به گزارش روابط عمومی پژهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، رعنا بهرامی پژوهشگر کارگاه سفال و لعاب پژوهشکده هنرهای ملی با اعلام این خبر تصریح کرد که نمونه‌های مصور کردن بر روی سفالینه‌ها با نقوش انسانی از قرون 4 و 5 در دوره سلجوقیان وجود داشته است.
به گفته او، نمونه این مصور سازی‌ها را می‌توان در ظروفی مشاهده کرد که با چهره های انسانی و با شمایل مغولی منقوش شده‌اند.
این پژوهشگر افزود: نگارگری بر روی ظروف سالها انجام می‌شده اما در سالهای اخیر بیشتر در مصور کردن کتاب‌ها و یا در قالب مینیاتور بر روی کاغذ مورد استفاده قرار می‌گیرد.
او یکی از اهداف کارگاه سفال و لعاب پژوهشکده هنرهای ملی را احیای مجدد نقوش برگرفته از فرهنگ نگارگری سنتی ایران بر روی سفالینه‌هایی اعلام کرد که با شیوه لعاب انجام می‌گیرند.
بهرامی افزود: هم‌خوانی این نقوش با ظروف مورد نظر همراه باحفظ مفاهیم سنتی و اصیل اثر از عرصه‌های پژوهشی گروه هنری سفالینه‌ها در پژوهشکده هنرهای سنتی است که مد نظر قرار می‌گیرد.
او با اشاره به اجرای مدل‌هایی برای احیاء این شیوه تصریح کرد که پیش از این مینیاتور کمتر روی سفال انجام می‌شد و این شیوه به دست فراموشی سپرده شده بود که در این کارگاه سعی دراحیای آن داریم.
به گفته بهرامی، هم اکنون یک بشقاب توسط پژوهشگران کارگاه سفال و لعاب ساخته شده است که با روش "رولعاب" و نقش مینیاتوری از شاهنامه که نمونه اصلی آن در کاخ گلستان قرار دارد طراحی شده است.
این هنرمند در پایان گفت: برای طراحی این بشقاب به دلیل محدودیتی که در کار با سفال داریم یک نمونه از طرح را در ظرف لعاب انجام دادیم به این صورت که ابتدا روی ظرف را با لعاب سفید می‌پوشانیم و سپس روی آن نقاشی می‌کنیم و پس از پخته‌شدن در کوره، بشقاب با طلا تزیین و برای پخت مجدد در کوره قرار می‌گیرد.