به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، فرشید مصدقی پژوهشگر باستان‌شناسی تهران این مطلب را در جریان بازدید خبرنگاران از برج طغرل مطرح کرد.
به گفته مصدقی حریم واقعی برج طغرل حیاط کوچک محصور‌کننده آن نیست و دراین‌باره باید به مواردی همچون گمانه‌زنی‌ها و کاوش‌های باستان‌شناسی در اطراف و چشم‌انداز منظری آن توجه کامل داشت.
وی این عرصه را مناسب برجی با این عظمت، اهمیت و جایگاه تاریخی و هنری ندانست و تصریح کرد: اگر فضای بیشتری برای این اثر منحصر به فرد در شهر ری در نظر گرفته شود می‌توان موزه‌ای از آثار دوران سلجوقی را در محوطه آن ترتیب داد و آن را در بستر فرهنگی گسترده‌تری دید.
او با بیان اینکه معماری سده‌های اول دوره اسلامی تا قرن ۵ بیشتر وام‌دار سنت معماری دوران ساسانی است، تصریح کرد: سنگینی، ستبری، حجم زیاد، سردرهای کوچک و پنجره‌های محدود از ویژگی‌های معماری در دوره سلجوقی است.
مصدقی افزود: در نمای کالبدی چنین بناهایی معمولا با راستاهای عمودی، ارتفاع و زاویه‌های متعدد روبرو هستیم.
امیر مصیب رحیم‌زاده رئیس اداره میراث فرهنگی شهر ری نیز در پاسخ به این پرسش که بنای برج آخرین بار چه زمانی مرمت شده است، گفت: خوشبختانه بنا سرپاست ولی بهتر است با اختصاص اعتباری برخی از بخش‌های آن نیز مرمت شوند.
او با اشاره به اختصاص نیافتن بودجه‌ای درسال 94 برای مرمت و کاوش به شهر ری افزود: بعد از سال ۸۷ بودجه‌ای برای مرمت برج طغرل اختصاص داده نشده است.
وی تنها بودجه اختصاص داده شده به شهر ری را ۴۰۰ میلیون تومان اعلام کرد که توسط استانداری برای توسعه زیرساخت‌های گردشگری به عنوان رفاه حال زائرین به این اداره ابلاغ شده که آن هم برای ساخت سرویس بهداشتی نزدیک به حرم حضرت شاه عبدالعظیم، بی‌بی شهربانو و شیخ کلینی هزینه خواهد شد.
برج طغرل منسوب به طغرل بیگ پادشاه اول سلجوقی است و ارتفاعی حدود 20 متر و با قطر خارجی 15 متر دارد. تزیینات و کتیبه‌هایی به خط کوفی در این برج قرار داشته که در مرمت دوره قاجار از بین رفته است.
این اثر در سال 1310 به شماره 147 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.