اين جمله درواقع توصيف مرحله‌اي تازه از ماجراي غرب (در اينجا فرانسه) با داعش است؛ ماجرايي كه از 2سال پيش و با موضعگيري كشورهاي غربي هم‌رديف فرانسه در مقابل وقايع سوريه آغاز شد و اكنون به بازگشت بومرنگ‌گونه آتش جنگ سوريه به خاك اين كشورها منجر شده‌است.
- سكوت و همراهي
در سال 2013، گروه موسوم به دولت اسلامي عراق و شام با فعاليت‌هاي رسانهاي گسترده اعلام حضور كرد. اين فعاليت رسانهاي شامل فيلم‌هايي بود از مرز سوريه و عراق كه تحت كنترل اين گروه قرار گرفته بود و همچنين سربريدن گروگان‌هاي غربي مقابل دوربين. در همان روزها، فرانسه ميزبان گروه‌هاي مخالف سوريه‌اي بود؛ گروه‌هاي مخالفي همچون ارتش آزاد يا ائتلاف ملي مخالفان كه از چهره‌هاي خارج‌نشين تشكيل شده‌بودند و در اين جلسات يا با هم بر سر رياست جلسه و گروه دعوا مي‌كردند يا تنها با يك جمله جلسات خود را به پايان مي‌بردند:
بشار اسد بايد برود. فرانسه همزمان با ميزباني جلسات مخالفان سوريه، در عرصه‌هاي ميداني هم در اين جنگ فعال بود. ازجمله اين عرصه‌ها، فروش تسليحات به كشورهاي عربي، حمايت مالي و تسليحاتي از شبه‌نظاميان و مخالفان مسلح سوريه و تكرار جمله «بشار اسد بايد برود» بوده‌است. مقامات فرانسوي هنگام صحبت درباره داعش و فعاليت آن، آن را يك گروه شبه‌نظامي سني مي‌خواندند كه در نتيجه شرايط منطقه و در چارچوب جنگ شيعه و سني ايجادشده و فعاليت مي‌كند. آن زمان كسي صحبت از نابودي داعش، خطر داعش براي جهان، ضدبشري بودن يا جنگ با داعش نمي‌كرد. همه اين الفاظ تنها عليه دولت سوريه به‌كار مي‌رفت نه عليه داعش.
- مهار داعش
از سال گذشته وقتي كم كم ماهيت داعش و فعاليت آن عليه كشورهاي غربي معلوم شد، مقامات غربي ازجمله آمريكايي و فرانسوي، صحبت از ضرورت مهار داعش را به ميان آوردند. رئيس‌جمهور آمريكا در مصاحبه‌اي گفت، داعش يك گروه شبه‌نظامي كم اثر است كه مي‌توان آن را مهار كرد. وقتي ائتلافي به‌اصطلاح بين‌المللي با حضور كشورهاي غربي و عربي براي جنگ عليه داعش تشكيل شد، باز هم مقامات سياسي و نظامي از مهار داعش سخن گفتند. شيوه كار اين ائتلاف هم نشان مي‌داد كه هدف آنها جمع كردن بساط داعش نيست.
حملات هوايي اين ائتلاف به‌صورت محدود انجام مي‌شد به‌طوري‌كه صداي اعتراض دولت عراق هم بلند شد.حيدر‌العبادي نخست‌وزير عراق بارها در چند سخنراني و مصاحبه، از ائتلاف غربي وعربي به رهبري آمريكا انتقاد كرد كه چرا آنطور كه در ابتدا قرار بود و تبليغات رسانهاي صورت گرفته بود، عليه داعش دست به حمله نمي‌زنند؟
حملات هوايي فرانسه به خاك سوريه و عليه مواضع داعش در آن روزها، به هدفگيري اتباعي از اين كشور كه به داعش پيوسته‌بودند خلاصه مي‌شد. سال گذشته وقتي عوامل داعش به دفتر مجله فكاهي شارلي ابدو در پاريس حمله كردند ، فرانسه براي آرام كردن افكار عمومي داخلي اندكي بر اين حملات هوايي به سوريه افزود، اما ماشين جنگي داعش همچنان بي‌وقفه به‌كار خود در عراق و سوريه ادامه مي‌داد چون هدف غرب ازجمله فرانسه، نابودي داعش نبود بلكه مهار آن براي ادامه وضعيت موجود بود.
- جنگ با داعش
جمعه‌شب طي يك ساعت، پاريس همچون شهري بي‌دفاع هدف حمله 8فرد مسلح قرار گرفت. ماجرا مانند فيلم‌هاي سينمايي بود. حمله به رستوران‌ها، استاديوم ورزشي، سالن كنسرت و مردم خيابان. اين حملات كه هنوز ابعاد آن و چگونگي طراحي و اجرايش به‌طور دقيق مشخص نشده، وضعيت فرانسه را براي هميشه تغيير خواهد داد. تغييري كه اين روزها با وحشت مردم در خيابان‌هاي پاريس آغاز شده و با سخنان اولاند، با تغيير در قانون اساسي اين كشور ادامه مي‌يابد.
مي‌گويند احساس امنيت از خود امنيت مهم‌تر و تأثيرگذارتر است. آنچه جمعه‌شب در پاريس روي داد، احساس امنيت را نه‌تنها براي مردم پاريس كه براي ساكنان ديگر شهرهاي اروپايي از بين برد. دولت‌هاي اروپايي كه سالانه ميلياردها دلار صرف تدابير امنيتي و اطلاعاتي مي‌كنند، حالا در مقابل چند فرد مسلح خود را بي‌دفاع يافته‌اند. همين احساس ضعف و بي‌دفاعي باعث شده كه رئيس‌جمهور فرانسه براي كشورش وضعيت جنگي اعلام و تدابير فوق‌العاده را براي مدت 3ماه در كشور تمديد كند.عاملان و طراحان حملات پاريس، فرانسوي، بلژيكي و ساكن اروپا بوده‌اند. اگر چه گفته مي‌شود طراح اين حملات فراري است و به سوريه رفته‌است اما آنها تحت نام داعش دست به اين حملات زده‌اند.
اكنون دولت فرانسه چاره‌اي جز اعلام جنگ با گروهي كه چنين به پايتخت حمله كرده و مردم را قتل‌عام و هراسان كرده ندارد.روزنامه فرانسوي ليبراسيون در نخستين روز كاري بعد از حملات پاريس در تيتر صفحه اول خود از حملات پاريس به‌عنوان بومرنگ داعش نام برد. مطلب ليبراسيون درباره بازگشت اتباع فرانسوي عضو داعش به كشور براي انجام حمله بود. اين هشداري است كه ماه‌هاست از سوي سازمان‌هاي اطلاعاتي غربي مطرح مي‌شود.فرانسه اكنون تاوان سكوت اوليه در مقابل داعش را مي‌پردازد. سكوت در مقابل گروهي كه فرانسه و متحدان غربي و عربي‌اش، آن را «يك گروه شبه‌نظامي سني» مي‌خواندند نه يك گروه تروريستي تهديدكننده بشريت.