در ساحت جمعي نيز هدف اسلام تحقق عدالت اجتماعي و برابري انسان‌هايي بوده كه آنها را فارغ از رنگ و نژاد و زبان و قوميت برادر و خواهر شمرده و چون دندانه‌هاي شانه يكسان دانسته است. از اين‌رو نبايد فراموش كنيم كه مأموريت اصلي ما در انقلاب اسلامي مبارزه با استكبار و اشرافيت و حمايت از مستضعفين و پابرهنگان بوده است و هر گاه به هر ميزان از اين هدف فاصله بگيريم از كيان اساسي و اصل بنيادين انقلاب فاصله گرفته‌ايم.
امروز بايد به تلخي و حسرت اعتراف كنيم كه خيلي از ما متأسفانه آن شعارها و آرمان‌ها و آن رويكرد حضرت امام رضوان‌الله عليه را فراموش كرده‌ايم.بايد اعتراف كنيم كه ما خيلي از آن شعارهاي پرحرارت و اساسي در مبارزه با مرفّهين بي‌درد و خوي اشرافي گري و استكبار را فراموش كرديم. بايد اعتراف كنيم كه گاهي چندان در حمايت از پابرهنگان و كوخ نشينان و محرومان و مستضعفان موفق عمل نكرديم. بايد اعتراف كنيم كه گاهي امروز از آن آرمان‌ها فاصله زياد و جدي داريم و تا دير نشده بايد مجدداً به همان رويكردها و همان مسير برگرديم.
همه ما بايد در فهم مان از معارف ديني بازنگري كنيم و درنظر داشته باشيم كه احاديثي كه راجع به عدالت اجتماعي وجود دارد بسيار بيشتر از احاديث درباره موضوعي چون حجاب است، بنابراين بايد حساسيتمان درباره عدالت بسيار زياد باشد.اين درست است كه بي‌حجابي و بد حجابي جوان را به طغيان وامي‌دارد اما آيا ديدن ماشين‌هاي يك ميلياردي و ۲ ميلياردي اين افراد را به طغيان وا نمي‌دارد؟ براي من جالب است كه متأسفانه برخي متوليان ديني و تريبون دارها گاهي براي يك مسئله مهم و ارزشمندي مثل حجاب رگ گردنشان بيرون مي‌زند و داد سخن بر مي‌آورند، اما درباره موضوعي چون ربا اين اندازه هيجان و حساسيت ندارند.درحالي‌كه دين ما مي‌گويد علت العلل و ريشه فساد و فحشا در جامعه بي‌عدالتي و ويژه خواري و حيف و ميل بيت المال است.
حديث مشهور و تكان‌دهنده قبح‌ربا و اين تصريح قاطع كه رباخواري جنگ علني با خدا و رسول است، مي‌گويد : يك درهم رباخواري مانند اين است كه كسي در خانه خدا (كعبه) با مادر خود زنا كند ! آيا مشابه اين تعبير را صد بار نرم‌تر درباره برخي گناهان ديگر داريم ؟ اين سؤال هم بسيار مهم است كه حجم روايات ما درباره حجاب چقدر است و حجم روايات درباره عدالت و فقر و غنا و تبعيض چقدر؟ حال بايد ديد آيا حساسيت ما با اين حجم از روايات و شدت و قاطعيت‌شان تناسب دارد؟ اگر حجم روايات ما درباره حجاب در كل روايت مثلا 5درصد بود ما بايد به همان اندازه فرياد بزنيم و اگر حجم روايات ما درباره فقر و غنا و عدالت ومستضعفين 95درصد است بايد به اندازه 95درصد فرياد بزنيم نه به اندازه 5درصد. اما اكنون مي‌بينيم كه گاهي برخي افراد بسيار متدين، انقلابي، خوش فكر و متعهد راجع به اينكه چرا وضع حجاب مناسب نيست نگراني دارند اما به همان اندازه نگران فقر و بي‌عدالتي نيستند؟ حق با آنهاست، من قبول دارم كه ممكن است بدحجابي يك فرد پسر جوان دم بختي را منحرف كند اما آيا زخمي كه نداري و فقر بر قلب افراد نيازمند مي‌زند بيشتر نيست؟ چرا اميرالمؤمنين(ع) فرمود:«ان‌الله تعالي فرض علي ائمة المسلمين ان لا يقدروا انفسهم إلا بضعفة الناس كيلا يتبيغ بالفقير فقره» يعني خدا بر پيشوايان عادل واجب كرده كه مثل ضعيف‌ترين مردم زندگي كنند، تا اينكه فقر فقير او را آزار ندهد.
آيا ديدن خانه‌هاي 15، 20، 30و چند ميلياردي در تهران بيشتر افراد را به طغيان مي‌آورد يا روسري عقب افتاده دختري در خيابان؟ چطور ما براي آن همه‌‌چيز را به هم مي‌ريزيم اما براي اين حساسيت نداريم كه عدالت اساس دين است.به آگهي‌هاي پر زرق و برق تلويزيون نگاه كنيد. در اين آگهي‌ها به جوان اين القا مي‌شود كه در آغاز زندگي مي‌توان خانه و ماشين و زندگي آنچناني داشت، آيا اين طغيان ايجاد نمي‌كند؟ چرا كسي به اين موضوع فكر نمي‌كند؟ اين همه در مورد عدم‌هم نشيني با زياده‌خواران در آموزه‌هاي ديني تأكيد شده است، اما وقتي نسبت به زندگي اشرافي و تجملي برخي مسئولان به آنها گوشزد مي‌شود، دست آخر مي‌گويند كه اين حرف‌ها و احاديث براي الان نيست. حال آنكه افتخار ما انتساب به مكتب علي عليه السلام است و شور و حال انقلابي را از غرش‌ها و ناله‌هاي عدالت طلبانه نهج البلاغه وام‌گرفته‌ايم. مدتي قبل فقط بخشي از كلمات رهبر بزرگوار انقلاب را تنها درباره موضوع فقر و غنا جمع‌آوري كردم. اين عبارات بيش از 70صفحه شده بود و جالب‌تر اينكه بعضي از جملات تندي را كه ما با ملاحظه و در لفافه بيان مي‌كنيم، ايشان به صراحت مطرح كرده‌اند.
اين جمله را نگاه كنيد كه سال 1381در ديدار با اعضاي هيأت دولت گفته اند:« حتماً مسئله مبارزه با فساد را جدّي بگيريد و دنبال كنيد. اينكه ما 23سال قبل گفتيم اصلاحات واقعي در كشور، مبارزه با فقر و فساد و تبعيض است، هر روز كه مي‌گذرد، اعتقاد بنده به اين مسئله راسخ‌تر مي‌شود. هيچ اصلاحي در كشور بدون پرداختن به اين 3مقوله اساسي و بنياني ممكن نيست صورت گيرد؛ اينها مادرِ همه اصلاحات است و بايد بالاخره در كارها به اين قضيه بپردازيد.» اين رويكرد ايشان تنها از موضع يك كارگزار و مدير بزرگ نظام نيست بلكه از منظر يك فقيه و عالم ديني سخن مي‌گويند كه مي‌داند اصلاح و بازسازي نظام اجتماعي و حل مشكلات گوناگون و آسيب‌هاي متنوع جز با رفع فقر و تبعيض ممكن نخواهد بود.
علت اينكه بعد از سال‌ها سخنراني‌هاي متنوع و شعارهاي رنگارنگ و فعاليت‌هاي تبليغي و فرهنگي همچنان بسياري از مشكلات برجسته‌تر و آزارنده‌تر مي‌شوند همين است كه برخلاف توصيه اسلام و راهكار دين از ريشه‌ها آغاز نكرده‌ايم و به شاخه‌ها مشغوليم. هر عاقلي مي‌داند كه دير يا زود اگر ويراني بنيان و پاي‌بست خانه را علاج نكنيم تزيين و زيباسازي نقش ايوان تنها وقت ما را تلف خواهد كرد. اين حقيقت اختصاصي به امروز و ديروز يا ما و ديگري ندارد بلكه اين سنت ثابت الهي در تاريخ زندگي بشر است كه فرمود چه بسا حاكمان كافر كه زمامداري‌شان به‌خاطر عدل بپايد ! اين سنت ثابت الهي است كه احاديث و روايات ديني به ما گوشزد مي‌كند.