تا امروز كه حدود يك سال و نيم از بازنشستگي اين 25هزار فرهنگي مي‌گذرد، به‌طور متوسط حدود 20درصد از پاداش پايان خدمت فرهنگيان پرداخت شده، آن هم به روش قطره چكاني و مهم‌تر اينكه بين بازنشستگان خانم و آقا و حتي بين استان‌ها تفاوت قائل شده‌اند؛ به بازنشستگان آقا حدود 20درصد مبلغ پاداش پرداخت شده و به خانم‌ها حدود15درصد. در يك استان به فرهنگيان بازنشسته 5ميليون و در استان ديگري 7ميليون تومان پرداخت كرده‌اند. اينكه فرهنگيان بازنشسته توقع دارند همانند كاركنان بازنشسته ساير دستگاه‌هاي دولتي بلافاصله پس از بازنشستگي پاداش پايان خدمت‌شان را دريافت كنند انتظار نابجايي نيست. آنها مي‌‌گويند چرا دولت در پرداخت بدهي خود به فرهنگيان اين قدر تاخير دارد و به جاي آنكه فكري به حال آنها بكند، طرح‌هايي همچون وام 25ميليوني خودروسازان را در دستور كار قرار مي‌دهد.
نكته ديگري كه موجب رنجش خاطر فرهنگيان بازنشسته شده، سخنان دولتمردان در اين‌باره است. وزير آموزش و پرورش يك‌بار پرداخت پاداش پايان خدمت فرهنگيان را منوط به تأمين اعتبار از سوي دولت مي‌كند و مي‌گويد «اعتبار نداريم»، روز ديگري اعلام مي‌كند «به‌زودي پرداخت مي‌شود». روز گذشته نيز مشاور وزير در امور بازنشستگان گفته كه همچنان منتظر تأمين اعتبار لازم از سوي سازمان مديريت و برنامه‌ريزي هستيم. آنچه بيش از هر چيزي فرهنگيان را آزار مي‌دهد خلف وعده مسئولان است.آيا بهتر نيست آقاي وزير يك‌بار زمان دقيق پرداخت اين بدهي‌ها را اعلام كند و البته بر اين عهد هم استوار بماند تا اين افراد هم بتوانند براي پولي كه قرار است با تأخير به آنها پرداخت شود، برنامه‌ريزي كنند؟
پيش از اين سازمان مديريت و برنامه‌ريزي وعده كرده بود كه مطالبات پاداش پايان خدمت فرهنگيان را تا 15شهريور پرداخت مي‌كند. مگر پاداش پايان خدمت 25هزار فرهنگي كشور چقدر است كه دولت از پرداخت آن عاجز است؟ آيا دولت با كاركنان بازنشسته ساير دستگاه‌ها نيز برخورد مشابهي دارد؟