براساس گزارش ساينس الرت، سلول‌هاي خورشيدي چنين باريك و سبكي به تدريج فراگير خواهند‌شد، از پوشاك هوشمند گرفته تا بادكنك‌هاي هليومي. به گفته ولاديمير بلوويچ از MIT اين سلول‌ها به اندازه‌اي سبك هستند كه وجود آن احساس نمي‌شود، از اين رو مي‌توان آنها را به افزودني ساده‌اي روي تجهيزات كنوني تبديل كرد.
كليد ساخت اين سلول خورشيدي جديد، نحوه تلفيق شيوه ساخت سلول‌هاي خورشيدي و روند افزودن پوشش خورشيدي آن در يك فرايند يكسان است. يكي از مزاياي شيوه ساخت همزمان سلول و لايه خورشيدي اين‌است كه لايه خورشيدي از آلودگي توسط غبار و آلودگي‌هاي محيط در امان مي‌ماند. براي ساخت سلول‌ها و زير لايه از پليمر رايجي به نام پاريلن استفاده شده‌است درحالي‌كه براي ساخت لايه جاذب نور ماده‌اي ارگانيك به نام DBP مورد استفاده قرار گرفته‌است.
برخلاف روند رايج توليد سلول‌هاي خورشيدي، كل فرايند توليد اين سلول‌ها در مخزن خلاء و در دماي اتاق و بدون استفاده از هرنوع محلول يا تركيبات شيميايي انجام مي‌شود. تكنيك‌هاي انباشت به شيوه تبخير كه در آن فشار، حرارت و واكنش‌هاي شيميايي لايه‌اي بسياز نازك از ماده‌اي خاص را ايجاد مي‌كنند، براي ساخت زيرلايه و سلول‌هاي خورشيدي مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
به گفته دانشمندان MIT، بيشتر از نوع ماده مصرفي، اين تكنيك ساخت است كه ابداع اين سلول‌هاي خورشيدي را منحصر‌به‌فرد ساخته‌است. سلول‌هاي فوق باريك و سبكي كه با استفاده از اين تكنيك ايجاد مي‌شوند ضخامتي برابر يك پانزدهم تار موي انسان و يك هزارم سلول‌هاي خورشيدي شيشه‌اي دارند، اما با بهره‌وري يكساني مي‌توانند نور خورشيد را به برق تبديل كنند.
در حقيقت اين سلول‌ها به اندازه‌اي نازكند كه شايد كاربردي به نظر نيايند، زيرا با يك دم و بازدم محكم مي‌توان اين سلول‌ها را در هوا پراكنده كرد. با اين همه دانشمندان معتقدند از اين تكنيك لايه‌بندي در شرايط خلاء مي‌توان براي انباشت سلول‌هاي خورشيدي روي سطح پارچه، كاغذ، يا هر ماده ديگري استفاده كرد. در فضا و ارتفاعات زياد كه وزن از اهميت زيادي برخوردار است،اين سلول‌ها مي‌توانند نقش مهمي بازي كنند، اگرچه توليد آنها در سطح انبوه مي‌تواند سالها زمان صرف كند.