به گزارش ایکنا، جلسه تفسیر آیت‌الله غروی علیاری به آیه «إِلَیْهِ مَرْجِعُکُمْ جَمِیعًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا إِنَّهُ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِیمٍ وَعَذَابٌ أَلِیمٌ بِمَا کَانُواْ یَکْفُرُونَ؛ بازگشت همه شما به سوى اوست وعده خدا حق است هموست که آفرینش را آغاز می‌کند سپس آن را باز می‌گرداند تا کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند به عدالت پاداش دهد و کسانى که کفر ورزیدهاند به سزاى کفرشان شربتى از آب جوشان و عذابى پر درد خواهند داشت»(یونس/4) اختصاص داشت.
غروی علیاری گفت: پس از تدبیر امور، شفاعت می‌تواند در کائنات دخالت کنند. شافعان معین هستند و ظرفیت شفاعت هر یک مشخص شده است. ما معتقدیم که در عالم برزخ نیز شفاعت وجود دارد. در عالم دنیا، برزخ و روز قیامت شفاعت وجود دارد.
وی ادامه داد: تدبیر امور و آنها را به جایی رساندن، نیازمند وسائط است و ائمه وسائط هستند و بشر بدون شفاعت نمی‌تواند کاری انجام دهد. شافعان در حق ما شفاعت می‌کنند، که بعد از اذن خداوند سبحان صورت می‌گیرد. بزرگان ما در کتاب‌هایشان در خصوص معاد بخشی را به قیامت اختصاص داده‌اند. آیات شفاعت، شافعان، نحوه شفاعت، مقدار آن و ... در این کتب بررسی شده است. الا عدهای از حنابله، همه شفاعت را قبول دارند و اصل آن طی آیات محرز است اما در کم و کیف آن بحث وجود دارد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: هر کسی که رجعت خاندان من و شفاعت را نپذیرد از ما نیست.
این مفسر قرآن تصریح کرد: انبیا، اولیا، حضرت، فاطمه، ائمه، مسجد، قرآن و علما حق شفاعت دارند. عالمان بعد از دیگر شافعان به صد هزار نفر می‌توانند شفاعت کنند و آنها را به بهشت ببرنند. شفاعت در خصوص گناهکار است. خداوند برای همه پرونده‌ای دارد. اما کیف شفاعت پس از اجازه خداوند صورت می‌گیرد و بدون اجازه خداوند، هیچ یک از شافعان حق این کار را ندارند. انبیا نسبت به ملت خودشان و هر عالم هم شفاعت می‌تواند انجام دهد.
وی افزود. کسی میرزای قمی را در خواب دید و از او پرسید آیا حضرت فاطمه (س) برای ما شفاعت خواهند کرد؟ میرازی قمی گفت چه کسی گفته است؟ من به مردم قم شفاعت خواهم کرد و حضرت معصومه (س) می‌تواند مومنین و شیعیان را شفاعت کند و من مردم قم را به بهشت خواهند برد. میرزاری قمی به او گفته بود چیزی از طرف من بنویس و در کفن خود بگذار و وقتی در روز قیامت خواستند تو را به جهنم ببرند بگو که میرزای شیرازی برای من نوشته است که من برادر او هستم که در آن صورت تو را به بهشت خواهند برد.
این مفسر قرآن ادامه داد: مبحث دیگر وعد و وعید الهی است. وعد و وعید انسان‌ها تخلف‌پذیر است، بنده می‌گویم کاری را می‌کنم اما نمی‌توانم و یا نمی‌کنم اما وعد و وعید الهی حتمی است و قطعا عمل خواهد کرد. وعده به حق است و وعده حقیقی است و مجازی نیست. مومن نیز به وعده باید عمل کند. اما ذات باری هر چه وعده داده، عمل خواهد شد.
غروی علیاری تصریح کرد: خداوند میگوید واجبات را عمل کنید و محرمات پرهیز کنید فقط واجبات را انجام دهید و مستحبات را اگر انجام دادید، دادید و اگر ندادید نداده‌اید و محرمات را انجام ندهید که در این صورت شما بهشتی هستید اگر عمل کنید و موحدید، بهشت را موحدان را پر می‌کنید و جهنم را ملحدان، مشرکان و کافران پر می‌کنند.