او فعالیت‌های فرهنگی خود را با دبیری ادبیات در مدارس تهران آغاز کرد و بعد‌ها با عنوان روزنامه‌نگار به فعالیتش ادامه داد. وی در روزنامه‌هایی چون ابرار و آریا به عنوان دبیر گروه فرهنگی فعالیت داشته و نقدهایی را در حوزه فیلم، ادبیات و هنرهای تجسمی، و موسیقی نوشته که در نشریات مختلف منتشر شده است.
او در سال‌هایی نیز سردبیری بولتن جشنواره موسیقی فجر را بر عهده داشت.
مجموعه شعر «دو کبوتر کنار پنجره ما» در سال ۸۳ و «تا با توام همیشه با توام» عنوان گزیده‌ای از نثرهای شاعرانه کهن فارسی در سال ۹۲ از جمله آثار مکتوب این نویسنده است. منصور ملکی همسر پری ملکی، خواننده و مدرس آواز بود و به گفته خانم ملکی نقشی تعیین‌کننده در شکل گیری شخصیت هنری او ایفاء کرد.
پری ملکی در یکی از گفت‌وگو‌هایش، همسرش را «شنونده‌ی خوبی» توصیف کرده بود که معمولا دقیق‌ترین نقد‌ها را روی کارش انجام می‌دهد. او در تعدادی از قطعاتش نیز از اشعار ملکی بهره برده است.
حاصل ازدواج او با پری ملکی دو فرزند به نام‌های توکا و بامداد است که اولی در زمینه هنرهای تجسمی و موسیقی پژوهش‌های ارزنده‌ای انجام داده است و دومی نیز به عنوان نوازنده سازهای کوبه‌ای در گروه خنیا با مادرش همکاری دارد.
منصور ملکی بعد از طی دوره طولانی بیماری روز یکشنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۴ در بیمارستان قلب تهران درگذشت.