اين اهداف كه در چارچوب يك بررسي گسترده در سال 1956يعني در اوج جنگ سرد از سوي فرماندهي هوايي استراتژيك آمريكا تهيه شده، كاملترين ليست اهدافي است كه قرار بود درصورت بروز جنگ اتمي ميان اين كشور و شوروي سابق توسط بمبافكنهاي اتمي نيروي هوايي آمريكا هدف قرار گيرند. در اين فهرست، موقعيت هزار و 100پايگاه هوايي در بلوك شرق مشخص شده كه بايد بهعنوان اهداف اوليه در نخستين ساعات آغاز جنگ اتمي نابود ميشدند.
اسناد مذكور با گذشت 9سال از درخواست آرشيو امنيت ملي آمريكا كه يك مركز تحقيقاتي در دانشگاه جورج واشنگتن است، از سوي نيروي هوايي آمريكا از طبقهبندي خارج شده و در اختيار اين مركز قرار گرفته است. در اين اسناد، علاوه بر پايگاههاي نظامي، موقعيت برخي مراكز صنعتي و زيرساختي در شوروي، اروپاي شرقي و همچنين چين به چشم ميخورد. طبق اطلاعاتي كه از سوي آرشيو امنيت ملي منتشر شده، قدرت اتمي آمريكا طي آن سالها در مجموع 20هزار مگاتن بمب اتمي، يعني حدودا 10برابر قدرت اتمي شوروي، بوده است.
درفهرست تهيه شده از سوي فرماندهي هوايي استراتژيك آمريكا در ميان اهداف تعيين شده در نقاط مختلف بلوك شرق، 179هدف در مسكو، 145هدف در لنينگراد و 91هدف در برلين شرقي ديده ميشود. آنچه انتشار اين اسناد را برجستهتر ميكند اين است كه اين اهداف علاوه بر مراكز نظامي و صنعتي، نقاط جمعيتي را نيز در بر ميگرفته است. در اين فهرست مختصات يك يا چند نقطه جمعيتي در شهرهايي كه تصميم براي حمله به آنها وجود داشته مشخص شده است.
روزنامه نيويورك تايمز در گزارشي با اشاره به اين اسناد از قول استفان شوارتز، يكي از كارشناسان اتمي آمريكا، وجود نقاط جمعيتي بهعنوان اهداف مورد نظر حمله اتمي آمريكا را «وحشتناك» خوانده است. به گفته شوارتز وحشتناكتر آن است كه اين فهرست 12سال پس از حمله اتمي به هيروشيما و ناكازاكي تهيه شده و تهيهكنندگان آن تجربه فاجعه اتفاق افتاده در اين دو شهر را داشتهاند. به نوشته نيويورك تايمز، گرفتن تلفات ميليوني از طرف مقابل، يكي از پارامترهاي اصلي دخيل در پيروزي در جنگ اتمي احتمالي ميان طرفين بوده است.
در اسناد منتشر شده آمده كه فرماندهي هوايي استراتژيك آمريكا درخواستي مبني بر ساخت يك بمب 60مگاتني براي تعيين سرنوشت جنگ درصورت بروز تقابل اتمي با شوروي داشته است. قدرت يك بمب 1مگاتني، 70برابر بمبي است كه از سوي آمريكا در هيروشيما مورد استفاده قرار گرفت.