خيلي از دوستانم موبايل ندارند، اما خيلي‌ها هم دارند. ما به كمك موبايل‌هايمان، با هم در ارتباطيم و گروه «هم‌كلاسي‌ها» را تشكيل داده‌ايم. كساني هم كه تلفنهمراه ندارند با استفاده از موبايل اعضاي خانواده‌شان، در گروه عضو مي‌شوند. ما اخبار كلاس را به هم مي‌گوييم و امتحان‌ها يا تحقيق‌ها را به هم ديگر يادآوري مي‌كنيم.
ما كلا خيلي زياد از تلفنهمراه استفاده مي‌كنيم. شاید همین مسئله باعث شده كه کلی کارشناس وارد بررسی وضعیت ما بشوند؛ از كارشناسان وزارت بهداشت گرفته تا مشاوران و جامعه شناسان. هميشه كلي خبر درباره ي موبايل وجود دارد.
جامعه‌شناسان معتقدند كه بعد از گذشت 22 سال از ورود موبایل به ايران، هنوز فرهنگ استفاده‌ي مناسب از اين وسيله به درستي جا نيفتاده است. بخصوص پس از ورود نرم‌افزارهاي جديد و شبكه‌هاي اجتماعي، استفاده از تلفنهمراه وارد فاز جديدي شده كه نياز به فرهنگ‌سازي مجدد دارد.
در راه كم‌شنوايي
نام موبايل و «هندزفري» به هم پيوند خورده است؛ با صداي وزوز موسيقي كه از هندزفري‌ها تراوش مي‌كند و با دست‌هايي كه روي صفحه‌ي موبايل مي‌لغزند و صداي موسيقي را بلند و بلندتر مي‌كنند.
در همين زمينه رئیس برنامه‌ي ملی کنترل ناشنوایی مرکز مدیریت بیماری‌های غیرواگیر وزارت بهداشت، با اشاره به افزایش میزان «کم‌شنوایی زودهنگام جوانان و نوجوانان» نسبت به استفاده از وسایلی نظیر «هندزفری» هشدار داده است.
دکتر سعید محمودیان به خبرگزاري ایسنا گفته درگروه سنی نوجوانان و جوانان کم‌شنوایی به درجات مختلف در حال افزایش دو برابری است چراکه این عارضه درجه‌هاي مختلفی دارد و فرد زمانی متوجه می‌شود، که کم‌شنوایی باعث کم‌شدن ارتباط او با محیط اطراف شده و به‌نوعی پیرگوشی زودهنگام اتفاق افتاده است.
به گفته‌ي او استفاده از هندزفری‌ها، هدفون‌ها و يا هر وسيله‌اي با صدای بلند، میزان شنوایی را در فرد به‌طور مرتب کم می‌کند و سلامت گوش را به خطر می‌اندازد. هم‌چنین استفاده‌ي نادرست و خودسرانه از داروهایی مثل آنتی‌بیوتیک‌ها یا مسکن‌ها بدون دستور پزشک، عامل مهمی در بروز کم‌شنوایی است.
دنياي امواج و فركانس‌ها
در حال حاضر، در جهان حدود 1/9 میلیارد نفر از موبايل استفاده می‌کنند. اين يعني ما در دنیایی مملو از امواج موبايل زندگی می‌کنیم.
مي گويند عوامل متعددي مثل فاصله‌ي تلفنهمراه از گوش و ميزان فركانس، در ميزان جذب امواج توسط مغز مؤثرند، اما به‌طور معمول بیش از 70 درصد امواج به‌وسیله‌ي بافت جمجمه و مغز، جذب می‌شود و به شکل انرژی حرارتی درمی‌آید.
صحبت طولاني با موبايل اثرات زيان‌باري به همراه دارد و افراد را تحت‌تأثیر امواج خطرناک این تلفن‌ها قرار مي‌دهد. البته راه‌هايي براي كم‌كردن اين آثار زيان‌بار وجود دارد:
مثلاً اين‌كه مدت زمان تماس و مکالمه با موبايل را کاهش بدهيم چون مطالعات نشان می‌دهد که صحبت‌كردن بیش از دو دقیقه با تلفنهمراه، امواج مغزی را تحت‌تأثیر امواج موبايل قرار می‌دهد.
بهتر است تلفنهمراه را در جیب شلوار و یا جیب بلوزمان قرار ندهیم.
و اگر از هدست یا گوشی استفاده نمی‌كنیم وقتی شماره می‌گیريم منتظر بمانيم تا ارتباط با طرف مقابل برقرار شود بعد آن را روی گوشمان قرار دهیم. در این صورت در معرض اشعه‌ي مضر کمتری قرار می‌گیریم.
يك توصيه‌ي ديگر اين است كه برای موبایلمان پوشش‌های فلزی نخریم و موبايل را درون بسته‌های فلزی دربسته قرار ندهیم. این محفظه‌های فلزی مثل یک گیرنده عمل کرده و اثر امواج تلفنهمراه را که به سمت بدن ما می‌آیند تشدید می‌كنند.
مي‌گويند بهتر است تلفن‌همراهی با میزان «اِس.اِی.آر» پایین‌تر (تلفن‌همراهی با جذب پایین اشعه برای بدن) بخریم. این عدد معمولاً توسط شرکت سازنده‌ي تلفنهمراه، روی گوشی و یا کاتالوگ آن درج می‌شود و نشان می‌دهد که هنگام استفاده از تلفنهمراه چه مقدار از امواج جذب بدن ما می‌شود. هرچه این عدد در یک گوشی تلفنهمراه پایین‌تر باشد آن گوشی ایمن‌تر است.
نكته:
برای این‌که امواج تلفنهمراه در زمان مكالمه، مغز ما را نشانه نروند آن را از سرمان دور کنیم و بهترین راه استفاده، از یک «هندزفری» یا «هدست» است.
گرچه برخي از هندزفری‌ها هم امواجی را به سمت مغز می‌فرستند ولی محققان می‌گویند این امواج 100 مرتبه کم‌تر از امواجی هستند که وقتي گوشی موبايل روی گوش قرار دارد، به مغز می‌رسد.
فراموش نکنیم «هندزفري» را هنگامی که صحبت نمی‌کنیم از گوشمان جدا کنیم چون در این شرایط، باز هم امواج بلوتوث به سمت مغز ما حركت مي‌كنند.