به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، فرشید مصدقی پژوهشگر باستانشناسی تهران با بیان این مطلب در جمع خبرنگاران تصریح کرد که یکی از مجهولاتی که در خصوص این تپه وجود دارد کاربری آن است.
وی با اشاره به لزوم انجام حفاریهای گسترده در تپه میل افزود: با توجه به ظرفیت فراوان تپه میل امکان حفاریهای باز در این محوطه باستانی وجود دارد و گمانهزنی و لایهنگاری روشهایی هستند که در اینجا به کار نمیآیند.
این باستانشناس با اشاره به اظهار نظرهایی که در مورد کاربری این بنا مطرح است گفت: احتمال اینکه این بنا آتشکده، راهنما، سربازخانه، منطقه نظامی، کوشک و ... بوده باشد وجود دارد.
او با اشاره به کاوشهای تیم دمرگان و اشمیت در تپه میل، مرمتهای انجام شده، سقفگذاری و راهنما و ... را نتیجه کاوشهای باستانشناسی تیم کوثری و شیبانی اعلام کرد که در نیمه دوم دهه ۷۰ انجام گرفته است و تصریح کرد: بعد از کاوش این تیمها تا به امروز اقدامات دیگری در این محوطه تاریخی صورت نگرفته است.
وی با اشاره به نیاز این بنا به مرمت دو ساله تصریح کرد: مشکلات بودجهای و تغییرات سیاستی و مدیریتی باعث شده که کاوش در تپه میل به تعویق افتاده و یا لزومش احساس نشود.
مصدقی گفت: به عنوان مثال هیچ وقت با تغییر رییس جمهور فرانسه مدیر موزه لوور تغییر نکرده است زیرا که او حافظ یک فرهنگ است و برنامههای بلندمدتی را دنبال میکند که قابل تغییر نیستند اما در ایران با این قبیل تغییرات در سطح زیادی مواجه هستیم.
این باستانشناس با اشاره به آثار فرهنگی و تاریخی زیادی که در شهر ری وجود دارد گفت: آثار با ارزشی در ری وجود دارد که بیانکننده سیر تطوری فرهنگ ایران است.
به گفته او، آثار تاریخی تهران به کاخ نیاوران و سعدآباد و گلستان محدود نیست بلکه آثاری در شهر ری وجود دارد که با اینکه دور از چشم است خیلی مهم به نظر میرسد.
گفتنی است تپه میل که از آن آتشکده بهرام و آتشکده ری نیز نام برده میشود از آثار دوره ساسانیان در شهر ری است. گمان میرود که این بنا آتشگاه بهرام گور بوده باشد.
در حدود ۱۲ کیلومتری جنوب شرقی شهر ری به سوی ورامین بر بلندای تپهای پهناور در روستای قلعهنو - چال طرخان بقایای کاخ یا آتشکدهای واقع است که به تپه میل مشهورشده و سبب این نامگذاری دو پایه بزرگ بنا است که از دور شبیه به میل است.
جهت بنا به صورت شرقی و غربی است. در جبهه شرقی ایوانی با چهار ستون مدور بوده. بخشی از بنای آتشکده ری در زمان حمله اسکندر به ایران خراب شد و تنها قسمتی از بنای چهارطاقی و زیبای این آتشکده به صورت دو میل باقی ماند.
بیشتر قسمتهای غربی بنا از میان رفته، در بخش زیرین مجموعه یک راهروی کم پهنا وجود دارد که سراسر طول بنا را طی میکند. بقایای معماری تپه میل دارای ساختاری، تشکل از گل، خشت، لاشه سنگ، گچ و از نظر دیرینگی متعلق به دوره ساسانیان (حدود ۱۸۰۰ سال پیش) است و به آتشکده بهرام گور نیز معروف است.