به گزارش ايرنا، اصغر عبدلی روز شنبه گفت: رودخانه‌ها به عنوان منابع اصلی تامین آب تالاب‌ها، در حیات این حوضه‌های آبی نقش بسزایی دارند از این رو حفاظت از آنها الزامی است.
وی با اشاره به این که متولی اصلی تالاب‌ها در کشور مشخص نیست، این سوال را مطرح کرد که کدام یک از نهادها مانند سازمان حفاظت محیط زیست، جهاد کشاورزی و وزارت نیرو متولی حفظ و رسیدگی به تالاب‌ها هستند.
عبدلی افزود: هر نهادی به سلیقه خود در حال بهره‌برداری از تالاب‌ها است این در حالی است که سال گذشته در دیدار مسئولان محیط زیست با رهبر معظم انقلاب، ایشان فرمودند نگاه نکردن به مسائل محیط زیست ما را دچار بحران کرده است و تاکید کردند که حتی برای کارهای علمی نیز نباید محیط زیست از بین برود.
وی بر اصلاح الگوی مصرف آب در کشور تاکید کرد و گفت: سدسازی برای تامین آب شرب با توجه به افزایش جمعیت اقدامی معقول است اما نباید رودخانه‌ها و تالاب‌ها را به قیمت تامین آب شرب خشک کنیم بلکه باید با تلاش و قانون‌مداری الگوی مصرف را اصلاح کرده و کشاورزان و مردم را به اصلاح این الگو تشویق کنیم.
عبدلی بیان کرد: در توسعه پایدار و آمایش سرزمینی، برای حفظ حداقل محیط زیست نباید روی همه رودخانه‌ها سد زد بلکه باید تعدادی از آنها را برای محافظت از تنوع زیستی، حفظ کرد.
وی با یادآوری این که با وجود تغییر اقلیم و افزایش جمعیت، امکان ندارد به وضعیت سابق برگردیم، اما باید حداقل نیازهای اولیه جامعه بشری را حفظ کنیم، افزود: در صورت سدسازی باید دبی زیست محیطی حفظ شود، اما دبی زیست محیطی بر اساس شرایط اکولوژیکی تالاب و محیط زیست انجام نمی‌شود.
عبدلی همچنین به ضرورت اجرای آمایش سرزمین در کشور تاکید کرد و افزود: با توجه به وضعیت محیط زیست کشور توجه به اجرای آمایش سرزمین الزامی و جدی است.
وی با تاکید بر این که باید در سطح کشور به آمایش سرزمین توجه کنیم، گفت: با داشتن آمایش سرزمین مشخص می‌شود کدام قسمت کشور برای کشاورزی، صنعت یا گردشگری مفید است.
عبدلی اظهار کرد: داشتن آمایش سرزمین، این امکان را به مسئولان می دهد تا نیاز یا عدم نیاز نقاط مختلف کشور به احداث سد را مشخص کنند.
استاد دانشگاه شهید بهشتی با بیان این که یکی از مشکلات بزرگ در کشور این است که به مسائل به صورت بخشی نگاه می‌شود، گفت: به عنوان مثال وضعیت تالاب‌های کشور مطلوب نیست؛ حل مشکل این حوضه‌های آبی، توجه صرف به تالاب‌ها نیست بلکه باید محیط اطراف آنها، حوضه آبریز و استفاده‌کنندگان از تالاب‌ها نیز در نظر گرفته شوند.
وی تاکید کرد: این روند فقط با فرهنگ‌سازی میسر می‌شود، اما در کنار فرهنگ‌سازی باید اجرای صحیح قانون را نیز در نظر داشته باشیم؛ اعمال قانون رفتار و فرهنگ می‌سازد، فرهنگی که نشان می‌دهد افراد باید چطور از منابع طبیعی استفاده کنند.
عبدلی با اشاره به نبود توجه حقیقی به آمایش سرزمینی در کشور، یادآور شد: در کنار رودخانه زاینده‌رود که به تالاب گاوخونی سرریز می‌شود، نباید برنجکاری شود که به آب فراوانی نیاز دارد؛ با توجه به برنجکاری، سدسازی کوهرنگ یک، دو و سه فایده‌ای ندارد و در نهایت شاهد هستیم که خروجی تالاب گاوخونی هر روز خشک‌تر می‌شود چرا که در این منطقه مدیریت حوضه آبریز نداریم.
وی افزود: این در حالی است که قابلیت گردشگری اصفهان می‌تواند جوابگوی اقتصاد و معیشت مردم آن باشد که قطعا با اجرای آمایش سرزمین اینگونه برنامه‌ریزی‌های نادرست برای جغرافیای مختلف کشور مرتفع می‌شود.
این محقق دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به این که آمایش سرزمینی برای کشور لازم است، ادامه داد: با توجه به وضعیت کنونی محیط زیست کشور و جاگیری صنایع، اگر هم تاکنون آمایش سرزمین انجام شده باشد، به خوبی اجرا نشده بنابر این لازم است این آمایش که تهیه آن کار ساده‌ای است هرچه زودتر تدوین شود.
عبدلی یادآور شد: در دورانی که با بحران آب روبرو هستیم و بیلان آب پایین است، به دلیل نبود یا اجرانشدن سند آمایش سرزمینی، در حوزه مرکزی کشور در چهار استان اصفهان، قم، یزد و حتی خوزستان که در دل کویر است، به دنبال گسترش آبزی‌پروری و پرورش ماهی تیلاپیا هستیم.
وی افزود: در آمایش سرزمین، راه‌اندازی پالایشگاه در شمال کشور تایید نمی‌شود چرا که شمال کشور محل کشاورزی است؛ اگر به سند آمایش سرزمینی کشور باور داشته باشیم، بسیاری از مشکلات کشور به ویژه در بخش تالاب‌ها قابل حل است.