از همین جا تمایز میان مدرسه و دانشگاه یا آموزشگاههای موجود روشن و آغاز میشود: هیات علمی مدرسه ملی بیآنکه همچون دانشگاه نیاز به ارائه ی مدرک دکتری داشته باشند، تنها با اتکای به تجربه، دانش و مهارت‌هایی که در عمل آموختهاند به استخدام مدرسه ملی سینمای ایران درمیآیند: پیشکسوتان سینمای ایران؛ خسرو سینایی، علیرضا داوودنژاد، بهمن فرمانارا، کیانوش عیاری، کیومرث پوراحمد، مجید مجیدی، مجتبی راعی، ابراهیم فروزش، ابوالحسن داوودی، سیدرضا میرکریمی، محمود کلاری، کامبوزیا پرتوی، واروژ کریم مسیحی، فرزاد موتمن، مسعود رایگان، لیلا حاتمی، پرویز آبنار، علی واجدسمیعی، بهرام دهقانی، شهرام مکری، بهرام توکلی و بزرگان دیگری که هرلحظه از راه میرسند و به جمع ما میپیوندند از جمله اعضای هیات علمی مدرسه ملی سینمای ایران هستند.
تصور کنید جوانهای نخبهای را که با این جمعِ اساتید و بیش از اینها، نه برای یک هفته و یک نیمسال که برای دورهای بلندمدت، در فضایی که با حضور مستمر و تلاش کارگاهی و پژوهشی خود میسازند، تنفس میکنند و میبالند. بنابراین، مدرسه ملی سینمای ایران مشابه هیچ نهاد علمی دیگری، چه دولتی و چه خصوصی، نیست.
مدرسه ملی سینمای ایران، مدرسه ملی سینمای ایران است.
* سیدروح الله حسینی مدیر عامل مدرسه ملی سینمای ایران است