فارس نوشت: «محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در یادداشتی در روزنامه انگلیسی گاردین، ایجاد صلح در سوریه را در دسترس دانسته و بر اهتمام جدی به راهکار سیاسی برای رسیدن به صلح تأکید کرده است.
ظریف ابتدا نوشته که «گروه بین‌المللی حمایت از سوریه فرصتی منحصر به فرد برای بازیگران کلیدی فراهم کرده و حالا شانس واقعی برای تبدیل عزم سیاسی به حرکتی ملموس به سمت صلح، ایجاد شده است.»
وزیر خارجه ایران در ادامه نوشته: «باید روی تبدیل عزم سیاسی به جبهه‌ای متحد در مقابل خشونت افرا‌گرایان تمرکز کنیم ولی به دلیل پیش‌شرط‌هایی که فقط خشونت و خونریزی را 4 سال به درازا کشانده، پیشرفت (روند رسیدن به صلح) کند شده است.»
ظریف گفته که این پیش‌شرط‌ها مضحک و آزاردهنده است زیرا بر اساس خواسته مردم سوریه تنظیم نشده بلکه بر اساس دستور کار تحمیلی بازیگران خارجی، اعمال شده؛ «بازیگرانی حق تحمیل خواسته خود بر یک کشور مستقل را ندارند.»
ظریف ادامه داده: «مردم سوریه نیازی به قیّم ندارند، دوره حکومت‌های تحت الحمایه سال‌هاست که به سر آمده؛ خیلی بی‌معنی است آنهایی که ملت خود را از ابتدایی‌ترین اصول دموکراسی مثل قانون اساسی و انتخابات، محروم کرده‌اند، این روزها به قهرمانان خودخوانده مردم‌سالاری در سوریه تبدیل شده‌اند.»
وزیر خارجه کشورمان نوشته: «دموکراسی آنها بنا ندارد که باعث شنیده شدن صدای سوری‌ها شود بلکه در عوض در پی تخصیص صندلی به گروه‌های طرفدار القاعده در میز مذاکرات، ممانعت از اجرایی شدن آتش‌بس و به شکست کشاندن روند سیاسی است.»
ظریف در ادامه نوشته: «حقیقتاً برخی به این حقیقت بی‌توجه‌اند که چگونه گروه‌های اوباش همچون داعش و یا القاعده که هر روز در کالبدی جدید، اعلام موجودیت می‌کنند برای همه ما به تهدیدی مشترک تبدیل شده‌اند؛ تهدیدی برای ما و ولی‌نعمتانشان.»
وزیر امور خارجه کشورمان ادامه داده: «این یک توهم خواهد بود اگر فکر کنیم که این تروریست‌های تحت‌الحمایه، به صورت مستقیم و یا به واسطه مشترکات موجود با ایدئولوژی نوظهورشان، می‌توانند به رسیدن به اهداف سیاسی - حتی اهداف کوتاه مدت- کمک کنند.»
ظریف ادامه داده: «سکانی که از شبه‌نظامیان افراط‌گرا حمایت می‌کنند، ضمن پشتیبانی سیاسی، از شبکه لابی‌های خود هم استفاده می‌کنند تا به کمک به این گروه‌ها و البته به دریافت‌کنندگان این کمک‌ها، مشروعیت ببخشند؛ این کار را هم از طریق تقسیم آنها به تروریست خوب و تروریست بد انجام می‌دهند.»
وزیر امور خارجه کشورمان در ادامه نوشته: «تروریسمی که بی‌گناهان بی‌شماری را به مسلخ فرستاده، ثابت کرده که دیانت، اهلیت و اخلاق ندارد ولی مطمئناً پشتیبانانی با نام و نشان مشخص و مقاصدی وحشتناک دارند.»
ظریف در جای دیگری از مقاله خود، سرنخ مشترکی برای کشتارهای سوریه، عراق، نیویورک، لندن، مادرید، پیشاور، بیروت، تونس، پاریس و سن‌برناردینو می‌یابد و می‌گوید: «همه عوامل این اقدامات، تحت تأثیر سخنرانی‌های عوامفریبانه واعظانی که با دلارهای نفتی، نسخه‌ای انحرافی از اسلام را تبلیغ می‌کنند، در میسر تندروی و رادیکالیسم گام نهاده‌اند.»
وزیر خارجه کشورمان در بخشی از نوشته خود به نامه اخیر آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب به جوانان غربی اشاره کرده و نوشته: «اشتباه نکنید، در چهار سال اخیر سوریه به جبهه نبرد برای آینده‌مان تبدیل شده؛ می‌گویم آینده ما . با این کار، مطالب مستتر در پیام آیت‌الله خامنه‌ای را تکرار می‌کنم، پیامی که تهدیدهای ناشی از افراط‌گرایی منبعث از اسلام تحریف شده را، نگرانی مشترک ما خوانده زیرا جهانیان سرنوشت مشترکی دارند.»
ظریف ادامه داده: «از ابتدای بحران سوریه، موضع جمهوری اسلامی بر سه اصل استوار بود: احترام به خواسته‌ها و حق تعیین سرنوشت و اداره امور ملت سوریه به دست خوشان، مخالفت با دخالت خارجی که هدفی جز به کرسی نشاندن آمال و آرزوهای بازیگران خارجی داشته و دارد؛ و رد تروریسم به عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف سیاسی.»
وزیر خارجه جمهوری اسلامی افزوده: «ایران برای حل بحران سوریه همواره از عملیاتی شدن آتش‌بس فوری، توقف خون‌ریزی‌ها، گفت‌وگوی دولت سوریه با آن دسته از معارضانی که با تروریسم مخالفت دارند، یک عزم جهان‌شمول واقعی برای ریشه‌کن کردن تروریسم، حرکت جهانی برای پایان دادن به فاجعه انسانی در سوریه و بازسازی سوریه پس از فرونشستن آتش جنگ حمایت کرده است.»
ظریف در انتها آورده: «از همه مهم‌تر اما این است که با همکاری یکدیگر، برای خشکاندن ریشه خشونت افراط‌گرایان کاری بکنیم؛ ریشه این پدیده در استانداردهای دوگانه، طرد افراد از جامعه به خاطر دین و مذهبشان، سرکوب خواسته‌های مردم، بیگانه‌هراسی و اسلام هراسی گسترده شده است.»
وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران هشدار داده: «اگر چنین نشود، فرزندان ما و فرزندان فرزندان ما ناچار خواهند شد که با پرداخت هزینه‌ای به مراتب گزاف‌تر، این راه را بروند.»