یکی از این بازیکنان فرهاد نظری افشار است. بازیکنی که در زمان حضور مرحوم حسین معدنی و حتی در دوره ولاسکو هم یکی از عناصر اصلی تیم ملی بود و بعد با آمدن اسلوبودان کواچ جایگاه خود را به دلیل مصدومیت از ناحیه کتف از دست داد.
او حالا با گذشت دو سال و طی کردن دوران نقاهت عمل جراحی، در این فصل با پیراهن تیم بانک سرمایه دوباره در حال رسیدن به شرایط آرمانی گذشته است و با امیدواری تمام به بازگشت دوباره به تیم ملی فکر می‌کند. با او در این باره و در مورد شرایط فعلی‌اش گفت و گویی انجام داده‌ایم.
• به نظر می‌رسد با درخششی که در این فصل از رقابت‌های لیگ برتر با تیم بانک سرمایه داشته‌ای، امیدوار به بازپس‌گیری پیراهن تیم ملی هستی؟
من چند سال را با درد کهنه و قدیمی پارگی کتف گذراندم و به همین دلیل هم از تیم ملی دور مانده ام و امسال خدا را شکر، پس از دو سال و پشت سر گذاشتن دوران نقاهت به تدریج در حال بازگشت به شرایط آرمانی‌ام . تلاشم بازگشت دوباره به تیم ملی است و در این راه از هیچ کوششی هم دریغ نخواهم کرد. بقیه کارها هم با خدا و کادر فنی تیم ملی است که بتوانم نظرشان را جلب کنم.
• فکر نمی کنی داستان پارگی کتفت خیلی طول کشید؟
من سالی که در کاله بازی می‌کردم دچار چنین مشکلی شدم و بعد به دلیل مشکلات ساخت و ساز، نرسیدم که در فکر درمانش باشم . پس از عمل جراحی هم به لطف محبت و مدارای دوستان خوبم در دو سال گذشته در تیم‌های متین ورامین و شهرداری ارومیه دوران نقاهت و بازیابی را به خوبی طی کردم و خوشبختانه در این فصل توانستم با تمرینات خوبی که داشتم به روزهای خوب گذشته نزدیک‌تر شوم. در همین جا لازم می‌دانم از دوستان خوبم شهرام محمودی و محمد موسوی و جهانگیر سید عباسی تشکر کنم که خیلی در آن شرایط سخت به من کمک کردند. من حتی در تیم متین برای راه افتادن مجدد مجبور شدم لیبرو شوم و در تیم شهرداری ارومیه هم برای لحظاتی کوتاه و در شرایط خاص به میدان بروم. اما الان دیگر هیچ مشکلی ندارم و خوشبختانه همه چیز برای رسیدن به فرم مطلوب مهیاست.
• فکر نمی‌کنی سن و سالت بالا رفته و رقابت با جوان‌هایی مثل میرزاجانپور و عبادی پور و حتی زرینی و بقیه که دوباره قصد بازگشت به تیم ملی را دارند کمی سخت باشد؟
مگر من چند سال دارم! من تازه وارد سی و یک سالگی شده‌ام و خیلی از همدوره‌هایم هنوز در تیم ملی بازی می‌کنند. خواستن توانستن است و من تلاش دارم تا دوباره خودم را با بانک سرمایه در تیم ملی ببینم. بازی در المپیک برای همه یک رویا و آرزوست و من که سال‌ها به تیم ملی خدمت کرده‌ام می‌خواهم با پیراهن تیم ملی در المپیک حضور داشته باشم.
• این فصل را هم که تا اینجا خوب بوده‌ای و در تیمی پرستاره جلب نظر کرده‌ای.
ابتدای فصل را خیلی نه، اما در هفته‌های اخیر با درخواست من و هنر ژیگالدو منطقه 4 تیم ما هم که بازیکنان بزرگی در حمله روی تور مثل موسوی و غلامی، محمودی و مباشری دارد، فعال شده و من تلاش می‌کنم تا مثل گذشته نه چندان دور در پایپ هم بتوانم مثمرثمر باشم.
• فکر می‌کنی بانک سرمایه بتواند در نخستین سال حضورش قهرمان لیگ برتر شود؟
چرا که نه. این درست که بانک سرمایه تیم تازه تاسیسی است، اما بازیکنان و کادرفنی‌اش مملو از تجربه‌اند و من به همراه تمامی مجموعه تیم به دنبال این هستیم که با کسب نتیجه‌ای در خورتوجه، پای تیم‌های بانکی بیشتری را وارد سیستم تیم‌داری در والیبال کنیم. حضور تیم‌های بانکی با توجه به خوش‌حسابی‌شان می‌تواند نقطه قوتی برای لیگ‌های باشگاهی والیبال شود. ما سال گذشته هم با شهرداری ارومیه می‌باید قهرمان لیگ برتر می‌شدیم، اما رفتن معروف در نیمه راه بازی‌ها باعث شد تا قهرمانی به پیکان برسد.
• شما دومین سالی است که با کارخانه به عنوان سرمربی کار می‌کنی. کارخانه امسال چه تفاوتی با کارخانه متین ورامین سه سال پیش پیدا کرده است؟
خیلی بهتر و پخته‌تر شده و رابطه بسیار خوبی در حال حاضر با بازیکنان دارد. او سرمربی سرد و گرم چشیده‌ای است و کارش را خوب بلد است.
• لیگ امسال را در مقایسه با سال‌های قبل تا اینجای کار چگونه دیدی؟
رقابت سختی بین 5 تیم بالای جدول وجود دارد که نشانه سختی و دشواری راه قهرمان شدن است. بقیه تیم‌ها هم بد نیستند و در مجموع لیگ برتر به لحاظ کیفی نسبت به سال‌های قبل رشد داشته است.
• بدترین و بهترین خاطره شما در والیبال؟
بهترین خاطره‌ام با والیبال که از سال 2007 تا 2012 عضو تیم ملی بوده‌ام، انتخابم به عنوان یکی از بهترین‌های مسابقات AVC کاپ بود و خاطره بدم نیز مربوط به کنار گذاشتنم از تیم ملی در آستانه مسابقات جام بین قاره‌ای به دلیل درگیری لفظی با یکی از هم‌تیمی‌هایم در جریان مسابقات قهرمانی آسیا سال 2009 مانیل فیلیپین بود.
• شما به عنوان بازیکنی که سابقه کارکردن با خولیو ولاسکو را داشتی، در یکی از گفت وگوها پس از رفتن او اظهار ناراحتی کردی و گفتی حیف شد. چرا؟
ولاسکو مربی بزرگی بود. ببینید او در یک برنامه چهارساله قدم به قدم آرژانتین را به چه موفقیت‌هایی رساند و در یک برنامه دو ساله توانست به المپیک برساند. ولاسکو از دید من بی‌همتا بود و مثل او در والیبال جهان کم است.