به گزارش روابط عمومي پژوهشگاه ميراث فرهنگي و گردشگردي، علیرضا انیسی معمار و عضو هیأت علمی پژوهشکده ابنیه و بافتهای فرهنگی و تاریخی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری این مطلب را در نشست تخصصی "بازخوانی مهندسی سنتی در پایداری و ماندگاری بناهای تاریخی ایران " که در راستای برگزاری همایش "بهسازی بناهای تاریخی در برابر زلزله" برگزار شد مطرح کرد.
او افزود: یکی از مسائل و نکات مغفول مانده در میراث فرهنگی بحث پایدارسازی بناهای تاریخی در برابر سوانح به خصوص زلزله در کشور است.
وی با اشاره به اینکه همگان از خطرات و زیانهایی که این موضوع در سالهای گذشته بر آثار تاریخی کشور وارد کرده آگاه هستند، تصریح کرد: از این رو پژوهشکده ابنیه و بافتهای تاریخی فرهنگی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در نظر دارد همایشی را با این موضوع که چند سالی است در دنیا مورد توجه و مطالعه قرار گرفته برگزار کند.
به گفته او در قرن بیست و یکم دو موضوع کاهش خطر سانحه و توسعه پایدار محور اصلی حفاظت از میراث فرهنگی(غیر منقول) است که از ابعاد مختلف به آن پرداخته میشود.
انیسی تاکید کرد در نظر است با برنامهریزی پژوهشکده ابنیه و بافتهای فرهنگی و تاریخی، در فاصله زمانی پیش از برگزاری همایش "بهسازی بناهای تاریخی در برابر زلزله " در قالب سخنرانیهای تخصصی به موضوع زلزله، پایدارسازی بناهای تاریخی در مقابل این خطر یا به عبارت درستتر کاهش خطر زلزله تا حدی که آثار آسیب نبیند پرداخته و از دانش اساتید و متخصصین در این حوزه بهرهمند شویم.
وی سپس به بیان اهداف برگزاری این نشستها پرداخت و گفت: قصد داریم با برگزاری این قبیل نشستها توجه دانشجویان و متخصصین حوزه سازه و ساختمان را به این موضوع جلب کنیم که ابنیه سنتی با چه تدابیری خود را در برابر سوانح محفوظ میکردهاند.
او اظهار امیدواری کرد که این فعالیتها به ایجاد شاخهای جدید در این حوزه منجر شود و دانشجویان در این رشته اساتید را درباره چگونگی محافظت از ساختمانهای قدیمی توسط اجدادمان به چالش بکشند.
در ادامه عبدالعظیم امیرشاه کرمی، عضوهیأت علمی دانشکده عمران دانشگاه صنعتی امیرکبیر، با اشاره به موضوع سخنرانی خود "مهندسی سنتی" به بررسی سه مسئله در رابطه با کنش شهر، معماری و طبیعت به عنوان مسائل مهندسی پرداخت.
او زلزله، رانش و هوازدگی را مسائل پیش روی مهندسی سنتی دانست و مهندسی خشت، بست، سنگ و اصطحکاک، توزیع انرژی(روش توزیع انرژی زلزله در بناهای تاریخی) را راه حلها و راهکارهایی برشمرد که برای مقابله با این عوامل در گذشته به کار میرفته است.
وی با اشاره به ویژگیهای معماری در دورههای مختلف از تاریخ که باعث شده برخی بناها بدون آسیب باقی بمانند و برخی نیز آسیب ببینند به ارایه مواردی از آثار تاریخی نظیر تختجمشید، منار جنبان، مسجد جامع اصفهان، پاسارگاد، مسجد گوهر شاد و ... و بیان ویژگی معماری هر یک از آنها پرداخت.
به گفته او ابتکاری که در شیوه طراحی آثار تاریخی وجود داشته باعث شده عواملی همچون رطوبت، رانش، هوازدگی و زلزله روی آنها تأثیر نگذاشته و بناها استوار باقی بمانند.