ايسنا نوشت: پایگاه اینترنتی وار ایز بورینگ (جنگ خستهکننده) در گزارش خود آورده است: پنتاگون در سالهای گذشته چندین بار به طور مخفیانه در مرز آبی جنوب ایران، یعنی در خط ساحلی خلیج فارس در عملیاتی موسوم به خط سیاه جاسوسی کرده است. هر چند که دو کشور اجرای توافق هستهای تاریخی را آغاز کردهاند، پنتاگون احتمالاً نظارت دائمی بر جمهوری اسلامی ایران را حفظ خواهد کرد.
نیروی هوایی آمریکا بر اساس گزارش سالانه واحد تجسس و اطلاعات نیروی هوایی در سال 2013 دست کم یک مأموریت جاسوسی را در آبهای بینالمللی نزدیک به سواحل جنوب ایران انجام داده است. اعمال سانسور موجب شده است تا بخش اعظم اطلاعات عملیات مربوط به ایران فاش نشود اما جزییاتی از این عملیات در خط سیاه با نام اختصاری آیاسآر منتشر شده است.
آیاسآر نامی اختصاری برای علمیات تجسس، شناسایی و جاسوسی وزارت دفاع آمریکا است. خط سیاه نقشهای را مشخص میکند که در آبهای بینالمللی واقع شده است و به طور زیرکانهای از جزایر ایران شامل ابوموسی و تنب بزرگ پرهیز میکند.
به گزارش این پایگاه آمریکایی، نیروی دریایی و هوایی آمریکا در این عملیات ویژه مشارکت داشتهاند اما مشخص نیست که آیا هواپیماها و کشتیهای جاسوسی در محل حضور داشتهاند و این که در آن زمان چه اطلاعاتی را به دست آوردهاند. اما هیچ تردیدی نیست که بخشی از این عملیات در ارتباط با برنامه هستهای و موشکی ایران بوده است.
واشنگتن بیش از یک دهه است که فعالیتهای هستهای ایران را رصد میکند. این در حالی است که مقامات ایران همواره تأکید میکنند برنامه هستهای این کشور ماهیت کاملاً صلحآمیز دارد چرا که این کشور یکی از امضاکنندگان معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای (انپیتی) است.
آمریکا، اروپا و سازمان ملل در پی طرح اتهاماتی علیه برنامه هستهای ایران دست به تحریم این کشور زدند تا جمهوری اسلامی را مجبور به توقف فعالیتهای هستهایاش کنند. ایران در ازای آن تهدید کرد تنگه هرمز را که یک گذرگاه کلیدی برای کشتیرانی بینالمللی محسوب میشود خواهد بست.
اما اکنون ایران و قدرتهای جهانی به یک توافق هستهای جامع دست یافتهاند که بر اساس آن ایران در ازای محدودیت برنامه هستهایاش از لغو تحریمها برخوردار میشود.
بر اساس این گزارش، هواپیماهای بدون سرنشین به طور قطع یکی از ابزارهای عملیات سال 2013 بودهاند و پنتاگون به تازگی به اجبار اذعان کرده است که به طور گسترده از این ابزارهای بدون سرنشین برای جمعآوری اطلاعات از ایران استفاده کرده است. در این میان میتوان به سوابق عملیات جاسوسی آمریکا از ایران از جمله از طریق پهپاد آر- کیو 170 اشاره کرد که توسط ایران فرو نشانده شد. همچنین برخورد سوخو 25 ایران با یک هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی دیگر در اول نوامبر 2012 که پنتاگون در این ماجرا مجبور به اعتراف به جاسوسی شد. چهار ماه بعد از آن نیز، یک جنگنده فانتوم اف-4 ایران یک پهپاد نفوذی دیگر از آمریکا را در حریم هوایی بینالمللی بالای خلیج فارس به چالش کشید.
دیگر جاسوسی آمریکا از ایران مربوط به سال 2011 است که در آن یکی از هواپیماهای «کبرا بال» که از یک پایگاه هوایی در قطر به پرواز درآمده بود از ایران اطلاعاتی جمعآوری کرد.
در ادامه این گزارش آمده است: متأسفانه هیچ یک از این رادارها، دوربینها و دیگر تجهیزات آمریکا قادر به نفوذ به شبکههای زیرزمینی نظامی ایران نیستند و تهران برای محافظت از تأسیسات و تجهیزات حساس خود در برابر این کنترلها، آنها را زیر زمین نگه داشته است. رسانههای داخلی ایران در ماه اکتبر تصاویری از یک تأسیسات زیرزمینی موشکی ایران را به نمایش گذاشتند. گفته میشود ایران دست کم سه تأسیسات زیرزمینی اینچنینی دارد.
وار ایز بورینگ در پایان آورده است: علاوه بر جامعه اطلاعاتی آمریکا، سازمانهای دیگر شامل آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا در پی یافتن راههایی برای رصد زیرساختهای زیرزمینی ایران هستند و پنتاگون به هر حالف جاسوسی از ایرانیان در امتداد خط سیاه و حتی مکانهای دیگر را ادامه خواهد داد.