تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۶:۴۶

همشهری آنلاین: طرح تأسیس مدرسه ملی سینمای ایران در آبان‏‌ماه سال ۱۳۹۲ و در دولت یازدهم مطرح شد.

طراحی و اجرای این مهم از سوی ریاست سازمان سینمایی به مدیر کل دفتر مطالعات، توسعه‌ی دانش و مهارت‌های سینمایی سپرده شد که مأمور انجام مطالعات و رایزنی‏‌های لازم جهت ایجاد این نهاد گردید. در نتیجه، پژوهش در باب ساختار و شیوه‌ی فعالیت مدارس مهم سینمایی در جهان، مشورت با فعالان حرفه‌‏ای و اساتید دانشگاه در حوزه‌ی سینما و بویژه ضرورت و اهمیت تأسیس چنین مرکزی در دستور کار قرار گرفت.

بدین‌ترتیب، زمستان سال 1392، به مطالعات مقدماتی اختصاص داشت تا فروردین سال 93 که شورای سیاست‏‌گذاری و برنامه‌‏ریزی مدرسه تشکیل شد. این شورا طی جلسات متعدد و بر اساس مطالعات قبلی و مشورت‌ها و پژوهش‏‌هایی که همچنان در جریان بود، ساختار اولیه‌ی مدرسه را به ریاست سازمان سینمایی جهت ارائه به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه كرد.

پس از تأیید مقام وزارت، مراحل تصویب طرح در مرکز نظارت بر مؤسسات فرهنگی انجام شد و اولین نشست هیئت امنای مدرسه ملی سینمای ایران مرکب از ناصر تقوایی، مجید مجیدی، لیلا حاتمی، یونس شکرخواه، مجتبی راعی، محمدباقر قهرمانی، حجت‏‌الله ایوبی، مجید شیخ‏‌انصاری و مدیرعامل بنیاد فارابی، در تاريخ 24 دی‏‌ماه 93 تشکیل شد.

در این جلسه هیئت مدیره‌ی مدرسه انتخاب شده، مراحل پیگیری ثبت قانونی مدرسه در مرکز ثبت شرکت‏‌ها و مؤسسات آغاز شد و در نهایت، در تاریخ 24 اسفند 1393، مدرسه ملی سینمای ایران رسماً آغاز به کار کرد. از آن تاریخ تا کنون، برنامه‌‏ریزی‌‏های آموزشی و پژوهشی مدرسه در شوراهای مختلف در دست انجام است. در این بین، مدرسه ملی سینمای ایران اقدام به برگزاری نشست‏‌ها و کارگاه‌‏هایی نیز نموده است که اخبار آن در رسانه‏‌ها موجود است.

افقی که مدرسه ملی سینمای ایران برای خود ترسیم كرده است در محورهای مختلف و به شرح زیر می‏‌آید:

1- دستیابی به استانداردهای سینمای جهان و پیشنهاد این استانداردها به عوامل سینمای ایران در حرف و حوزه‌‏های مختلف

2- فراهم ساختن بستری مناسب برای تجمیع تجارب اساتید سینمای ایران و انتقال این تجارب به نسل‌‏ جوان

3- فراهم ساختن بستری مناسب برای انتقال دانش سینمای جهان به ایران

4- پرورش سینماگرانی خلاق که ضمن حفظ نگاه شخصی خود به جهان، آثاری ملی و ایرانی پدید آورند

5- پرورش نیروهای حرفه‏‌ای در حوزه‏‌هایی که نهادهای دیگر آموزشی کمتر به آنها توجه دارند.

منبع مورد استفاده براي اين مدخل