محمدرضا منصوریان: در دوره‌ای که کشتی فرنگی ایران روندی رو به رشد و رو به جلو را نشان می‌داد، ناگهان حضور ناموفق فرنگی‌کاران کشورمان در دو میدان معتبر بین‌المللی خیلی‌ها را شوکه کرد.

 کسب یک مدال برنز در جام پیت لانسکی لهستان با حضور اکثریت نامداران این رشته و قرار گرفتن تیم جوانان بر سکوی چهارم جهانی در شهر گواتمالاسیتی آن هم تنها با 2 مدال نقره بیانگر این نکته است که کشتی فرنگی نیازمند تحول و دگرگونی‌های تازه‌ای است که باید در اسرع وقت انجام شود.

در جهان امروز که ریشه بسیاری از موفقیت‌ها در پیوستگی افکار و روش‌های مختلف است، جایز نیست که اساس برنامه‌ها و کارها بطور مطلق در انحصار شخص خاصی باشد و دیگران فقط تماشاگر باشند. لطمه‌ای که امروز به کشتی‌فرنگی ما وارد آمده  دقیقا از همین ناحیه است.

ارزیابی‌های دقیق‌تر نشان می‌دهد که متاسفانه اعضای کمیته فنی فدراسیون کشتی هم در ارتباط با کشتی فرنگی قاطعیت لازم را نشان نداده‌اند. البته طبیعی است که با توجه به رقابت آزادکاران و فرنگی‌کاران در کشتی نباید از کمیته‌ای که اکثریت اعضای آن از منتخبین کشتی آزاد هستند،  انتظار برنامه‌ای مناسب برای کشتی فرنگی را داشت.

آیا هنوز هم زمان آن فرا نرسیده است که کشتی فرنگی هم کمیته‌ای فنی مخصوص خود را داشته باشد؟