در مراسم آقای احدی دفتر یادبودی گذاشته بود مزین به عکس ایشان که پیامی هم در آن حک شده بود؛ پیامی از رضا احدی خطاب به دوستانش: «زمستان است، سرد است، وقت رفتنه. من بايد بروم.»
آيا اما احدي بايد در 53سالگي مي‌رفت؟ همايون بهزادي هم كه رفتنش داغ تازه‌اي بر دل فوتبال زد، 2دهه بود در تنگنا‌هاي مالي و جسماني زندگي مي‌كرد. در اين سال‌ها بارها در بخش مراقب‌هاي ويژه بيمارستان‌ها بستري شد. كوچ از تهران به پرديس و بعد هم به كرج در يك منزل استيجاري و با انبوهي از آلام و درد‌هاي جسمي و روحي حق بازيكن بزرگي چون او نبود؛
بازيكن بسيار بزرگي كه از ستون‌هاي تيمي بود كه ما را در 1964به المپيك توكيو برد با آن دو بازي خاطره‌انگيزش مقابل هندوستان زننده چندين گل ملي و افتخارات فوتبال ايران كه بارها ديدم مقابل در بزرگ امجديه روي دوش مردم و حلقه دوستان و طرفداران مسير ورزشگاه تا حمام ركس را طي مي‌كرد.
اين مرد بزرگ يك مرتبه پرتاب شد به فراموشي؛ به بي‌كسي و تنهايي. آدم به اين بزرگي با افتخاراتي ارزشمند بارها پشت اتاق مسئولاني كه اغلب پايشان به توپ هم نخورده بود، نگه داشته مي‌شد كه آقاي رئيس جلسه دارند و... همايون بهزادي 2دهه پيش مرد و تنها اين مرگ فيزيكي‌اش بود كه چند شب پيش رخ داد.برخي چهره‌ها را كه در مراسم تشييع و ترحيم مي‌بينم ناخودآگاه اين سؤال در ذهنم نقش مي‌بندد كه شما به وقتش كجا بوديد؟ كاروان رفت و شما همچنان در خوابيد!
همايون خان رفت و ده‌ها پيشكسوت مانده‌‌اند كه با تن مريض و جيب خالي كنج خانه يا گوشه بيمارستان، روزگار را به سختي مي‌گذرانند. من پيشكسوتي را سراغ دارم كه حتي توانايي مالي خريد داروهايش را هم ندارد؛ آن هم در فوتبالي كه برايش گاهي چه خاصه‌خرجي‌هايي مي‌شود. وقتي فرانس پوشكاش مجاري بيمار شد باشگاه رئال‌مادريد او را به اسپانيا آورد و همه هزينه‌هاي درمان او را داد.
براي آلفردو دي‌استفانو آرژانتيني‌الاصل هم باز همين اتفاق رخ داد. چرا؟ چون روزگاري اينها براي رئال مادريد گلزني كرده بودند و گذر زمان هم باعث فراموشي‌شان به‌عنوان اسطوره‌هاي باشگاه نشده بود. رفتن بهزادي و احدي، سيلي سنگيني است كه به گوش فوتبال ما نواخته مي‌شود. اين به‌اصطلاح مسئولان هم‌زماني مي‌آيند كه همه‌‌چيز تمام شده. مي‌آيند كه از مرگ اين عزيزان هم استفاده كنند و با عكس و مصاحبه، خودشان را مطرح كنند. مي‌آيند تا بگويند ما هم هستيم. درحالي‌كه بايد به آنها گفت نه! شما نبوديد. هرگز و هيچ‌گاه نبوديد.
- كارشناس ومربي اسبق تيم‌ملي فوتبال