يكي از پسران مرحوم مينايي و از مالكان خانه تاريخي مينايي پيش از ديدار اخير احمد مسجدجامعي، عضو شوراي شهر تهران از اين خانه تاريخي در تماس با صفحه زيستبوم روزنامه همشهري از طولانيشدن روند رسيدگي به وضعيت خانه تاريخي مينايي گلايه كرد و خواست تا هر چه زودتر تكليف خانه آنها و وضعيت نامناسب زندگيشان را مشخص كنند.
چند روز پس از اين تماس احمد مسجدجامعي در برنامهاي از پيش تعيينشده و در تورهاي تهرانگردي خود به اين خانه تاريخي رفت و از نزديك با مشكلات خانواده مينايي و وضعيت نگهداري از اين خانه تاريخي آشنا شد.
مردادماه 1391نخستينبار بود كه صداي مالك خانه تاريخي مينايي در روزنامه همشهري منعكس شد. احمدرضا مينايي يكي از مالكان خانه تاريخي مينايي در تهران با دعوت از همشهري براي بازديد از خانه تاريخي مينايي گفته بود كه اگر سازمان ميراث فرهنگي واقعا براي ميراث فرهنگي كشور ارزش قائل است اين ملك را از ما خريداري كند.
او آن زمان كه تب و تاب ساختوساز در تهران رو به فزوني بود به همشهري گفت اگر اين خانه تاريخي را از فهرست آثار ملي كشور خارج كنند و به يك معمار واگذار شود تا بناي جديد ايجاد كند، نفع مالي زيادي براي خانواده دارد اما چون پدرشان براي حفظ خانه تاريخي مينايي و نگهداري آن زحمت زياد كشيده بود، نميخواهند اين خانه تخريب شود.
مردادماه 91 درست زماني بود كه رويكرد دولت تبديل خانههاي تاريخي به رستوران و مراكز اقامتي بود و پيشنهاد ارائه شده به خانواده مينايي نيز تبديل خانهشان به رستوران و خريد آن به قيمتي بسيار كمتر از قيمت واقعي بود. احمد مينايي آنزمان خانه تاريخي مينايي را از نشانههاي هويتي شهر تهران خواند و هربار كه براي روشن شدن تكليف اين خانه تاريخي به سازمان ميراث فرهنگي مراجعه كرد پاسخ مناسب از مسئولان نگرفت.
همين ديروز احمد حكيميپور، يك عضو شوراي شهر تهران خبر داد كه خانه مينايي در بلاتكليفي بهسر ميبرد و در حال تخريب است. او به ايسنا گفته است كه اماكن تاريخي شهر تهران بايد بهعنوان هويت و ميراث تاريخي ثبت و حفظ شوند؛ اما پولهاي هنگفت صرف هزينههاي غيرضروري ميشود و خانههاي تاريخي در تهران در سايه بيتوجهي سازمانها و نهادها تخريب ميشوند و تعداد كمي هم كه باقيمانده حتي بهرغم ثبت ملي در آستانه نابودي است.
- نشانههاي قاجار و پهلوي در خانه مينايي
نصرالله حدادي، تهرانشناس تجربي در ارتباط با ارزش تاريخي خانه مينايي گفته است: خانه مينايي در اواخر دوران قاجاريه و در فاصله سالهاي 1297 تا 1300ساخته شد. سيمرغ آجركاريشدهاي كه بر ساختمان سردر اين خانه وجود دارد در ايران سابقه نداشته و به شيوه آجركاريهاي روسي است. پنجرههاي نورگير بسيار بلند رو به آفتاب به همراه سقف بلند و پلههايي كه نشان از وجود آب انبار دارد، در اين خانه به چشم ميخورد، همه اتاقهاي اين خانه نيز با درهاي بسيار بزرگ به يكديگر راه دارند. خانه تاريخي مينايي همچنين مختصات معماري اروپايي- روسي را دارد.
آنطور كه حدادي گفته است، در اهميت اين خانه همين بس كه با كاخ سبز كه محل زندگي رضاخان بود فاصله اندك داشت و همسايگان آن از اشراف و نخستوزيران دربار رضاخان بودند. آن زمان كه خانه مينايي ساخته شد نيز كمتر كسي توان پرداخت پول زياد براي آجركاري سيمرغ داشت.
نصرالله حدادي پيشتر به همشهري گفته بود: خانه تاريخي مينايي فوقالعاده است به شرط آنكه طعمه كلنگ نشود. بسياري از بناهاي تاريخي موجود در منطقه11مانند خانه جهانبانيان، خانه كامران ميرزا و خانه معينالسلطنه در اين منطقه از بين رفته و آثار تاريخي در اين منطقه كم شده است. او گفته بود: تكليف خانههاي تاريخي نه در تهران كه در تمامي كشور بايد يكبار براي هميشه مشخص شود و سازمان ميراث فرهنگي نبايد مالكان خانههاي تاريخي را مستأصل بگذارد.
هنوز مشخص نيست كه پس از ديدار احمد مسجدجامعي از خانه مينايي در تهران سرانجام اين خانه تاريخي چه خواهد شد؟ اينكه آيا اين خانه تاريخي همچون خانه تاريخي اتحاديه در تهران توسط مديريت شهري خريداري شود يا طرحهاي مشاركتي سازمان ميراث فرهنگي بتواند از تخريب اين خانه تاريخي جلوگيري كند يا آنكه سرانجام اين بناي يكصدساله شهر تهران طعمه كلنگ ساختوسازها شود، همانند آنچه بر سر ديگر بناهاي تاريخي اين شهر رفته است، سؤالي است كه نتيجه آن بهزودي در شوراي شهر تهران مطرح ميشود.