تعطيلات نوروزي مدارس به ظا هر 2 هفته است، ولي معمولا مدارس خيلي زود به استقبال اين تعطيلات ميروند و با حوصله آن را بدرقه ميكنند. اين اتفاق همه شئون كشور را تحتتأثير قرار ميدهد. البته در تقويم رسمي تعطيلات نوروزي تنها 4روز و تعطيل شدن بقيه روزها بهدليل تعطيلي نظام آموزشي است.مشخصترين توصيه براي حل اين معضل، نه كاهش بلكه ساماندهي تعطيلات است؛ اينكه مدارس در نوروز تنها يك هفته تعطيل باشند و يك هفته تعطيلي زمستان دوباره احيا شود. به اين ترتيب هم امكان تنوع در زمان سفر فراهم شده و هم از مضرات اين تعطيلات طولاني كاسته ميشود. در باره ساماندهي تعطيلات مدارس با مهدي نويدادهم، دبيركل شورايعالي آموزش و پرورش گفتوگو كردهايم.
- ما موضوع ساماندهي تعطيلات نوروزي را با وزير آموزش و پرورش در ميان گذاشتهايم. ايشان ميگويد چون يكبار اين موضوع تجربه شده و موفق نبوده، تكرار آن هم شكست خواهد خورد. شما چه ميگوييد؟
تعطيلات عيد نوروز براي دانشآموزان ضروري است، ولي پرسش اين است چرا 15روز تعطيلي؟ البته اين تعطيلات معمولا بيشتر هم ميشود و مدارس چند روز پيش از عيد و چند روز بعد از عيد تعطيل هستند. همانطور كه آقاي فاني اشاره كرده در اينباره يك تجربه ناموفق داريم. اوايل پيروزي انقلاب اسلامي براي محدود كردن تعطيلات عيد نوروز مدارسخيز برداشتيم كه موفق نبوديم. ماجرا از اين قرار بود كه تعطيلات نوروز به يك هفته كاهش پيدا كرد و قرار شد دانشآموزان از هفته دوم فروردين سر كلاس درس باشند كه با مخالفت دانشآموزان و خانوادههاي آنان روبهرو شد و كلاس داير نشد. البته اين به اين معني نيست كه بايد پرونده را مختومه بدانيم.اين موضوع واقعا يكي از مشكلات مهم و حل آن مطالبه رهبر انقلاب است. حتما بايد ساماندهي تعطيلات نوروز را بررسي كرد.
- بهنظر ميرسد در اينباره نوعي مقاومت اجتماعي وجود دارد.به هر حال سالهاست مردم در اين ايام تعطيل بودهاند و حالا تغيير رويه شايد دشوار باشد. چه بايد كرد؟
اين بحث ابعاد سياسي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي دارد، لذا بايد همه ابعاد كار ديده شود. اولا بايد بستر اجتماعي اين كار فراهم شود، يعني دانشآموزان و خانوادههاي آنان و معلمان كه مخاطبان اصلي اين طرح هستند همراهي كنند. اين كاري نيست كه صرفا آموزش و پرورش بتواند آن را به تنهايي انجام دهد.دوم اينكه بستر حقوقي و قانوني آن آماده شود، الان قوانين موجود اجازه چنين كاري را نميدهد، مراجع سياستگذار و قانونگذار مثل مجلس شوراي اسلامي بايد با اصلاح قوانين قبلي در اين زمينه همراهي كنند.
- آيا شورايعالي آموزش و پرورش نميتواند در اينباره تصميمگيري كند، يا اينكه مثلا وزارت آموزش و پرورش لايحهاي به مجلس تقديم كند تا موضوع در دستور كار مجلس قرار بگيرد؟
در اينباره همه بايد دست بهدست هم بدهيم. شورايعالي آموزش و پرورش نميتواند در اينباره تصميمگيري كند چون ما ذيل قوانين مجلس تصميمگيري ميكنيم. ولي ما بهعنوان كارگزاران آموزش و پرورش و دستاندركاران تعليم و تربيت كشور بهشدت ضرورت اين كار را احساس ميكنيم و خواهان اين هستيم كه طرح ساماندهي تعطيلات در دستور كار نظام قرار بگيرد. از منظر اقتصادي بايد مسئولان اقتصادي اظهارنظر كنند، از منظر گردشگري مسئولان گردشگري و از منظر اجتماعي مسئولان ذيربط، خلاصه اينكه همه ابعاد بررسي و سنجيده شود تا با تصميمگيري مطلوب به سرانجام برسد.
پيشنهاد من اين است كه مجلس اين موضوع را در دستور كار قرار دهد و با فراخوان همه كارشناسان، دستاندركاران و مخاطبان اين موضوع، پس از بررسي كارشناسي به يك جمعبندي برسد. به هر حال تصميمگيري در اين موضوع در همه ابعاد كشور تاثيرگذار خواهدبود اما براي آموزش و پرورش بسيار مفيد است. براي مثال اگر قرار است اقتصاد مقاومتي در كشور حاكم شود يك بخش آن پركاري است. بايد ما نسلي را تربيت كنيم كه پر كار و پر تلاش باشند. تعطيلات اينچنيني آسيبزاست و بايد جلوي آن گرفته شود، با شعار به جايي نميرسيم.
- تعطيلات تابستاني هم بايد ساماندهي شود
فارغ از تعطيلات نوروزي بايد به مسئله «3ماه تعطيلي» در تابستان هم توجه كرد. اگر كشوري بوديم محدود و داراي يك تنوع اقليمي و آب وهوايي شايد ميشد تصميم گرفت كه آغاز و پايان سال تحصيلي يكپارچه باشد ولي خوشبختانه در كشوري زندگي ميكنيم كه گاه اختلاف دما بين سردترين و گرمترين نقطه كشورمان به بيش از 50درجه ميرسد.
خوب در كشوري با اين تنوع اقليمي كه از نعمتهاي خداوند است نبايد شروع و پايان سال تحصيلي در همه نقاط كشور يكسان باشد. بسياري از آموختههاي سال تحصيلي دانشآموزان چه در حوزه آموزشي و چه در حوزه تربيتي بهدليل تعطيلات طولاني مدت تابستان ضربه ميخورد. دانشآموزان حداكثر به يكماه نياز دارند تا رفع خستگي كنند و نيازي نيست كه 3ماه تابستان تعطيل باشند.