بنظرم ابد و يك روز كار خوبي است. سعيد روستايي در فيلم "ابد و یک روز" داستان يك خانواده از طبقه فرودست را روايت مي‌كند كه از هر منظر كه بنگري هيچ نقطه اتكايي ندارند و از درون و بيرون پوسيده و متلاشي شده‌اند.
فيلمي كه داستاك‌هايش شديدا مابه ازاي فردي و اجتماعي دارند و تماشاگر مي‌تواند با تمام وجود آنها را حس كند.در يك خانواده شلوغ روابط خواهر و برادرها صميمانه نيست. و در اين بزنگاه يكي از خواهر ها به نام سميه قرار است ازدواج كند. و اين ميان تنها چيزي كه بر فضاي خانه حكمفرمانيست شادي و طرب و يكدلي است.
مرتضي برادر بزرگتر سمبل آدم هاي حريص و رذل و برادر كوچكتر كه معتاد است سمبل حماقت است. در كنار اين خانواده عجيب اگر كسي هم بخواهد مثل سميه يا ديگري؛ وفاداري به خرج دهد نتيجه خوبي نخواهد ديد. يا سرزنش خواهد شد و يا اينكه مثل سميه سياه بخت.
در واقع روستايي در فيلمش چندين قلمرو جدا از هم اما زير يك سقف را روايت كرده است. هركس زير اين سقف بدون توجه رگ و ريشه و احساس خواهر و برادري در پي سود و نفع بيشتر است. سميه بدبخت تر از همه است. برادر بزرگش مرتضي براي راه اندازي يك شغل ديگر بر سر خواهر معامله كرده و اورا مي خواهد شوهر دهد. همه اينها به نحوي بازخورد مشكلات و معضلات اجتماع است. هر كاراكتر فيلم روستايي مي‌تواند معناشناختي يك شخص حقيقي در جامعه واقعي باشد.
در ابد و يك روز فضا به كلي ويرانگر و تكان‌دهنده است. سياه‌نمايي در كار نيست و بخشي از حقايق تلخ اجتماعي در فيلم روايت مي‌شود. خانواده‌اي كه در ايد و يك روز شاهد هستيم به تنهايي روايتگر يك جزيره متلاطم است. جزيره‌اي كه هر آن احتمال دارد زيرآّب برود. روستايي مي‌تواند خون تازه‌اي براي سينماي ايران باشد .بازي نويد محمدزاده را نيز در فيلم بسيار پسنديدم. او يك بازيگر تئاتري است اما قواعد بازيگري را به خوبي مي‌داند.