از مردم مانند دوران دفاع‌مقدس و مشكلاتي كه بعد از انقلاب داشته‌ايم و آنها كمك مي‌كردند درخواست مي‌كنيم به ما كمك كنند و همين‌جا به مديران مدارس عرض مي‌كنم به هيچ‌وجه، اجباري در گرفتن وجه نيست.»
اين جملات بخشي از اظهارات وزير آموزش و پرورش در هفته پيوند اوليا و مربيان است كه به‌اصطلاح يكي به ميخ زده و يكي به نعل. به مديران مدارس توصيه كرده از والدين دانش‌آموزان به اجبار پول نگيرند و به مردم هم گفته به مدارس كمك كنند.ظاهر ماجرا خيلي هم شيك و پسنديده است ولي واقعيت اين است كه آموزش و پرورش تنها به مدارس شبانه‌روزي و مناطق محروم سرانه مي‌پردازد و به بسياري از مدارس دولتي عادي سرانه‌اي تعلق نمي‌گيرد. پرداخت نشدن سرانه به مدارس موجب مي‌شود تا در بسياري از مدارس به اجبار از والدين دانش‌آموزان پول دريافت شود. مسئولان آموزش و پرورش هم تنها يك توصيه به مديران مدارس دارند:«براي دريافت پول تا تشكيل انجمن اوليا و مربيان صبر كنيد.»
با تشكيل انجمن اوليا و مربيان، مشخص مي‌شود كه بايد هر دانش‌آموز چه مبلغي به‌عنوان «همياري»، «كمك داوطلبانه» و... بپردازد البته همه قبول دارند كه در مدارس دولتي عادي هم پول دريافت مي‌شود، اما مسئولان مي‌گويند «داوطلبانه» است و والدين دانش‌آموزان معتقدند اجباري. توجيه هم اين است چون انجمن اوليا و مربيان، نمايندگان اولياي دانش‌آموزان هستند پس مصوبات آنها قابليت اجرايي دارد و مسئولان فقط نظارت مي‌كنند و دخالتي در امور داخلي مدارس نمي‌كنند. اين مسائل در حالي در مدارس روي مي‌دهد كه براساس اصل 30قانون اساسي دولت موظف است امكانات تحصيل رايگان را براي همه شهروندان تا پايان دوره تحصيلات متوسطه فراهم كند. اينكه چرا مسئولان ارشد آموزش و پرورش بر سر مردم منت مي‌گذارند و اصل 30قانون اساسي را ناديده مي‌گيرند جاي پرسش است. مگر اين هزينه‌ها در دولت‌هاي قبلي نبوده. چرا بحث دريافت پول در مدارس به‌شدت پيگيري مي‌شود ولي در مقابل دغدغه افزايش كيفيت آموزشي كمتر مطرح است و حرفي از آن زده نمي‌شود؟
آشفتگي و نابساماني در آموزش و پرورش موج مي‌زند، معلم، مدير مدرسه، دانش‌آموز و والدين دانش‌آموزان همه از وضعيت كنوني ناراضي هستند، ايراد كار كجاست؛ كمبود بودجه، مديريت يا نقشه راه؟
آيا وضعيت كنوني نتيجه اجراي اصل 30قانون اساسي و وعده دولت مبني بر «رفع شكاف طبقاتي و توجه به مدارس دولتي عادي و رفع نگراني خانواده‌ها» است؟ مرور اين سخنان آقاي رئيس‌جمهور در خرداد 92درباره آموزش و پرورش در گفت‌وگو با پايگاه خبري آفتاب خالي از لطف نيست:«اقدام عاجلي كه بايد در زمينه آموزش و پرورش صورت گيرد، اصلاح روندي است كه مدارس را به يك نهاد انتفاعي، خودگردان و بنگاه اقتصادي تبديل كرده است. به اين معنا كه حتي هزينه آب و برق و گاز و كاغذ مصرفي مدارس را اوليا بايد تأمين كنند. حتماً فردا كساني اين‌را تكذيب مي‌كنند ولي مردم كه خودشان مي‌دانند وضع به چه صورتي است. البته بحث مشاركت اوليا در اداره مدارس قابل دفاع است اما بايد ديد كه آيا اين مشاركت فقط در سطح تأمين هزينه‌هاي آموزشگاه‌هاست يا ابعاد ديگري هم بايد داشته باشد؟»