از بالا كه نگاه كني، انگار نهنگي است شناور در اين همه آبي. اين‌جا قشم است؛ بزرگ‌ترين جزيره‌ي خليج فارس. اين‌جا قشم است در استان هرمزگان.
قشم را با جنگل حرا مي‌شناسند و با جزيره‌هايش؛ هرمز و لارك و هنگام و... با بندرهايش؛ لافت و درگهان و... با لاك‌پشت‌هايي كه هر سال اين‌جا تخم‌گذاري مي‌كنند، با دلفين‌ها، با پرنده‌هاي بومي و مهاجر، با بازارها و مراكز تجاري پرهياهو، با ساحل‌هاي مرجاني و ماسه‌اي و صخره‌اي، با غارهاي اسرارآميز و تپه و ماهورها...
سفر به قشم، سفر به رنگ‌ها و بوها و طعم‌هاي شگفت‌انگيز است.
ماهي مقوا در دست‌هاي مرد ماهي‌گير. ماهي‌گيري از مشاغل اصلي مردمان جنوب است و ماهي و ميگو از غذاهاي اصلي‌شان.
گَرگور قفس سيمي است براي صيد ماهي‌هاي كف‌زي؛ يعني ماهي‌هايي كه در آب‌هاي عميق زندگي مي‌كنند.
روش ديگر ماهي‌گيري با مُشتاست. مشتا را با شاخه‌هاي نخل مي‌سازند و با آن ماهي‌هاي كوچك نزديك ساحل را صيد مي‌كنند. ماهي‌ها هنگام مد دريا در مشتا مي‌افتند و صياد آنها را هنگام جزر جمع مي‌كند.
انگار باغچه‌‌اي است در دستانت!
براي زنان قشم حنا شگون دارد. شاد است. شادي‌بخش است. آنها در عروسي‌ها و جشن‌ها دست و پايشان را حنا مي‌بندند.
لنج قايق بزرگي است كه به جاي بادبان موتور دارد. روزگاري لنج مهم‌‌ترين وسيله‌‌ي رفت‌وآمد در درياي جنوب بود و لنج‌سازي از پيشه‌هاي مهم مردم. در گذشته لنج را با چوب درختان مقاوم در برابر آب مي‌ساختند، اما امروزه فايبرگلاس جاي چوب را در لنج‌هاي سنتي را گرفته است.
انگار ستاره‌اي افتاده باشد اين‌جا و از انفجارش اين دره پديد آمده باشد. براي همين هم نامش در گويش محلي اِستاره كُفته است.
دره‌ي ستاره‌ها در روستاي بركه‌خلف است و تنديس‌ها و ستون‌ها و تپه‌هاي عجيب و غريبش در اثر فرسايش خاك و سنگ و ماسه ناشي از باد و باران به‌وجود آمده است. اين‌جا به‌دليل ويژگي‌هاي خاص زمين‌شناسي بخشي از ژئوپارك قشم است.
صدف‌هاي درياي جنوب رنگارنگ و متنوع‌اند. بعضي از آنها خوراكي‌اند و بعضي ديگر مرواريدسازند و بعضي‌ها هم هيچ‌كدام از اين‌ها، اما همه‌شان زيبايند.
گل‌و بوته‌هاي رنگارنگ دوخته شده بر اين لباس‌ها هنر دست‌هاي زنان قشم است. سوزن‌دوزي، سُك‌بافي، گلابتون‌‌دوزي و خوس‌دوزي از هنرهاي دستي قشم است.
هنگام مد دريا، جنگلي است شناور در آب. ما به زمان جزر رسيديم، وقتي درخت‌ها از آب بيرون مانده بودند.
اين‌جا جنگل حراست و اين درخت‌هاي شورزي‌اند، يعني مي‌توانند در آب شور دريا زندگي كنند و آن را شيرين كنند. جنگل حرا زيستگاه امني است براي پرندگان و ماهي‌ها.
اين‌جا بندر لافت است؛ با چشم‌اندازي از دريا و جنگل حرا. روستايي كه ويژگي‌اش خانه‌هايي است در ميان نخلستا‌ن‌ها و باغ‌ها با بادگيرهاي كوچك و بزرگ و كوچه‌هاي باريك.