به گزارش مهر؛ داریوش اسدزاده بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون که دیگر کمتر حضور او را در فیلم‌ها و سریال‌های می‌بینیم درباره این اتفاق گفت: بخشی از کم شدن فعالیتم به دلیل شرایط اقتصادی است که در تلویزیون حاکم شده اما مهمتر از آن احترامی است که دیگر در فضای هنر و رسانه نمی بینیم. متاسفانه حرمت و عزت بازیگران حفظ نمی‌شود و با از بین رفتن مسایلی که روزی برای ما ارزش بود شاهد رفتارهایی هستیم که برای من قابل درک نیست.
وی افزود: فضایی که امروز در دنیای سینما و تلویزیون حاکم است با جوی که ما آن زمان کارمان را شروع کردیم و تا سال‌ها ادامه دادیم بسیار متفاوت شده است. تقریبا می‌توانم بگویم هیچ درکی از فضای امروز تلویزیون ندارم و هیچ یک از برنامه‌هایش را هم نگاه نمی‌کنم.
بازیگر مجموعه «هوش سیاه» اظهار کرد: اوایل که مثل سابق تلویزیون نگاه می‌کردم دنبال جذابیت‌های هنری و بصری و از همه مهمتر معنایی بودم اما به مرور همه این‌ها کمرنگ شد و نه تنها من بلکه خیلی از کسانی که به خانه‌هایشان رفت و آمد دارم کمتر تلویزیون نگاه می‌کنند.
اسدزاده درباره دلیل ریزش مخاطب تلویزیون عنوان کرد: دیگر نه آن کارگردان‌های قدیمی را داریم نه نویسندگانی که متن‌هایشان بیننده را جذب خود می کرد و به فکر وا می‌داشت. همین امر کار را برای جامعه واقعی هنر مشکل کرده است.
وی ادامه داد: اوضاع برای همه بازیگران سخت شده و چاره‌ای هم نمی‌توان اندیشید گویا هم در تلویزیون و هم در سینما باندبازی و رفیق بازی وجود دارد. نه خدمتی به جامعه می‌شود نه هنری در حال شکوفا شدن است. به اسم سرگرمی کارهایی در تلویزیون می‌بینیم که هیچ حاصل و نتیجه ای ندارد و تنها وقت عده‌ای گرفته می‌شود.
این بازیگر پیشکسوت اشاره کرد: زمانی «سمندون» و «خانه سبز» داشتیم اما الان چه داریم؟ تنها هنرمان این است که ادای ترک ها را در می‌آوریم و سریال‌های دنباله‌دار می‌سازیم.
وی درباره فعالیت های اخیر خود گفت: به تازگی در فیلم سینمایی «پنجاه کیلو آلبالو» به کارگردانی مانی حقیقی بازی کردم. چندی پیش هم مستندی از زندگی من با نام «زندگی و دیگر هیچ» توسط کارگردان جوانی به نام ابراهیم شفیعی ساخته شد که به زودی به شبکه نمایش می‌آید و می دانم که اگر ببینید اشک‌تان را در می‌آورد.
اسدزاده اظهار کرد: از اینکه یک جوان مستند زندگی ام را ساخته ناراحت نیستم. من جوانان را دوست دارم فقط ناراحتم که آنها هم به دنبال هنر می‌آیند و مثل ما درگیر سختی‌هایش می‌شوند اما راه گریزی ندارند. من ۷۲ سال است در این محیط هستم و عاشقانه وارد کار شدم ولی هیچوقت سختی‌هایش کم نشد.
این بازیگر در پایان گفت: تنها سخنم به جوانان این است که دنبال کار هنر نیایند ولی اگر می‌آیند خودشان را برای همه سختی‌هایش آماده کنند.