده یا دوستانتان به جایی بروید که خوشحالی خونتان بالا برود، پیشنهاد ما جشنواره طهران قدیم باغ موزه قصر است که تا اوایل مهرماه هم ادامه دارد و بشتابید که غفلت موجب پشیمانی است!
محمدتقي حاجي موسي/منبع:همشهري‌جوان