براساس گزارش ميل‌آنلاين، پيرمردي برزيلي از اهالي روستايي جزيره‌اي در خارج از ريودژانيرو در سال 2011 پنگوئن از حال رفته‌اي را در ميان سنگ‌هاي ساحل پيدا كرد كه از گرسنگي رو به مرگ گذاشته‌بود و تمامي بدنش به نفت آغشته بود.
ژوآو پريرا دي‌سوزا 71 ساله اين پنگوئن كوچك را به خانه برد و از او نگهداري كرد تا دوباره سلامتي خود را به دست آورد. اين پنگوئن كه از گونه پنگوئن‌هاي ماژلاني آمريكاي جنوبي است، دينديم نام گرفت. دي‌سوزا يك هفته از زمان خود را صرف پاك كردن آلودگي‌هاي نفتي از پرهاي پنگوئن آسيب‌ديده كرد.
پس از بهبود كامل،دي‌سوزا پنگوئن را به دريا بازگرداند و هرگز انتظار نداشت تا دوباره او را ببيند. اما چند ماه بعد، دينديم به جزيره بازگشت و با ديدن دي‌سوزا او را شناخت و همراه وي به خانه‌اش رفت. اكنون اين پنگوئن هشت ماه از سال را همراه دي‌سوزا زندگي مي‌كند و مابقي سال را در سواحل آرژانتين و شيلي به سر مي‌برد.
گفته مي‌شود هرباري كه اين پنگوئن نزد دي‌سوزا بازميگردد،بيش از هشت هزار كيلومتر شنا مي‌كند. دي‌سوزا مي‌گويد اين پرنده را مانند فرزندش دوست دارد و فكر مي‌كند دينديم نيز او را دوست دارد. هيچ فرد ديگري به جز دي‌سوزا اجازه ندارد اين پنگوئن را لمس كند، در واقع پنگوئن به كسي اين اجازه را نمي‌دهد اما دي‌سوزا مي‌تواند دينديم را روي پاهايش بنشاند، به او غذا بدهد يا پرهايش را بشويد.
دي‌سوزا براي درمان پنگوئن روزانه مقدار زيادي ماهي به او مي‌خواراند تا توانايي و قدرت بدني‌اش بازگردد، اما پس از بهبود، پنگوئن او را ترك نكرد و براي 11 ماه با وي زندگي كرد. به محض تجديد پرهاي بدنش، دينديم ناپديد شد اما طي چهار سال گذشته اين پرنده باوفا هرسال بازميگردد و چند ماهي را با دي‌سوزا زندگي مي‌كند.
كراژوسكي، زيست‌شناسي كه اين رابطه دوستانه ميان پنگوئن و انسان را كشف كرده‌است مي‌گويد تابه‌حال چنين رويدادي سابقه نداشته‌است. به گفته وي به احتمال زياد دينديم فكر مي‌كند دي‌سوزا عضوي از خانواده‌اش بوده و يك پنگوئن است زيرا به محض ديدن دي‌سوزا دمش را به سرعت حركت داده و از سر شوق فرياد مي‌كشد.