به گزارش ایرنا، محققان اعلام کرده‌اند عامل این تغییر کوچک اما قابل مشاهده در حرکت وضعی زمین که به وسیله ماهواره‌ها و محاسبات نجومی اندازه‌گیری می‌شود، بالا آمدن سطح دریاها و وارد شدن یخ‌های ذوب شده به درون اقیانوس‌ها است.
جری میتروویکا متخصص ژئوفیزیک دانشگاه هاروارد گفت: از آنجایی که یخ‌های قطبی در مناطقی با عرض جغرافیایی بالا قرار دارند، هنگامی که ذوب می‌شوند به سمت مناطق با عرض جغرافیایی کم حرکت می‌کنند. این فرایند باعث کند شدن سرعت چرخش زمین می‌شود.
بنا به نظر محققان، حرکت یخ و برف‌های آب شده همچنین باعث جابجایی مختصر محور زمین، یا قطب شمال می‌شود. این پدیده به نام "انحراف قطبی" معروف است.
این تحقیق تغییرات در چرخش زمین و جابجایی محور آن را از منظر افزایش سطح آب دریاها در قرن بیستم می‌نگرد که نتیجه بالا رفتن دمای زمین است.
جری میتروویکا افزود: آب شدن سطوح قطبی و بالا رفتن سطح دریاها محور چرخش زمین، یا قطب شمال را به اندازه کم‌تر از یک سانتی‌متر در سال حرکت داده است.
وی ادامه داد: این امر سرعت چرخش زمین را کاهش داده و طول مدت روز را حدود یک هزارم ثانیه طی قرن 20 افزایش داده است.
جری میتروویکا اضافه کرد: این تاثیرات کوچک هستند اما نشانه دیگری از نقش عمیق فعالیت‌های انسانی بر تغییرات اقلیمی زمین محسوب می‌شود. در هر صورت، این کاهش سرعت چرخش تهدیدی برای کره زمین نخواهد بود.
این دانشمند تاکید می‌کند که اگر سطوح یخی قطب با سرعت بیش‌تری ذوب شوند، همانگونه که متخصصان پیش‌بینی می‌کنند، تاثیرش بر چرخش زمین بیش‌تر خواهد شد.
پس از هشدارهای مکرر دانشمندان در مورد گرم شدن زمین بر اثر انتشار گازهای گلخانه‌ای، دولت‌ها تصمیم به شروع همکاری برای مبارزه با پدیده تغییر آب و هوا گرفتند.
مذاکرات نشست سازمان ملل متحد درباره تغییرات آب و هوایی در پاریس به مرحله مهمی رسید و بیش از 190 کشور نخستین قرارداد را در مورد مبارزه با گرمای جهانی امضا کردند.
هدف بلندمدت این توافق این است که نگذارد دمای زمین بیش از "2 درجه سانتی‌گراد" افزایش یابد و در عین حال تاکید برای محدود کردن این عدد به 1.5 درجه سانتی‌گراد است. دمای زمین از دوران پیش از صنعتی شدن حدود 1 درجه سانتی‌گراد افزایش داشته است.
برای رسیدن به این هدف، دولت‌ها متعهد شدند افزایش تولید گازهای گلخانه‌ای را هر چه سریع‌تر متوقف کنند.
این توافق می‌گوید پس از سال 2050 آلاینده‌های گلخانه‌ای باید تا حدی که قابل جذب به وسیله جنگل‌ها و اقیانوس‌ها باشد کاهش یابد.
افزایش سطح دریاها عمدتا به دلایل مرتبط با گرمای زمین رخ می‌دهد. طبق آخرین آمار ناسا، اندازه‌گیری‌های ماهواره‌ای نشان می‌دهد سطح متوسط دریاها در ماه اوت 2015 نسبت به ماه قبل 3.24 میلی‌متر افزایش یافت و به 66.91 میلی‌متر رسید.
در همین زمینه دیلی میل گزارش داده که نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد تا سال 2100 با بالا رفتن سطح آب دریاها 1800 شهر بزرگ دنیا، شامل لندن، سیدنی و نیویورک صدمه خواهند دید.