به گزارش ایسنا، سرهنگ مصطفایی در این باره گفت: فقدان اشخاص و بی اطلاعی از سرنوشت آنها یکی از تلخ ترین وقایعی است که احتمال وقوع آن برای افراد جامعه متصور است و خانواده های بی خبر از عزیز گمشده به هر وسیله ای متوسل می شوند تا نشانه ای از مفقودی خود بیابند.
وی افزود: بخشی از پرونده هایی که به پلیس آگاهی ارجاع و در حوزه جرایم جنایی مورد رسیدگی قرار می گیرد، پرونده های فقدان افراد است.
معاون مبارزه با جرایم جنایی پلیس آگاهی ناجا ادامه داد: در خصوص فقدان افراد "جرم انگاری" نشده است و ماده قانونی مشخصی که تعریف صریحی از این موضوع ارائه و نوع برخورد با آن را مشخص نماید، وجود ندارد.
وی بیان کرد: پلیس ضمن تعامل با مراجع قضائی نسبت به پرونده های فقدان افراد نگاه ویژه ای دارد و با توجه به تجارب بدست آمده، لازم می داند این پرونده ها را با حساسیت، پیگیری و سرنوشت افراد را مشخص نماید.
سرهنگ مصطفایی با بیان اینکه از دیدگاه تخصصی پلیس، پرونده های فقدان افراد دارای دو جنبه است، گفت: یک دسته از مفقودشدگان افرادی هستند که با میل و اراده محل زندگی، اقامت، کار و ... خود را ترک کرده و جهت دستیابی به موقعیت بهتر و زندگی مطلوب تر با "فرار" از شرایط سخت گذشته، حاضر به بازگشت نیستند و عنوان "فرار از منزل" به آنها اطلاق می شود.
وی ادامه داد: دسته دیگر از مفقود شدگان، افرادی هستند که بدون میل و اراده از منزل و محل کار خارج و قادر به بازگشت نیستند.