به گزارش ايسنا؛ «ریچارد پتیگرو» رئیس جشنواره فیلم مستند باستان‌شناسی آمریکا که برای سومین سال پیاپی به جشنواره فیلم حقیقت آمده است، در سال 2013 یکی از اعضای هیئت داوران بخش بین‌الملل این رویداد سینمایی بود.
او درباره چگونگی شکل‌گیری همکاری خود با جشنواره بین‌المللی فیلم حقیقت اظهار کرد: وقتی برای اولین بار در سال 2013 به این جشنواره آمدم، یک تبادل فرهنگی میان جشنواره مستند سینمای ایران و جشنواره فیلم مسنتد باستان‌شناسی در آمریکا شکل گرفت و در دو سال گذشته نمایندگانی از جشنواره فیلم حقیقت در جشنواره ما در آمریکا حضور یافتند و من نیز امسال مجددا به عنوان نماینده جشنواره‌امان به ایران آمدم.
پتیگرو ادامه داد: ما در دو سال اخیر فیلم‌هایی را در جشنواره فیلم حقیقت به نمایش گذاشتیم و سینما حقیقت میزبان نمایش فیلم‌هایی از جشنواره ما بوده است، بنابراین تبادل فرهنگی میان ما شکل گرفته و خوشبختانه این همکاری ادامه داشته است تا راه‌های جدیدی نیز برای تعامل بیشتر پیدا کنیم.
او در ارزیابی جشنواره فیلم حقیقت بیان کرد: این جشنواره رویدادی مهیج است و احساس مثبتی نسبت به آن دارم. نکته مهم‌تر هم این است که طیف متنوع و خوبی از فیلم‌های مستند در برنامه این جشنواره وجود دارد. البته مطمئنا در اینجا نیز مانند سایر جشنواره‌های سینمایی نمی‌توانید همه فیلم‌ها را دوست داشته باشید، اما از این که افراد زیادی برای تماشای مستند به سینما می آیند لذت می‌برم و این هیجان‌انگیزترین بخش جشنواره فیلم حقیقت است.
وی گفت: در اینجا تعداد زیادی از افراد پرشور و علاقه‌مند حضور دارند و گردهم آوردن این افراد به بهانه سینمای مستند کار فوق‌العاده‌ای است. جمع کردن افراد از کشورهای مختلف با طرز فکر و دیدگاه‌های متفاوت در این جشنواره و برقراری ارتباط میان آن‌ها در حوزه سینما نیز اتفاقی فوق‌العاده است.
ریچارد پتیگرو همچنین درباره سینمای مستند ایران اظهار کرد: آثار مستند در سطح کیفی بالایی قرار دارند و در سطح سینمای مستند در سایر نقاط جهان هستند. فیلمساران ایرانی بیش از یک قرن است که در صنعت سینما فعال‌اند.
او در پاسخ به سوالی درباره مقایسه سینمای داستانی و مستند ایران گفت: قطعا سطح سینمای داستانی در ایران بالاتر است، اما این یک مشکل جهانی است و مختص به ایران نیست. سینمای مستند همواره و همه جا با مشکلات مالی دست به گریبان بوده است ضمن اینکه سینمای داستانی دارای مخاطبان به مراتب بیشتری است و هر کجا که مخاطب کمتر باشد مطمئنا پول کمتری هم در میان است که این مشکل درباره سینمای مستند در سراسر آمریکا و اروپا صادق است و ویژه سینمای ایران نیست.
وی افزود: مستندسازان آمریکایی نیز با مشکل درآمدزایی روبه رو هستند چرا که آثار مستند کمتر در سینماها اکران می‌شود و نمایش آن‌ها به جشنواره‌ها، برخی مواقع تلویزیون و شاید جشنواره‌های هنری محدود باشد، این مشکل در آمریکا نیز عمومیت دارد.
رئیس جشنواره فیلم مستند باستان‌شناسی آمریکا درباره تفاوت ساختاری و مضمونی میان مستندهای ایرانی و آمریکایی هم توضیح داد: سینماگران کشورهای مختلف دارای نوع نگاه متفاوتی هستند چرا که از فرهنگ‌های مختلف آمده‌اند. همه آن‌ها دارای مهارت خاص خود هستند، اما سینمای مستند ایران به طور کلی با سینمای مستند آمریکا متفاوت است.
پتیگرو ادامه داد: آمریکایی‌ها سبک متفاوتی دارند ولی مستندهای ایرانی بیشتر بر داستان‌های انسان دوستانه متمرکز هستند و کمتر از جلوه‌های ویژه بصری یا دیگر ویژگی‌های خاص فنی استفاده می‌کنند، اما از آن جایی که مخاطبان آمریکایی، علاقه‌مند به تصاویر پرزرق و برق و هیجان انگیز هستند، مستنسازان آمریکایی نیز به این موضوع توجه بیشتری می‌کنند.
او خاطرنشان کرد: از لحاظ مضمونی سینمای مستند ایران بیشتر به مضامین عقلانی و فکری می‌پرازد، البته باید گفت هر یک از فیلمساران ایرانی دارای سبک منحصر و متفاوت خود هستند.
پتیگرو که ریاست موسسه غیرانتفایی میراث - باستان‌شناسی برگزارکننده جشنواره مستند باستان‌شناسی در آمریکا را بر عهده دارد، در پایان گفت: در جشنواره حقیقت امسال فیلمی 26 دقیقه‌ای و بسیار خوب در حوزه باستان‌شناسی دیدم که نام آن به خاطرم نمی‌آید، البته مشکل اصلی اینجا بود که فیلم‌ها برای مهمانان خارجی دارای زیرنویس انگلیسی نیست، اما کارگردان در انتهای نمایش در نهایت سخاوت نزد من آمد و یک نسخه دی وی دی از فیلمش را با زیرنویس انگلیسی در اختیار من قرار داد.
وی هنچنین اضافه کرد: لازم می‌دانم از مهربانی و سخاوت فراوان مردم ایران تشکر کنم.