به نوشته هلث‌دي پژوهشگران در این بررسی ۹ دارو را آنالیز کردند که در ایستگاه فضایی بین‌المللی برای ۵۵۰ روز ذخیره و بدون استفاده شدن به زمین بازگردانده شده بودند.
این داروها شامل مسکن‌ها، خواب‌آورها، داروهای آنتی‌هیستامین/ضداحتقان، یک داروی ضداسهال و یک دارو برای هشیار نگهداشتن بودند.
این پژوهشگران این اجزای فعال این داروها و میزان ضايع‌شدنشان را ارزیابی کردند تا معلوم شود آیا با اصول راهنمای فارماکوپه ایالات‌متحده (USP) از لحاظ كارايي، تطبیق می‌کنند یا نه.
یک دارو که پنج ماه از تاریخ مصرفش گذشته بود، چهار دارو تا هشت ماه پس از گذشتن از تاریخ‌های مصرفشان، و سه داروی دیگر پس از سه ماه از گذشتن تاریخ‌های مصرفشان همچنان استانداردهای USP را دارا بودند. یک مکمل غذایی که برای کمک به خواب به کار می‌رفت، یازده ماه پس از گذشتن تاریخ مصرفش دیگر دارای این استانداردها نبود.
بر اساس مقاله این پژوهشگران که در ۶ نوامبر به‌صورت آنلاین در ژورنال AAPS منتشر شده است، ضايع شدن غیرمعمول در هیچ‌یک از این داروها مشاهده نشد.
تاکنون اطلاعات چندانی درباره تأثیر ماندن طولانی‌مدت داروها در فضا بر کیفیتشان در دست نبوده است.
ویرجینیا وترینگ، نویسنده این مطالعه، عضو مرکز پزشکی فضایی و بخش داروشناسی در کالج پزشکی بیلور در هوستون گفت، با اینکه به‌طور مرتب برای ایستگاه فضایی بین‌المللی محموله‌های دارویی فرستاده می‌شود، این کار در مأموریت‌های طولانی به مکان‌های دوردست‌تر ممکن نیست.
این پژوهشگران گفتند، پیش از برنامه‌ریزی برای سفرهای فضایی طولانی‌مدت، برای مثال مأموریت‌های به‌سوی مریخ، مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری است.