حاج محمد ابراهیم همت که چنین روزی، هفدهم اسفند ۶۲ به معراج رفت، از پدیده‌های کم‌نظیر جنگ بود؛ جوانی مدیر، مدبر، مومن و کارآمد که به معنای واقعی کلمه، بر قلب‌ها حکومت می‌کرد.
آن روز من در پادگان دوکوهه بودم که خبر شهادتش را شنیدم. باور کنید هنوز هم داغ آن لحظه را در قلب خود احساس می‌کنم. او فرمانده دلاور لشگر بود و من یک بسیجی؛ اما فاصله‌ای میان او با کسی احساس نمی‌شد.
لبخند همیشگی او نمی‌گذاشت که از دردهای درونش بویی ببریم. بعدها این درد دلش خیلی برایم درس‌آموز و آرام‌بخش بود.
فرمانده شهیدمان می‌گفت: «زمان بازرگان به من برچسب چریک فدایی زدند. زمان بنی صدر هم برچسب منافق. هر قدمی که در راه خدا و بندگان مستضعف او برداشتیم برچسب باران‌مان کردند. حالا روزی ده برچسب دشت می‌کنیم. اما عزیزان من دلسرد نباشید. حاشا که بچه بسیجی میدان را خالی کند».
منبع: كانال تلگرامي دكتر محسن اسماعيلي