واقعيت آن است كه فلسفه وجودي كارت هوشمند سوخت منحصر به عرضه چند نرخي بنزين نيست. درست است كه اكنون بنزين تك نرخي شده اما بايد دقت كنيم كه هنوز نرخ بنزين و گازوئيل جاي تغييردارد و اين امر مي‌تواند مشكل ايجاد كند. ضمن اينكه اصولا در كشورمان هيچ آماري براي تعريف ناوگان حمل‌ونقل از نظر تعداد خودروها، ميزان مصرف و مديريت بر مصرف سوخت كشور وجود ندارد. اكنون برخي خودروهاي كشور فاقد كارت هوشمند سوخت هستند كه بايد اين خودروها نيز كارت سوخت دريافت كرده و اين سامانه بادقت بيشتري ميزان مصرف انواع سوخت در كشور را مشخص سازد.
با اين روند حذف سوختگيري با كارت بنزين و منتفي شدن استفاده از سامانه هوشمند سوخت به‌هيچ‌وجه كار درستي نيست بلكه بايد براي مديريت بهتر مصرف سوخت در كشور حتي خودروهاي خارجي يا خودروهاي با حجم موتور بيش از 2هزار سي‌سي داخلي نيز كه فاقد كارت بنزين هستند يا موتورسيكلت‌هاي فرسوده و خودروهاي گازسوز و گازوئيل‌سوز نيز ملزم به دريافت اين كارت و حضور در سامانه هوشمند سوخت شوند.
سامانه هوشمند سوخت پايگاه اطلاعاتي قوي است كه مي‌توان بر مبناي اطلاعات آن علاوه بر مديريت مصرف سوخت نسبت به سياستگذاري در بخش حمل‌ونقل نيز اقدام كرد. اتفاقا بايد همه مالكان خودروها را ملزم به استفاده از كارت سوخت براي سوختگيري كرد و حتي براي سوختگيري خودروهاي فاقد كارت نيز بايد عوارضي لحاظ شود كه مالكان اين خودروها نيز ملزم به سوختگيري با كارت جايگاه‌ها شوند تا مشخص شود در ناوگان حمل‌ونقل چه‌كسي به چه ميزان سوخت كشور را مصرف مي‌كند.
يكي از بخش‌هايي كه سهم بالايي در توليد ناخالص ملي از نظر شدت مصرف انرژي دارد، بخش حمل‌ونقل است كه مي‌توان اين بخش را با كارت هوشمند سوخت يا حتي سامانه مكملي كه خودشان قبلا تعريف كرده‌اند، مديريت كرد. موضوع آن نيست كه كاربرد كارت هوشمند صرفا براي سوختگيري است بلكه با اين سامانه مي‌توان مديريت مصرف سوخت ناوگان حمل‌ونقل كشور و آمار دقيق خودروي كشور را به‌دست آورد.
كاربرد ديگر اين سامانه در مقابله با قاچاق سوخت است كه اگر هركسي به‌درستي با كارت سوخت خود در جايگاه سوختگيري كند راه‌گريزي براي قاچاق سوخت به‌ويژه گازوئيل باقي نخواهد ماند.
- سرپرست معاونت زيربنايي و امور توليد مركز پژوهش‌هاي مجلس