به گزارش ایسنا، زمانی دست هر دختر بچه‌ای یکی از عروسک‌های دست‌ساز مادربزرگ‌هایشان بود. عروسک‌هایی که با ابزار ساده و دور ریختنی درست می‌شدند و لباسی از پارچه‌های دورریختنی تن‌شان می‌کردند، اما حالا عروسک‌های پولیشی و پلاستیکی باربی همه‌ی بازار را قبضه کرده‌اند و جایی برای عروسک‌های محلی سازگار با محیط نگذاشته‌اند!
در حال حاضر کمتر فروشگاهی عروسک‌های محلی اقوام ایرانی عرضه می‌کند، البته در فروشگاه‌های صنایع دستی خیابان ویلا هنوز هم تعدادی از این عروسک‌ها دیده می‌شود.
«جواد کریمی» به جز عروسک‌های باربی جراحی شده محلی، عروسک‌هایی هم با نام "خاتون" دارد که ایرانی‌تر هستند و صورت پهنی دارند. خاتون‌ها از جنس خمیر گُل چینی درست می‌شوند. قیمت آنها از عروسک‌های جراحی شده چینی کمی گران‌تر و هرکدام 30 هزار تومان است که آن را با تخفیف هم می‌فروشد.
او می‌گوید: یک سال و نیم است که این کار را انجام می‌دهم و نخستین‌بار این کار را با نیت خیر و کمک به یک زن شروع کردم.
این فروشنده عروسک‌های محلی ایرانی بیان می‌کند: فروش این عروسک‌ها تنها در شب‌های عید و یلدا خوب است. در روزهای دیگر از سال نمی‌توان آن را با موضوع نوروز و هفت سین مرتبط کرد و باید به همان شکل محلی فروخت.
کریمی اظهار می‌کند: تعدادی از زنان خانه‌دار که بیمه نمی‌شوند و منبع درآمدی هم ندارند این عروسک‌ها را خلق می‌کنند و من تولیدات آنها را می‌فروشم.
او درباره اینکه چرا از عروسک‌های باربی ساخت کشور چین برای این کار استفاده می‌شود، می‌گوید: عمده این عروسک‌ها در بازار موجود است و به همین دلیل هم ما سراغ آنها می‌رویم.
این فروشنده عروسک‌های محلی درباره اینکه چرا همه‌ی عروسک‌ها لباس‌های یک شکل پوشیده‌اند و تنها رنگ آنها فرق می‌کند، بیان می‌کند: هر چه دوخت لباس عروسک‌ها راحت‌تر باشد آن را انجام می‌دهند و هرچه کار سخت‌تر شود قیمتش بالاتر و فروش آن پایین‌تر می‌آید. یک خانم، عروسک‌هایی با لباس‌های پیچیده برای ما آماده می‌کرد که بعد از مدتی آرتروز گردن گرفت و نتوانست این کار را ادامه دهد.
این فروشنده کارهای دیگری از جمله دارقالی تزئینی، تابلوهای دیواری سنتی، عروسک‌های حاجی فیروز هم عرضه می‌کند. چرخ‌های "طوّاف" این فروشگاه که روی آن در خیابان لبو و باقالی می‌فروشند و با سفره هفت سین یا سفره شب یلدا تزئین شده‌اند طرفداران زیادی دارد.