براساس گزارش لايو‌ساينس، نتيجه اين آزمايش نشان از آن دارد كه رشد جانداران تنها تحت تاثير ژنتيك نيست و عوامل ديگري نيز بر آن اثرگذارند. در اين آزمايش محققان به هيچ‌وجه DNA كرم‌ها را دچار تغيير نكردند و در عوض پروتئين‌هايي را دچار تغيير ساختند كه ارتباطات ميان سلولي را كنترل مي‌كرد.
به گفته محققان دانشگاه توفتز تاكنون تصور رايج اين بود كه كروماتين، ماده سازنده كروموزوم‌ها، شكل نهايي يك ارگانيزم را تعيين مي‌كند، اما نتايج آزمايش جديد نشان مي‌دهند عملكرد شبكه‌هاي فيزيولوژيكي نيز مي‌توانند بر آناتومي گونه‌ها اثرگذار باشند.
اين تغييرات در بدن كرم‌هاي پهن موقتي بوده‌است زيرا پس از چند هفته بدن آنها به شكل عادي خود بازگشت. اما محققان اميدوارند اين يافته به درمان نقص‌هاي حين تولد و حتي توسعه طب احيا‌كننده كه هدفش جايگزيني و بازسازي نسوج و اندام‌هاي آسيب‌ديده بدن است، منجر شود.
در اين پروژه محققان روي كرم‌هاي پهن آب شيريني مطالعه كردند كه گيرارديا نام داشته و به توانايي در ترميم نسوج از دست رفته شهرت دارند. اين كرم‌هاي پهن تعداد زيادي از سلول‌هايي به نام نئوبلاست را در خود دارند، سلول‌هايي كه از توانايي تبديل شدن به هر نوع سلولي برخوردارند. اين قابليت در سلول‌هاي انساني تنها در اولين روزهاي جنيني مشاهده مي‌شود.
دانشمندان در ابتدا سر كرم‌هاي پهني كه براي آزمايش انتخاب كرده‌بودند را قطع كردند و پس از آن براي اينكه فرايند بازسازي را در كرم‌ها تحريك كنند، كانال‌هاي پروتئيني به نام تقاطع شكاف‌ها را دچار تغيير ساختند. سلول‌ها پالس‌هاي الكتريكي خود را از مسير اين تقاطع‌ها ارسال مي‌كنند تا از اين راه با يكديگر ارتباط برقرار سازند.
محققان دريافتند مي‌توانند به راحتي روند ترميمي كرم‌ها را به گونه‌اي هدايت كنند تا سر و مغزهاي مشابه شبيه به گونه‌اي ديگر از كرم‌هاي پهن را ايجاد كنند. كرم‌هاي گيرارديا معمولا سرهايي نوك‌تيز دارند كه دو برجستگي گوش‌مانند روي آن ديده مي‌شود، اما پس از ايجاد تغيير در مسير ارتباطاتي سلول‌ها، برخي از كرم‌ها سرهايي گرد،برخي گوش‌هايي گربه مانند و برخي سرهاي سه‌گوش در بدن خود ايجاد كردند. مغز اين جانداران نيز متناسب با تغييري كه در سرهايشان ايجاد شده‌بود،دچار تغيير شد.
محققان مي‌گويند نتيجه اين آزمايش پرسشي كليدي درباره اثر ژنتيك و شبكه‌هاي بيوالكتريكي را در ايجاد شكل نهايي بدن موجودات زنده مطرح مي‌سازد. اگر ژن‌ها را طراح نقشه‌اي از بدن يك ارگانيزم بدانيم،سلول‌ها مانند كارگراني هستند كه بايد اين نقشه را به يك سازه تبديل كنند اتصال‌هاي شكاف نيز مانند بيسيم‌هايي عمل مي‌كنند كه ابزار ارتباطاتي ميان اين كارگران هستند. مختل سازي اين ارتباطات مي‌تواند روند ساخت و ساز را به كلي مختل ساخته و آن را تغيير دهد.