رضا احسان‌پور: از بس که مرتّب و تمیزم بنده/ نزد همه محبوب و عزیزم بنده/ با من، همه سرشار انرژی هستند/ انگار که شارژر و پریزم بنده!

رباعی دوم:

مامان گلم! اتاق من مال من است

تخت و کمد و میز، از اموال من است

نارنجی و سبز فسفری؟! جان خودت

این رنگ کجا مناسب حال من است؟

 

رباعی سوم:

هرچند مرتّب و منظّم هستم

در کار و تلاش، قرص و محکم هستم

گهگاه دلم شلختگی می‌خواهد

باور بکنید! بنده آدم هستم!


رباعی چهارم:

یک دسته رفیق خوب و عاقل دارم

یک دسته رفیق خنگ و جاهل دارم

در چینش دوستان، مرتّب هستم

یک قلب تمیز و خوب و خوشگل دارم 

 

تصويرگري: فاطمه ابولي‌فرد