نفت تهران در هفته سيزدهم مسابقات ليگ ميزبان پرسپوليس بود. نفتيها كه بازي قبل خود را در جام حذفي به استقلال باخته بودند، ميخواستند با پيروزي مقابل سرخپوشان تهراني شارژ روحي شوند.
در مقابل پرسپوليسي كه از جام حذفي خارج شده براي رسيدن به ردههاي بالاي جدول نياز به پيروزيهاي مستمر دارد.
شاگردان برانكو به مانند چند بازي اخير خود بازي را تهاجمي و باطراوت آغاز كردند و در طول نيمه نخست بارها خلق موقعيت كردند و همچون چند بازي گذشته مدام اين موقعيتها را از دست دادند. تا اينكه در دقيقه 40 كمنداني جوان گل برتري سرخها به ثمر رساند.
پرسپوليس در اين نيمه ميداندار تام بود اما در همين نيمه نفتيها دو موقعيت خلق كردند كه يكي از آنها با تير عمودي برخورد كرد تا در جمعبندي نتوان گفت كه سرخها در اين نيمه برتر بودند.
نيمه دوم با تعادل آغاز شد و نفتيها فرصتهاي بيشتري براي ضد حمله به دست آوردند. پرسپوليسيها نيز طبق معمول موقعيتهاي جدي خود را از دست ميدادند. نفتيها در يكي از ضد حملات خود ميتوانستند به گل برسند كه باز هم تير دروازه ناجي سوشا مكاني شد. سوشا در اين بازي دروازهباني بود كه جز يك مورد جدي يا توپي مهم به سراغش نيامد و يا وقتي هم كه آمد فقط تماشا كرد و بخت و اقبال مانع باز شدن دروازهاش شد. اما اين بخت ادامه نيافت تا اينكه محمد دانشگر در دقيقه 72 گل تساوي تيماش را به ثمر رساند.
طارمي كه دوبازي است با بدشانسي مواجه ميشود اينبار كار را حد اعلي رساند و ضربه پنالتي را هم گل نكرد.
پرسپوليس به گونهاي بازي كرد كه برانكو در پايان بازي گفت؛ خدا را شكر كه نباختيم