آلايندههاي جوي پس از افزايش آلودگي هوا در 6ماه دوم سالهاي اخير، همواره با مديريت باد و باران كاهش يافته اما اين نگراني وجود دارد كه درصورت قطع طولانيمدت باد و نزولات جوي، گازهاي آلاينده به يك بحران فراگير تبديل شود.هرچند بارندگي از عوامل مؤثر در كاهش ميزان آلايندههاي هوا بهشمار ميرود اما بررسيها نشان ميدهد كه درصورت پايداري جوي در هواي تهران، طي 40ساعت پس از هر بارندگي تجمع آلايندهها ميتواند هواي پايتخت را از وضعيت سالم خارج كرده و ميزان آلايندهها در هواي تهران را به سرعت افزايش دهد.
آنگونه كه حسين شهيدزاده، قائممقام شركت كنترل كيفيت هواي تهران به همشهري ميگويد، در پي آخرين بارش در تهران، ايستگاههاي ثبت كيفيت هوا نشان دادند كه تنها 40ساعت هواي شهر بهتر شده و پس از اين زمان از هواي با شاخص پاك(كمتر از 50PPM) به هواي ناسالم براي همه(بيشتر از 150PPM) رسيديم. اين عدد قابل تعميم براي بسياري از بارشهاي جوي است كه در تهران رخ ميدهد اما به سرعت به گازهاي آلودهكننده شهر افزوده ميشود. اين روند نشان ميدهد درصورتي كه شرايط جوي پايدار باشد، شاخص كيفيت هوا به واسطه حجم بالاي انتشار آلودگي و زيادبودن تعداد منابع انتشار آلودگي هوا طي مدت زمان خيلي كوتاهي به شرايط بحراني آلودگي هوا نزديك ميشويم.
- تهديدي براي مديريت باد و باران
آنگونه كه گزارشهاي شركت كنترل كيفيت هواي تهران در سالهاي اخير نشان ميدهد، مؤثرترين عامل در كاهش آلودگي هوا براساس اطلاعات دريافتي و مقايسهاي، ناپايداري جوي است. مديريت باد و باران در شرايطي در شهر صورت ميگيرد كه منابع انتشار آلودگي هوا همچنان در تهران بالاست. اما علت اين عمر كم هواي سالم بعد از هر بارندگي چيست؟
شهيدزاده در اينباره ميگويد: مطالعات ما نشان ميدهد بيش از 82درصد آلودگي هواي تهران ناشي از حمل ونقل در معابر شهر است و بايد در اين زمينه اقدامي اساسي براي جلوگيري از انتشار گازهاي آلاينده بهويژه درخصوص خودروهاي شخصي و موتورسيكلتها صورت گيرد. وي ميافزايد: پس از اتمام هر بارندگي، ذرات معلق بهعنوان آلاينده اصلي به سرعت افزايش مييابد و اين عامل موجب شده در 14سال اخير همواره موجب كاهش كيفيت مطلوب هوا شود. انباشت ذرات معلق در 99درصد موارد موجب شده ما محدوديتهاي تردد در شهر را براي كودكان و بيماران قلبي و ريوي اعلام كنيم و اين آلاينده علت اصلي بياثر شدن هواي پاك بعد از هر باران است.
- ناپايداريهاي جوي را مقايسه كنيد
طي هفتههاي اخير برخي مسئولان دولتي درخصوص بهبود كيفيت هواي تهران در سالجاري سخن گفتهاند، اما اگر شاخص كيفيت هوا نسبت به سالهاي گذشته وضعيت بهتري دارد، نميتوان گفت راهكاري مانند افزايش نسبي كيفيت بنزين در كاهش آلودگي هواي شهر مؤثر بوده است. مناسبترين روش براي بررسي وضعيت آلودگي هوا در 2 سال متوالي اين است كه پس از پايان سال دوم، كلاس ناپايداري جوي 2 سال با هم مقايسه شود تا مشخص شود ناپايداريهاي جوي در چه وضعيتي بوده است.
- راهحل چيست؟
براي افزايش عمر لطافت هوا بعد از هر بارندگي راهحلهايي وجود دارد كه اجراي هر يك از آنها ميتواند بر عمر هواي پاك و سالم در تهران بيفزايد. اين راهحلها راه نجات شهر از آلودگي هوا هستند:
- محدود كردن مقطعي تردد خودروهاي كاربراتوري
- اجراي طرح كاهش كه ميتواند بهعنوان يك طرح مؤثر جايگزين طرح زوج و فرد شود.
- الزام وسايل نقليه ديزلي به نصب فيلتر دوده
- از رده خارج كردن خودروهاي فرسوده كه عمر آنها تمامشده و براي شهر مشكل ايجاد ميكنند.
- الزام خودروهاي شهر به انجام معاينه فني و كنترل جدي پليس