براساس گزارش لسآنجلستایمز، در راستای همین منطق مهندسان دانشگاه ویرجینیا درحال ساخت توربینهای بادی در ابعادی باورنکردنی هستند، توربینی با پرههایی به طول 200 متر.
توربین جدید ارتفاعی برابر 479 متر دارد، یعنی 30 متر کوتاهتر از ساختمانهار امپایر استیت. برای تثبیت موقعیت این توربین، سازه شعاعی برابر 400 متر خواهدداشت، چیزی شبیه به هیولاهایی که دنکیشوت آنها را در کابوس میدید.
به گفته سازندگان این سازه، ابعاد بزرگ تنها ویژگی مجزا کننده توربین از مدلهای پیشین نیست، این توربین در مسیر رو به باد قرار نخواهدگرفت و در عوض پشت به باد خواهد ایستاد تا سریعتر و راحتتر حرکت کند.
پرههای 200 متری این توربین که تصور بزرگی آن کمی دشوار است، از بخشهایی برخوردار است که در وزش بادهای سبک منبسط شده و در جریان بادهای شدید درهم متراکم میشوند. این طراحی چند بخشی علاوه بر اینکه میتواند انرژی بیشتری از باد ذخیره کند، ساخت و حمل و نقل پرههای توربین را سادهتر از پرههای یکتکه خواهدساخت.
درصورتی که همهچیز طبق برنامه پیش رود، این توربینها میتوانند بیش از 50 مگاوات برق تولید کنند، یعنی 25 برابر بیشتر از حجم برق تولید شده توسط توربینهای معمولی. دانشمندان هماکنون درتلاش برای ساخت مدل 10/1 از توربین غولپیکر خود هستند، توربینی که امیدوارند در سال 2019 آماده آزمایش شود. پس از آن ساخت نسخه اصلی توربین 15 سال یا بیشتر به طول خواهد انجامید.
آنجایی که توربینهای بادی همواره خطری بزرگ برای پرندههای مهاجر محسوب شدهاند، مهندسان قصد دارند توربینهای خود را در میان آبهای ساحل کالیفرنیا نصب کنند.