آنچه در اين ميان مهم است اراده و همت است. قرار نيست كار بزرگي انجام بدهي. براي حفظ محيطزيست راههاي فراواني وجود دارد. ميپرسي از كي، كجا و چطور شروع كنيم؟ ساده است ازهمين الان، از خودت. ميتواني از كاشت يك نهال، يا كاهش مصرف آب شروع كني يا از نگرفتن كيسههاي پلاستيكي براي خريد مايحتاج روزانه. به همين سادگي. ميتواني به كودكت بياموزي كه آشغال تنقلاتش را در سطل آشغال بيندازد. ميبيني كار دشواري نيست. قرار نيست شقالقمر كنيم.
يادمان باشد آباداني درگرو گامهاي كوچك اما مداوم است. در اين ميان، البته افرادي پيشرو هستند؛ از خود ميگذرند تا الگويي شوند براي بقيه. يكي از اين افراد نوعروسي است كه مهريهاش را ساخت آبشخور براي حيات وحش تعيين كرده است.
عجيب است نه!؟ چه انتخاب مباركي. بحران آب اكنون درراس بحرانهاي زيستمحيطي قرار دارد؛ آب كه نباشد حيات نيست، نشاط نيست. حيات وحش نابود ميشود. خوب است بدانيد تنها زماني مردمان يك سرزمين با نشاط هستند كه حال حيات وحش سرزمينشان خوب باشد. اين شاخص شادي، نتيجه تحقيقات علمي است، بپذيريد كه ريشه علمي دارد و باز بپذيريد كه حال مردم سرزمين ما چندان تعريفي ندارد چرا كه حال حيات وحش سرزمينمان اصلا خوب نيست. حالا يك نوعروس سنتشكني كرده و به جاي آنكه مهريهاش را سكههايي به تعداد سال تولدش تعيين كند خواسته است آبشخوري براي سيراب شدن حيات وحش دريكي از زيستگاههاي يوزپلنگ ساخته شود آن هم در زمانهاي كه مهريه معياري است براي فخرفروشي.
نشاني از اين نوعروس نداريم كه در پي نام وشهرت نيست؛ تنها نشانش اينكه عضو انجمن يوزپلنگ ايراني است. افتخار ميكنيم به او. ارج مينهيم نگاه زيباي او به طبيعت را و به او شادباش ميگوييم. اكنون ميتوانيم اميدوار باشيم كه طبيعت زيباي سرزمينمان بهرغم همه بيمهريها به همت فرزنداني اينچنين حفظ خواهد شد.
آنطور كه در خبرگزاري آنا آمده، اين نوعروس گفته است: «ميتوانيم به مهريه، نگاه خودخواهانه نداشته باشيم و آن را براي كار خير ازجمله انسانهاي نيازمند اختصاص دهيم و يا آن را صرف حفظ محيطزيست كشور كنيم.» اين نوعروس باور دارد كه با ساخت آبشخور براي حيوانات حيات وحش، بركات زيادي به زندگي مشترك او و همسرش سرازير خواهد شد.
به گفته اين نوعروس، براساس بررسيها، هزينه احداث يك آبشخور، 7ميليون تومان است كه اين مبلغ با ذكر جزئيات احداث در دفتر سند ازدواج در دفترخانه ثبت شده است.