براساس گزارش گيزمودو، اين رويكرد جديد مي‌تواند شيوه‌اي متفاوت را براي تحليل ساختار مولكولي اين عناصر كه هماره درحال تغييرند، در اختيار دانشمندان قرار دهد. همچنين به اعتقاد هنري،اين تكنيك مي‌تواند به ابزاري جالب براي آموزش جدول تناوبي تبديل شود و اين مفهوم را كه كل جهان همواره درحال حركت و ايجاد صدا است را براي مردم توضيح دهد.
همه آنچه در جهان وجود دارد از اتم‌ها تشكيل شده‌اند و اتم‌ها نيز همواره درحال حركتند. متناسب با سرعت ارتعاش اتم‌ها در پيوندي كه با مولكول‌هاي بزرگتر دارند، مواد به شكل جامد،مايع يا گاز ديده مي‌شوند. اين ارتعاشات يا امواج مي‌توانند ويژگي‌هاي يك عنصر،از قبيل تراكم و رسانايي دمايي آن را تعيين كنند، از اين رو هراندازه درك انسان از چگونگي ارتعاش اتم‌ها بيشتر شود، دانش او از قابليت‌ها و كارايي‌هاي يك عنصر افزايش پيدا مي‌كند.
به گفته هنري چگونگي تغيير انرژي متناسب با فاصله ميان مولكول‌ها اطلاعات زيادي را آشكار مي‌سازد. براي شنيدن صداي اتم‌ها بايد سرعت ارتعاش آنها كم مي‌شد، زيرا اتم‌ها با سرعتي بسيار بالايي حركت مي‌كنند. به گفته هنري پس از پايين آوردن سرعت ارتعاش، مي‌توان تفاوت صوتي ميان عنصري كه در پايين جدول تناوبي قرار گرفته را با عنصري مانند كربن كه در بالاي جدول جا دارد،احساس كرد، تن صداي يكي از آنها بسيار بالا و ديگري بسيار پايين است.
شايد اين پروژه بيشتر سرگرم‌كننده به نشر بيايد تا علمي، اما از اين تكنيك در پروژه‌اي در سرن براي تحليل داده‌هاي برخورد‌هاي ذرات استفاده شده‌است و فيزيكدانان به استفاده از آن توانستند ذرات زيراتمي را با ردپاي صوتي آنها رديابي كنند. هنري اما از اين تكنيك براي كشف ويژگي‌هاي جديد در پليمر‌هايي استفاده كرده‌است كه خود را در مدلسازي‌هاي رايانه‌اي و شبيه‌سازي‌ها آشكار نساخته‌بودند.