به گزارش ايسنا؛ كابلي خوانساري به‌مناسبت سالروز تولدش، اظهار کرد: هیچ‌وقت نمی‌توانم تصور کنم که خوشنویسی ایران با تاریخ غنی و مکتوبی که دارد، در معرض خطر ثبت به نام کشورهای دیگر قرار گیرد، خطری که متوجه این حوزه است، جذب هنرمندان ما توسط امکانات مالی کلانی است که کشورهای دیگر به کار می‌برند.
او افزود: ما هنرمندانی با ارزش‌های والا داریم که سال‌هاست کار می‌کنند، اما در کشور خودمان از آن‌ها حمایت نمی‌شود. کشورهای دیگر از این خلأ استفاده می‌کنند و آثار هنرمندان ما را برای تأمین منابع فرهنگی و هنری‌شان، به آن طرف مرزها می‌برند. ایران مظهر هنر خوشنویسی در جهان است و با توجه به پشتوانه قوی و مواریث ارزشمندی که در موزه‌های داخل و خارج از کشور دارد، هیچ‌گاه در تزلزل قرار نمی‌گیرد.
کابلی خوانساری به نقش مسؤولان در این زمینه اشاره کرد و گفت: مسؤولان باید متوجه ارزشمندی هنرمندان و کار آن‌ها باشند و کاری کنند که میراث امروز ما به‌دست هنرمندان خودمان حفظ شود. باید برای دلگرمی و انگیزه دادن به آن‌ها، برنامه داشته باشند. نمی‌توان انتظار داشت هنرمندانی که دهه‌هاست کار می‌کنند و دستاوردهای ارزشمند دارند، حالا دست خالی بمانند، چون گذران زندگی نیازمند امکانات مالی است و می‌توان از هنرمند با برپایی برنامه‌های کلان فرهنگی حمایت کرد.
این خوشنویس در بخش دیگری از سخنانش، به طی مسیر هنری خودش اشاره و اظهار کرد: آدمی که در حوزه فرهنگ و هنر عمر خود را گذرانده، همیشه به این امر خطیر فکر می‌کند و هر سالی که دفتر تازه‌ای در زندگی‌اش باز می‌شود، در این اندیشه است که حس خوب زندگی را که فعالیت در حوزه هنر است، در وجودش زنده نگه دارد.
او ادامه داد: در این سال‌ها من سعی کرده‌ام در مسیری که پیش می‌روم، مفید باشم و در راستای توسعه و ترویج هنر گام بردارم. فکر می‌کنم تا کسی برای خودش مفید نباشد، نمی‌تواند برای دیگران فایده‌ای داشته باشد. من با انگیزه، آرمان‌ها و اهدافم برای تلاش بیرونی خودم مسیری را مهیا کردم تا در آن توفیق داشته باشم. انسان هر سالی که از عمرش می‌گذرد باید به پشت سرش نگاه کند و ببیند برای خودش، کارش و آخرتش چه کاری انجام داده است. همیشه باید این سه اصل مهم را در نظر داشته باشیم.
کابلی همچنین بیان کرد: اگر بتوانیم به‌عنوان معلم، کسانی را برای پیگیری اهداف‌مان تربیت کنیم، موفق شده‌ایم. هر کس بتواند یک نفر را به نوعی با تمام قابلیت‌ها و توانمندی‌هایش، جایگزین خودش کند به یک عمر مستمر کاری و هنری متصل می‌شود. اکنون که من نیز توانسته‌ام شاگردانی را در این سال‌ها تربیت کنم، احساس خوشحالی می‌کنم و همچنین از آثاری که به‌شکل نمایشگاه در طول 48 سال گذشته عرضه شده‌اند. به هر حال، من از مسیری که آمده‌ام راضی هستم، اما در نهایت تاریخ باید قضاوت کند.
این هنرمند در ادامه اظهار کرد: به روان پاک همه اساتیدی که مجموعه انجمن خوشنویسان ایران قائل به آن‌ها بوده و معلمان اصلی من بودند، درود میفرستم و سپاسگزارم از کسانی که در رگ‌های خفته من و سال‌های زندگی‌ام تأثیرات زیادی گذاشته‌اند. این چهره‌ها خیلی زیاد بودند و من به برکت عمری که دارم نسبت به آن‌ها احساس دین می‌کنم.
او افزود: آن‌ها در این مسیر از من دستگیری کردند و در طول این دهه‌ها و از سال 1347 تا امروز در سمت و سوی مسیری که حرکت می‌کنم، نقش داشته‌اند، بخصوص از استادانم سیدحسن و سیدحسین میرخانی و پدرم متشکرم و به روح پاک‌شان درود میفرستم و برای مادرم از خدا عمر باعزت می‌خواهم.
پنجم دی‌ماه سالروز تولد این هنرمند خوشنویس است. یدالله کابلی خوانساری نخستین کسی بود که گواهینامه‌ی استادی «خط شکسته» را از انجمن خوشنویسان ایران گرفت و به این هنر در دوران معاصر جان تازه‌ای بخشید.
او به‌مدت سه سال «خط نستعلیق» را نزد استاد حسن میرخانی، خوشنویس نامدار ایرانی فراگرفت و پس از آن، بدون داشتن استاد، به تمرین «خط شکسته» مشغول شد. او پس از رسیدن به درجه استادی در این خط، شاگردان بسیاری را در زمینه‌ی شکسته‌نویسی تربیت کرد.
نمایشگاه‌های مختلفی از آثار در داخل و خارج از کشور برگزار شده است. انگلستان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، پاکستان، امارات، ترکمنستان، کویت، روسیه و آمریکا از جمله کشورهایی هستند که این هنرمند در آن‌ها نمایشگاه برپا کرده است. او همچنین در چند دانشگاه خارجی از جمله دانشگاه آکسفورد، جورج واشنگتن، هاروارد و کالیفرنیا سخنرانی کرده است.
کابلی اولین گواهینامه‌ی استادی «خط شکسته» را در سال 1368 از انجمن خوشنویسان ایران گرفت. او عضو عالی انجمن خوشنویسان ایران است و در سال 1385 به‌عنوان چهره ماندگار هنر خوشنویسی ایران برگزیده شد.