اينانلو دانشآموخته ادبيات فارسي از دانشگاه تهران بود و زندگياش هم مثل رفتنش پر از شگفتي بود. او ادبيات خواند اما گزارشگر ورزشي شد و در اين عرصه آن اندازه صاحب اسم و رسم شد كه روزگذشته باشگاه پيشكسوتان ورزش ايران، ضمن دعوت از جامعه ورزشي براي وداع با وي، از او بهعنوان پيشكسوت عرصه رسانه و ورزش نام برد؛ چنانكه در عرصه محيطزيست هم او نامي بلند داشت. اينانلو از نخستين كساني بود كه كوشيد تا محيطزيست را به زبان ساده به مردم معرفي كند. او وجب به وجب طبيعت ايران را گشت، فيلم ساخت و گنجينهاي عظيم از فيلم درباره حيات وحش و طبيعت ايران فراهم آورد و به مدد صداي گرم و دلنشيني كه داشت، از هر تريبوني كه توانست به معرفي ايران و طبيعت آن همت گماشت. رهاورد اين تلاش آشنايي بسياري از ايرانيان و فراتر از آن خارجيها با طبيعت زيباي ايران بود. اينانلو در صنعت گردشگري بهويژه در آموزش اين رشته هم جايگاهي شايسته دارد. او صدها مدرس گردشگري و طبيعتگردي تربيت كرد. اينانلو، عاشق بود؛ عاشق محيط زيست و اغلب ايام در طبيعت بود، مگر ميتوانست آرام بگيرد؟ اما سرانجام صبح ديروز اين بيقرار طبيعت قرار گرفت و به دامن مام طبيعت بازگشت؛ جايي كه بيش از هرجاي ديگر به آن تعلق داشت.
- از نگاه يك دوست
به دكتر اسماعيل كهرم، چهره نامآشناي محيطزيست زنگ زدم كه يار غار اينانلو بود. بهتزده بود. كهرم گفت كه« چگونه ميتوان مرگ اينانلو را باور كرد؛ مردي كه ركورددار طبيعتگردي بود. مردي كه ميگفت در هتل 1000ستاره ميخوابم چون هرگاه به دامان طبيعت ميروم، شبها زير آسماني ميخوابم كه هزاران ستاره دارد.» كهرم ميگويد: «كسي را نداريم كه به اندازه اينانلو ايرانگردي كرده باشد.» وي ادامه ميدهد: «او يكبار به من گفت كه من هر سال حداقل 40هزار كيلومتر رانندگي ميكنم. اينانلو خوشسفرترين آدمي بود كه ديدهام. بهطوري كه در طول سفر حتي يكبار تلخي از او نميديدي.» به گفته كهرم«بهترين خدمتي كه اينانلو به ايران كرد، اين بود كه مردم عادي را با طبيعت آشنا كرد. براي همين بود كه هرجا ميرفتي مردم او را ميشناختند. او يك الگو براي جوانان بود. ايران را خوب معرفي كرد و گنجينه عظيمي درباره حيات وحش و طبيعت ايران فراهم آورد كه انتظار ميرود خانواده محترمش اين گنجينه را وقف كنند تا همه بتوانند از آن بهرهمند شوند.» اينانلو زمان مرگ 68سال داشت؛ عمري كوتاه اما پر بار براي محيطزيست و طبيعت ايران. روانش مينوي باد.