1- سالي دو ركورد مي‌زنم!
حامد كارگر شعبده باز ماهر يزدي است كه 8سال پيش وارد دنياي شعبده بازي و كارهاي ماورايي شد ونام هنري اش «سپهر» است.
آقا حامد با آنكه خيلي اتفاقي وارد اين عرصه شد اما در مدت كوتاهي توانست به يكي از مشهورترين شعبده بازان ايران تبديل شود و ركوردهايي كه حتي فكرش را هم نمي‌كنيد به نام خودش ثبت كند. «8 سال پيش بود كه خيلي اتفاقي يك سوزن قفلي وارد صورتم شد اما دردي حس نكردم. از روي كنجكاوي چند سوزن قفلي ديگر هم به صورتم زدم اما متوجه شدم درد آنچناني ندارد. همينطور اين كار را ادامه دادم تا جايي كه متوجه شدم 180 سوزن قفلي را بدون اين كه دردي حس كنم روي صورتم زده ام.» اين اتفاق، جرقه‌اي بود تا زندگي آقا حامد از اين رو به آن رو شود.
«در اينترنت سرچ مي‌كردم تا ببينم چه كساني اين توانايي را دارند. در همين سايت‌ها و به طور اتفاقي با ركوردهايي آشنا شدم كه احساس كردم خودم هم مي‌توانم با توانايي‌هايي كه دارم اين كارها را انجام بدهم. ركوردهايي كه بيشترشان را شيطان پرست‌ها درآمريكا واروپا زده بودند تا از اين طريق براي فرقه‌اي كه راه انداخته اند تبليغ كنند. اين بود كه مصمم شدم تا با تمرين زياد روي اين ركوردها تسلط پيدا كنم و بتوانم تك تك آنها را به نام خودم ثبت كنم تا نام يك مسلمان شيعه جاي نام شيطان پرست‌ها حك شود.» سال 91 بود كه آقا حامد ركوردشكني هايش را شروع كرد و از آن زمان تا به حال، سالي دو ركورد مي‌زند. اولين ركوردي كه آقاي شعبده باز موفق به شكستن آن شد رانندگي با چشمان بسته، آن هم در مسيري بود كه ماشين‌ها و عابرين پياده در حال تردد بودند.
- 300 كيلومتر رانندگي با چشمان بسته
ركورد رانندگي با چشمان بسته در دنيا متعلق به كريس آنجل- شعبده باز آمريكايي است. كسي كه 70كيلومتر را با چشمان بسته رانندگي كرد اما اين ركورد توسط آقا حامد شكسته شد و حالا نام او در كتاب ركوردهاي گينس به عنوان ركورددار اين آيتم به ثبت رسيده است. «به مدت يك سال رانندگي با چشمان بسته و با تمركز حواس را تمرين كردم. از مسافت‌هاي 10 متر و 100متر شروع كردم و به مرور زمان اين مسافت را بيشتر و بيشتر كردم. كم كم موفق شدم كيلومترها با چشمان بسته رانندگي كنم.» براي اينكه آقاي شعبده باز در اين ركورشكني دچار مشكل نشود يك نفر كنارش مي‌نشست تا هنگام رانندگي او را راهنمايي كند.
«بعد از مدتي با استفاده از حس ششم و حرارت ماشين ها، مسير را تشخيص مي‌دادم و ديگر براي رانندگي با چشمان بسته از كمك كسي استفاده نكردم و به تنهايي اين كار را انجام مي‌دادم.»
روز ركوردشكني، آقا حامد با عبور از خيابان‌هاي اصلي يزد به شهر اردكان رفت و بعد از آن دوباره به همان جايي كه حركتش را از آن شروع كرده بود برگشت تا با 300 كيلومتر رانندگي با چشم‌هاي بسته، نامش را در كتاب ركوردهاي گينس ثبت كند.
«كمترين سرعتم داخل شهر بود كه 30 كيلومتر رانندگي كردم اما در بيرون از شهر سرعتم به 120 كيلومتر هم رسيد كه البته خودم متوجه نبودم. بعد از پايان كار، وقتي فيلم ركوردشكني‌ام را نگاه مي‌كردم واقعا ترسيدم. با همان سرعت بالا رانندگي مي‌كردم و چندبار نزديك بود از جاده منحرف بشوم. با اين حال لطف خدا شامل حالم شد و موفق شدم اين ركورد را با موفقيت به نام خودم ثبت كنم.»
- خوابيدن روي تخته‌ي ميخي!
اواخر سال 92 هم يكي ديگر از هيجان انگيزترين ركوردهاي ايران به نام حامد كارگر ثبت شد. آقا حامد در حالي كه روي يك تخته ي پر از ميخ دراز كشيده بود 320 كيلوگرم وزنه را در مدت چهاردقيقه و 25 ثانيه تحمل كرد و موفق به ركوردشكني شد. «5 نفر روي بدنم ايستاده بودند. بايد با خلسه و تمركز حواس، مانع فرورفتن ميخ‌ها به بدنم و احساس درد مي‌شدم. بعد از مدتي بدنم كاملا بي حس شد اما موفق شدم اين كار را با موفقيت به سرانجام برسانم.»
آقا حامد بعد از ركوردشكني چندلحظه بيهوش شد. با اين حال تصميم گرفت تا ركوردش را ارتقا بدهد و اين بار يك وزنه ي 500 كيلوگرمي را روي تخته‌ي پر از ميخ تحمل كند. كاري كه در دنيا، كسي موفق به انجام آن نشده بود. «شما اگر به مدت چند دقيقه يك جا بنشينيد بدنتان خواب مي‌رود و گزگز مي‌كند. براي همين بعد از ركورد اول حس لامسه‌ام كاملا غيرفعال شده بود و چيزي حس نمي‌كردم و حتي براي چند لحظه بيهوش شدم. براي همين مادرم و تيم داوري به دليل نگراني به خاطر سلامت من، با اين ركورد مخالفت مي‌كردند اما با اصرار زياد رضايت آنها را جلب كردم و موفق شدم به مدت 9 ثانيه در حالي كه روي تخته‌اي پر از ميخ خوابيده بودم، 500 كيلوگرم وزنه‌ي انساني را تحمل كنم.»
- سال 94، نوبت وحشتناك‌ترين ركورد
اگر عبارت وحشتناك ترين ركورد كره‌ي زمين را در صفحه ي گوگل جست‌وجو كنيد با يك فيلم عجيب و غريب رو به رو مي‌شويد. بعد از ديدن فيلم با خودتان مي‌پرسيد آيا كسي كه اين كار را انجام داده زنده است يا نه؟ يك مرد جوان زير تخته‌اي پر از ميخ خوابيده است و ميخ‌ها به سمت بدنش قرار گرفته‌اند. يك نفر پشت تخته ي ميخي كه يك سطح صاف است مي‌ايستد و شروع مي‌كند به طناب زدن. صداي فريادهاي يا حسين (ع) و يا ابوالفضل (ع) تمام فضاي سالن را پر مي‌كند. مرد جوان زير تخته ي ميخي 80 كيلويي خوابيده و شخص ديگري روي آن در حال طناب زدن است. بعد از 632 بار طناب زدن، ركوردشكني تمام مي‌شود. حالا ركوردي كه يك مرد آمريكايي در سال 2013 به نام خودش ثبت كرده بود به نام اين جوان ايراني ثبت مي‌شود، اين جوان كسي نيست جز حامد كارگر. ركوردي كه پاييز امسال شكسته شد. «ركورد قبلي 117 بار طناب زدن بود. واقعا ركورد سخت و وحشتناكي بود. شخصي كه طناب مي‌زد روي تخته بالا و پايين مي‌پريد و سر ميخ‌ها در بدنم فرو مي‌رفت. در همين حال مواظب بودم تا فشار زيادي به قفسه‌ي سينه‌ام وارد نشود و نشكند.» البته اين تنها ركوردي نبود كه در سال 94 توسط آقا حامد شكسته شد. خوابيدن در آكواريوم يخ و تحمل دماي 9 درجه زير صفر به مدت 22 دقيقه از ديگر ركوردهايي بود كه به نام اين جوان يزدي ثبت شد. «قبل از ثبت ركوردم، يك مرد چيني به مدت دوساعت دماي صفر درجه را تحمل كرده بود و من موفق شدم ركوردش را بزنم.»
ركورد بعدي كه كارگر براي شكستن آن خيز برداشته، قرار گرفتن در آتش است. «مي خواهم تا زانو زير ذغال‌هاي گداخته بروم، فعلا تا 20 دقيقه اين كار را انجام مي‌دهم اما هدفم براي شكستن اين ركورد تحمل آتش تا 30 دقيقه است و اين ركورد را در سال آينده به نام خودم ثبت خواهم كرد.»
2- بالارفتن از برج ميلاد با سه انگشت!
بي شك بايد گفت كه يكي از شگفت انگيزترين ركوردهاي امسال به نام محمد گمار ثبت شده است او جوان 24 سالهاي است كه دو پا و يك دست ندارد و دست ديگرش فقط سه انگشت دارد. با اين حال، آقا محمد موفق شد با همين يك دست و با روحيه‌اي مثال زدني از 1860 پله ي برج ميلاد بالا برود و نامش را در كميته ملي ثبت ركورد به ثبت برساند. «هيچ وقت از اينكه با يك دست به دنيا آمده‌ام گله و شكايتي نداشتم و هميشه سعي مي‌كنم روحيه‌ام را حفظ كنم. براي همين است كه اجازه ندادم معلوليت براي من محدوديت ايجاد كند و مي‌خواهم با همين يك دست به قله‌هاي افتخار صعود كنم.» گمار قصد دارد تا در سال پيش رو بلندترين برج جهان در دبي را فتح كرده و نامش را در كتاب ركوردهاي گينس به ثبت برساند.
3- 18 ساعت روپايي
«حسن ولي پور» جوان اسلامشهري يكي ديگر از كساني بود كه سال 94 برايش سال خوبي بود و موفق شد چندين ركورد كشوري را به نام خودش كند. اولين ركورد او 18 ساعت روپايي زدن با توپ فوتبال بود. حسن آقا در حالي اين ركورد را زد كه فقط مجاز بود بعد از هر يك ساعت روپايي زدن 5 دقيقه استراحت كند.
«با حمايت شركت دومينو و به شكل متوالي، 18 ساعت روپايي زدم. امسال تمرينات هدفمند و منظمي داشتم طوري كه بدنم در تمام ركوردشكني‌ها كاملا روي فرم بود و خوشبختانه از اين نظر كم نياوردم.»
اما ركورد ديگر آقاي ولي پور، روپايي زدن مسافت 29 كيلومتر و 350 متري در جزيره‌ي كيش بود كه به مناسبت روز جهاني خليج فارس زده شد. «يكي ديگر از ركوردهاي امسالم بالارفتن از 1693 پله ي برج ميلاد در حال روپايي زدن بود.
قبلا اين كار را در مدت زمان 42 دقيقه و 48 ثانيه انجام دادم اما اين بار موفق شدم در مدت زمان كمتري اين كار را انجام بدهم و ركوردم را ارتقا بدهم.»
اين طور كه آقاي عشق روپايي مي‌گويد سال 95 هم سال حسن ولي پور است چرا كه مي‌خواهد اين بار در امارات و برج خليفه ركوردهايش را به نمايش بگذارد تا نام او به عنوان يك ايراني در كتاب ركوردهاي گينس ثبت شود. «مي‌خواهم اين كار را در سال جديد انجام بدهم تا پرچم مقدس جمهوري اسلامي ايران را بر فراز بلندترين برج دنيا به اهتزاز دربياورم.»
4- بپر و چرخ بزن
«عليرضا اسدالله تاجر جهرمي» يكي از مربيان برتر پاركور ايران و استاد انجام حركات نمايشي است. شايد فكر كردن به اين موضوع هم كه بخواهيد از پهلو بپريد، يك چرخش كامل بدن داشته باشيد و بتوانيد صحيح و سالم روي زمين فرود بياييد برايتان سخت باشد چه برسد به انجام آن. استاد پاركور ايران اما در 11 خردادماه امسال و در بوستان ولايت تهران اين كار را مثل آب خوردن انجام داد تا همه ي حاضران را شگفت زده كند.
«در اين ركورد 5 متر پرش سايد داشتم. در پرش سايد همزمان كه از پهلو به طول پرش مي‌كنيد بايد يك دور چرخش كامل بدن هم داشته باشيد. كار بسيار سختي كه با چندين سال تمرين كردن موفق شدم آن را به درستي انجام بدهم.»
5- اسكيت سواري با وجود نابينا بودن
پارا ركورد( ركورد معلولان) طولاني ترين اسكيت ريلي متعلق به الهه قلي فلاح دختر نابيناي زنجاني است كه موفق شد 41 كيلومتر را در زمان 6 ساعت و 9 دقيقه و 43 ثانيه با تعقيب صداي موسيقي طي كند.خانم اسكيت سوار يك مسافت 500 متري در فرودگاه زنجان را 82 بار رفت و برگشت تا به عنوان اولين نابينايي كه موفق شده 41 كيلومتر اسكيت سواري كند نامش را در كميته‌ي ثبت ركورد ايران به ثبت برساند.«خيلي دوست دارم ركوردم در گينس ثبت شود.
حتي مربي‌ام به امارات سفر كرده تا در صورت فراهم شدن مقدمات كار اين ركورد را يك بار ديگر در امارات و جلوي چشم نمايندگان گينس تكرار و در كتاب ركوردهاي جهاني ثبت كنم.» الهه خانم در مورد نحوه‌ي اسكيت سواري اش هم مي‌گويد كه دو نفر به عنوان پيشران در مسيري كه با كله قندي مشخص شده بود حركت مي‌كردند و او با صداي موزيك ورزشي كه آنها برايش پخش مي‌كردند مسير را جهت يابي مي‌كرد.«هنگامي كه از مسير مشخص شده خارج مي‌شدم مربي‌ام بوقي كه در دستش بود را فشار مي‌داد تا به مسير اصلي برگردم. به اين ترتيب بود كه موفق شدم تمام مسير را به درستي طي كنم و اين ركورد به نام من ثبت شود».
6- شنا با دست و پاي بسته
«مهدي تراب»- ورزشكار برازجاني- يكي ديگر از ركوردشكنان برتر سال 94 بود. او به مناسبت روز ملي خليج فارس و به ياد 175 غواص دست و پا بسته، مسافت 2 كيلومتري را با دست و پاي بسته و با شناي دلفيني طي كرد تا در اين زمينه ركورد جالبي را به نام خودش ثبت كند.
«اين ركورد را در استخر شهداي خليج فارس بندركنگان و در مدت يك ساعت و 42 دقيقه و 36 ثانيه و براي اولين بار در كشور به ثبت رساندم. شنا كردن به خاطر فشار آب و همچنين فشاري كه به دست‌ها و قفسه ي سينه وارد مي‌شود به خودي خود سخت است چه برسد به اينكه نتوانيد از دست‌ها و پاهايتان استفاده كنيد. با اين حال موفق شدم ركوردي كه در نظر داشتم را بزنم و مزد تمرين و تلاش زيادم را بگيرم.»
7- طولاني‌ترين شناي استخري
يكي از ركوردهايي كه امسال جا به جا شد ركورد طولاني‌ترين شناي استخري بود. مهناز كريمي كه 14 سال سابقه ي شناي حرفه‌اي را در كارنامه دارد و اولين بانوي غواص استان خوزستان به شمار مي‌رود موفق شد در استخر بابك معتمد اهواز، 14 ساعت، به صورت پشت سر هم شنا كند و اين ركورد را به نام خودش ثبت كند. «مربي شنا هستم و مدرك نجات غريقي درجه يك دارم. براي همين هميشه در حال تمرين و شنا كردن هستم. در اين ركوردشكني 32 كيلومتر و 760 متر را شنا كردم و موفق شدم ركورد اين حركت را به نام خودم ثبت كنم. پيش از اين، الهام اصغري با 13 ساعت و 45 دقيقه شنا و طي مسافت 24 كيلومتر و 4 متر، ركورددار اين حركت بود.
8- طولاني‌ترين زمان افقي ماندن روي ميله‌ي پرچم
يكي ديگر از هيجان‌انگيزترين ركوردهاي ايران در سوم آذرماه امسال و در بوستان ولايت تهران به ثبت رسيد. بهنام روستايي دره ميانه، موفق شد به مدت 46 ثانيه در وضعيت پرچم قرار بگيرد و ركورد جهاني اين حركت را به نام خودش ثبت كند.
«براي اين ركوردشكني بايد دست‌هايي قوي و همچنين تمركز بالا داشته باشيد. بايد بتوانيد علاوه بر اينكه با دست‌هايتان ميله ي پرچم را مي‌گيريد، پاهايتان را صاف و كشيده به حالت پرچم نگه داريد.»
جالب است بدانيد كه آقا بهنام با وجود معلوليت از ناحيه‌ي پا موفق به ثبت اين ركورد شده است. معلوليتي كه در يك سالگي پاي راست آقاي ركورددار را دچار معلوليت كرد.
«به خاطر بيماري فلج اطفال، پاي راستم معلول شد. با اين حال شيطنت‌هاي بچگي را داشتم و هميشه روي دست هايم راه مي‌رفتم و حركات نمايشي و قدرتي انجام مي‌دادم. اين شد كه بعد از مدتي به خاطر علاقه‌اي كه داشتم به باشگاه ژيمناستيك رفتم و حالا مربي ژيمناستيك هستم.»
روستايي پيش از اين هم موفق شده بود ركورد 20 حركت نمايشي و مهارت‌هاي خاص فردي در ايران را به نام خودش ثبت كند.
9- بيشترين ميل زدن باستاني در 120 دقيقه
«مرتضي قلندري» از آن پهلوان‌هاي قديمي است كه هنوز ورزش باستاني و گود زورخانه را ترك نكرده و كار هر روزش حضور در زورخانه است. اين ورزشكار بهشهري موفق شد تابستان امسال و در مدت زمان 120 دقيقه، 10هزار و 750 بار با ميل‌هاي پنج كيلويي ميل بزند و ركورد بيشترين ميل زدن باستاني را به نام خودش ثبت كند. «هرچند ورزش باستاني و ميل زدن بسيار سخت و نفسگير است اما مي‌خواهم اين ركورد را در سالهاي آينده افزايش بدهم. اين را هم بگويم كه در اين ورزش اگر بخواهي تمرين را فقط براي يك هفته كنار بگذاري هيچگاه رنگ موفقيت را نخواهي ديد و اين ركوردشكني من حاصل زحمت زياد و تمرين مداوم است.»
بد نيست بدانيد كه قلندري با وجود 50 سال سن موفق شده 12 ساعت متوالي در سواحل درياي خزر در شهرستان بهشهر شنا كند و در اين زمينه هم نامش را در كميته‌ي ملي ثبت ركورد به ثبت رسانده است. «مي خواستم تا مسافت 20 كيلومتري را شنا كنم و حتي بدنم انرژي لازم و توانايي اجراي اين ركورد را داشت كه بدشدن ناگهاني شرايط جوي، مانع ادامه ركوردم شد.»
10- دندان فولادي ايران
بلندكردن يك وزنه 50 كيلوگرمي كار سخت و دشواري است و بايد دستاني قوي براي انجام اين كار داشته باشيد. حالا تصور كنيد كسي بخواهد با دندان‌هايش اين كار را انجام بدهد. شايد با خودتان بگوييد چنين چيزي امكان ندارد اما محمدحسين فتاحي بافقي موفق شد به مدت دو دقيقه و يك ثانيه اين كار را انجام بدهد و نامش را در كميته ثبت ركورد جاودان كند.
«چند سال پيش تلويزيون كليپي از يك مرد آلماني نشان داد كه با دندانش مي‌توانست يك هواپيماي مسافربري را جا به جا كند و در اين زمينه ركوردشكني كند، اين فكر هميشه همراهم بود كه چطور ممكن است دندان‌هاي يك نفر اين قدر قوي باشند. يك روز مشغول كار بودم كه اين فكر به سرم زد كه قدرت دندان هايم را امتحان كنم.»
آقا محمدحسين ابتدا يك گوني سيمان را به دندان گرفت و آن را بلند كرد اما فشار زيادي روي دندان هايش احساس نكرد. براي همين كم كم اين كار را روي اجسام ديگر انجام داد و متوجه شد كه خودش هم توانايي بلند كردن اجسام سنگين با دندان هايش را دارد. «كم كم سراغ جسم‌هاي سنگين‌تر رفتم و ديدم مي‌توانم اين كار را مثل آب خوردن انجام بدهم و با دندان‌هايم اجسام سنگين را بلند كنم. براي همين سراغ ركوردشكني رفتم و موفق شدم يك وزنه‌ي 50 كيلوگرمي را با دندان‌هايم بلند كنم و لقب مرد دندان فولادي ايران را به خودم اختصاص بدهم.»
11 - 10 ساعت طناب زدن بي وقفه
«سعيد اردستاني » تا كنون در 5 مسابقه‌ي رينگي جهاني براي كشورمان مقام آورده است و اين بار در روزهاي پاياني 94 برگ برنده‌ي ديگري رو كرد؛ او طناب زد، آن هم به مدت دو ساعت، بي وقفه.
آقاي اردستاني درباره‌ي ركوردي كه در اسفند 94 ثبت كرده است مي‌گويد:«تاكنون در 5 مسابقه رينگي مقام آورده‌ام اما اين مقام‌ها باعث نشد دست از ركورد زدن بر دارم، راستش را بخواهيد من علاقه‌ي شديدي به ركورد زدن دارم و تمرين‌هاي سختي را پشت سر مي‌گذارم تا بتوانم ركورد تازه‌اي يا ركورد بهتري ثبت كنم.»
آقاي اردستاني قبل از ثبت اين ركورد، ركورددار8 كيلومترطناب زدن در حال راه رفتن وبعد از آن 22 كيلومتر طناب زدن در حال راه رفتن است.همچنين اين ورزشكار 3سسال پيش در يك ساعت 11 هزار طناب زد:« موفق شدم با تمرين‌هاي مداوم در يك دقيقه بيش از 280 بار طناب بزنم و اين در صورتي است كه در كتاب گينس 250 بار طناب زدن در يك دقيقه به ثبت رسيده كه متعلق به يك ورزشكار آفريقايي است.»
12- رقيب: يك و نيم تن آهن
«منوچهر نامجو »، ورزشكار 36 ساله‌ي ايراني موفق شد در روز جهاني معلولان ركورد شگفت‌انگيزي را به نام خودش ثبت كند:« من هر سال سعي مي‌كنم در روز جهاني معلولان يك كار بي نظير انجام بدهم، اما امسال با خودم گفتم بايد كار بسيار ويژه‌اي انجام بدهم و براي همين تمرينات سختي را شروع كردم، ماشين‌هاي مختلف را با زنجير به ويلچرم مي‌بستم و سعي مي‌كردم آنها را بكشم تا اينكه بالاخره بعد از تمرين‌هاي سخت و طاقت فرسا موفق شدم توانايي لازم را بدست بياورم، بالاخره هم تصميم گرفتم با يك دستگاه « ون» كه بيشتر از دو و نيم تن وزن دارد كار كنم.
در پاركينگ خانه‌مان مدت‌ها تمرين كردم.همه چيز بر وفق مرادم جلو رفت تا اينكه روز جهاني معلولان رسيد، مسئولان ثبت ركورد گفتند كه بهتر است به جاي خودروي ون از خودروي سمند براي ركورد زدن استفاده كنم، من هم قبول كردم. ماشين را با كمك زنجير به ويلچر مخصوصم بستم و موفق شدم اين خودروي يك و نيم تني را از جايي كه پارك شده بود 33 متر به جلو بكشم.»
منوچهر نامجو برايمان از ويلچري مي‌گويد كه با آن مي‌تواند خودروي سه تني را هم جا به جا كند:«اين ويلچري كه من با آن موفق شدم خودروي سمند را 33 متر روي زمين بكشم ويلچري است كه لاستيك‌هاي پهن دارد و از آن براي ورزش‌هايي مانند كوهنوردي استفاده مي‌شود. شايد يك روزي در سال جديد برايم تيتر زديد كه نامجو با اين ويلچر به آفرود رفته است.(با خنده)»
۱۳- گاز بده با ويلچر
او سريع‌ترين ويلچرسوار ايران است، سوار بر ويلچري كه خودش براي ثبت ركورد ساخته است به زمين مي‌آيد و با سرعت باورنكردني‌اش همه را متحير مي‌كند. در دانشگاه، در رشته‌ي تربيت بدني تحصيل كرده و سالهاست كه به عنوان مربي معلولان در رشته‌هاي مختلف ورزشي فعاليت مي‌كند.
«مليحه حصارخاني » زماني كه فقط 6 ماه داشت به خاطر بيماري، توانايي پاي راست خود را از دست داد، اما اين مشكل، چيزي از علاقه‌ي او به رشته‌هاي مختلف ورزشي كم نكرد بلكه بر عكس او عزمش را جزم كرد تا يك ورزشكار حرفه‌اي بشود.مليحه خانم برايمان از آن روزها مي‌گويد:« از زماني كه خودم را شناختم سعي كردم به ناتوانايي‌هايم بي توجه باشم و سعي كنم توانايي‌هايم را بيشتر كنم، همين هم شد و موفق شدم در رشته‌ي شناي معلولان ركورددار شوم. كسب مقام اول در رشته شناي معلولان به من قدرت داد و رفتم سراغ رشته‌هايي مانند پرتاب نيزه و... تا اينكه با خودم عهد بستم كه بايد در رشته دو و ميداني نيز ركوردي را ثبت كنم.»او بعد از تمرين‌هاي زياد موفق شد در رشته‌ي دو و ميداني 100 متر، كه دو سرعتي است مقابل چشم كارشناسان متعددي ركورد بزند.ركورد پيشين اين رشته در جهان، توسط يك ورزشكار چيني با 15 ثانيه و 49 صدم ثانيه، ثبت شده اما خانم حصارخاني موفق شد در 15 ثانيه و11 صدم ثانيه اين ركورد را جا به جا كند.
«دو سال پيش بود كه نمونه‌ي آلماني اين ويلچر را در اينترنت ديدم، با همسرم قضيه را در ميان گذاشتم و قرار شد يك ويلچر سه چرخ بسازيم تا بتوانم با استفاده از آن ركوردم را ثبت كنم.براي ساخت اسكلت اين ويلچر از دوچرخه‌ي كورسي همسرم استفاده كردم، بقيه‌ي تجهيزات ساختش را هم خريدم و بالاخره بعد از گذشت سه ماه توانستم ويلچري بسازم كه اگر بخواهيم اين روزها نمونه‌ي آلماني آن را بخريم بايد بيش از 50 ميليون تومان هزينه كنيم، بيشتر از شش ماه تمرين كردم تا بتوانم ركورددار شوم. سال 94، سال من بود چرا كه توانستم ركورد دو 100 متر معلولان را به دست آورم.
۱۴- ركوردداركشف «غريق»
متولد سال 52 است.سالها در سازمان‌هاي آتشن شاني و هلال احمر امداد رساني كرده است، از آنجا كه كار هر دو سازمان امدادرساني است كارمندان هلال احمر و آتش‌نشاني به خوبي با امدادرساني‌هاي او آشنا هستند و تعريف كارش را شنيده‌اند، ولي شايد كمتر كسي بداند كه آمارگيري‌هاي سازماني كه انجام شده است نشان مي‌دهد كه او ركورد كشف «غريق» را دركشورمان در دست دارد. اين غواص بازنشسته تا كنون بيش از 342 غريق را از دل آب كشف كرده است. «علي‌اصغر عبادي » در مدت خدمتش هم رئيس يگان هوايي بوده و هم مديريت گروه نجات ويژه را به عهده داشته است، علاوه بر اين او در ايستگاه‌ها و پايگاه‌هاي مختلفي خدمت كرده است.«من سالها خدمت كردم و به عنوان غواص، غرق شدگان زيادي را نجات دادم، گاهي غريق‌ها زندگي‌شان را از دست داده بودند و اجساد آنها را بيرون آوردم اما بارها هم شده بود كه آنها را از خطر مرگ نجات مي‌دادم ».آقاي غواص مي‌گويد تلخ‌ترين كشفي كه تا كنون انجام داده برمي‌گردد به سال 68:«حادثه در سد لتيان اتفاق افتاده بود، يك پزشك جوان درون آب افتاده بود و من هر چقدر سعي كردم او را زنده از آب بيرون بياورم نشد كه نشد.اين تلخ‌ترين خاطره‌ي كاري من بود، مي‌گفتند تازه مدرك پزشكي‌اش را گرفته بود.»
اما آقاي نجات غريق، ماموريت‌هاي بسيار شيرين زيادي هم در دوران كاري‌اش داشته است: «حول و حوش سال 74-75 بود، جوان 22 سالهاي دچار حادثه شده بود، شنا بلد بود اما انگار نمي‌دانست كه شنا در آب سد با شنا در آب استخر زمين تا آسمان فرق دارد، داخل آب رفته بود تا شنا كند كه ناگهان دچار حادثه شده بود، ما در همان نزديكي حادثه در حال تمرين بوديم كه صداي مردم را شنيديم كه به سمت ما مي‌دوند و كمك مي‌خواهند، برگشتم و ديدم پسري جوان در حال غرق شدن است به سرعت به سمتش رفتم و توانستم او را نجات دهم.زماني كه بعد از انجام عمليات احيا توانست نفس بكشد انگار دنيا را به من داده بودند.»
۱۵- 10 قطعه از صفر تا صد
در اين گزارش ما مي‌خواهيم شما را با هنرمندي آشنا كنيم كه تنها در 10ساعت توانست مقابل چشم ده‌ها داور و كارشناس يك آلبوم موسيقي را از صفر تا صد بسازد.
داستان او و ركوردزنياش از 4 ماه پيش كليد خورد، از زماني كه او تصميم گرفت در عرصه‌ي موسيقي نامش به عنوان يكي از ركوردداران ايران ثبت شود، يك تصميم بسيار هيجان‌انگيز.
اما اين هنرمند جوان مي‌دانست كه بايد پيش از هر چيزي توانايي خود را امتحان كند و ببيند كه در چه حيطه‌اي مي‌تواند ركورد بزند:«دلم مي‌خواست ركوردي را ثبت كنم كه در هيچ كجاي جهان ثبت نشده باشد، به همين خاطر تصميم گرفتم كه همه‌ي كارهاي يك آلبوم كامل از جمله ترانه‌سرايي، آهنگسازي، ميكس و مسترينگ آلبوم را در مدت زمان 10 ساعت انجام بدهم.»
او اين موضوع را با كارشناسان ثبت ركورد در ميان گذاشت، كارشناسان هم تاييد كردند كه مي‌توان ركورد او را ثبت كرد. بعد از انجام هماهنگي‌هاي لازم ثبت اين ركورد آغاز شد:« قرار بود همه چيز بداهه باشد، به همين خاطر بايد عده‌اي از دوستان موزيسين در اين پروژه ما را همراهي مي‌كردند، به همين خاطر دكتر چراغعلي كه يكي از آهنگسازان با تجربه ايراني است ازكارشناسان اين پروژه بود.»
همه چيز روي برنامه جلو رفت و «امير سينكي» در روز 14 بهمن ماه در ساعت 9 صبح وارد تالار رودكي شد:« قر ار بر اين بود كه اين ثبت ركورد در تالار رودكي و زير نظر بنياد رودكي انجام شود، من هماهنگي‌هاي لازم را انجام دادم تا مردم عادي بتوانند از ساعت 14 از چگونگي ساختن يك آلبوم در مدت زمان 10 ساعت بازديد كنند، داوران هم كار من را زير نظر داشتند.»
آقاي آهنگساز موفق شد طبق برنامه 10 قطعه موسيقي را از صفر تا صد در 10 ساعت بسازد و داوران نيز راي مثبت به اين ثبت ركورد دادند.
جالب است بدانيد امير سينكي يك موزيسين تازه‌كار نيست بلكه او سالهاست كه يكي از پر سرعت ترين آهنگسازهاي صدا و سيماست و به همين خاطر، اين توانايي را پيدا كرده است كه بتواند در مدت زمان نسبتا كمي ترانه‌سرايي كند و ملودي بسازد.او برايمان از كارنامه كاري‌اش مي‌گويد:«من بيش از25 سال است كه موسيقي كار مي‌كنم.24 ساله بودم كه به عنوان آهنگساز رسمي صدا و سيما استخدام شدم و تا امروز براي اين سازمان كار مي‌كنم.
كار ما به گونه‌اي است كه زمان در آن نقش بسزايي دارد. براي مثال از سازمان يك كار مناسبتي را فقط، دو روز قبل از مناسبت خاص سفارش مي‌دهند و من فقط يك روز و نيم فرصت دارم تا اين كار را بسازم و به سازمان تحويل بدهم.
سالها من اينگونه كار كردم و زماني كه ديدم يكي از سرعتي‌ترين آهنگسازهاي ايران شدم با خودم گفتم كه بهتر است اين استعدادم را ثبت كنم.»
حتما تا كنون قطعه‌هايي مانند «غم حيراني»، تيتراژ سريال«بچه‌هاي بهشت » و تيتراژ سريال«باغ شيشه‌اي »را با آهنگسازي اين هنرمند شنيده‌ايد.
۱۶- پنجه طلا
«عليرضا محمداسماعيل» سالهاست به عنوان سرعتي‌ترين نقاش ايران شناخته مي‌شود. او در اين زمينه ركوردهاي مختلفي را از خود برجا گذاشته اما در سال 94 ركورد او به طور رسمي ثبت شد.
اين هنرمند 36 ساله ساكن تهران يك بار در سال 90 توانست بزرگ‌ترين نقاشي طولي(نقاشي در تابلوهاي مختلف اما با يك مضمون ) را همراه با يكي از دوستان خود در طول 12 ساعت بكشد و نام خودش را به عنوان فردي كه بزرگ‌ترين نقاشي طولي را در ايران كشيده است ثبت كند.
او در اين باره مي‌گويد: ساعت 8 صبح همراه با يكي از دوستانم شروع به كار كرديم و ساعت 20 شب دست از كار كشيديم، برنامه‌ريزي كرده بوديم كه در اين 12 ساعت، بيش از 7 هزار سانتيمتر روي بوم نقاشي كنيم و موفق هم شديم.»
او به اين ركورد دل خوش نكرد وتلاش كرد ركوردي عجيب را به نام خودش ثبت كند، كشيدن چهره‌هاي زنده به سبك سياه قلم:«اولين بار توانستم در طول يك روز كاري 30 چهره‌ي زنده را طراحي كنم.اين كار را هر روز تكرار كردم تا اينكه موفق شدم 68 چهره‌ي زنده را در طول 12 ساعت طراحي كنم.»
مدتي بعد از فاجعه‌ي «منا» كه همه‌ي مسلمانان جهان را غمگين كرد، آقاي نقاش تصميم گرفت كه ركورد خودش را ثبت كند.
عليرضا محمداسماعيل برايمان از اين ركوردزنياش تعريف مي‌كند:« ركوردزني در 10 دي ماه در ميدان امام حسين(ع) تهران برگزار شد. در يك كارگاه هنري بايد 475 چهره توسط طراحان و نقاشان كشيده مي‌شد. چهره‌ي حاجيان جان باخته‌اي كه قبل از آن چهره‌ي هيچكدامشان را نديده بودم، عكس‌هاي آنها در اختيار ما قرار مي‌گرفت و ما بايد آن چهره‌ها را طراحي مي‌كرديم كه در اين روز موفق شدم 30 چهره را نقاشي كنم و به اين ترتيب نامم به عنوان سريع‌ترين نقاش ثبت شد.» او مي‌گويد برنامه‌ي بعدي‌اش ركوردزني در طراحي به سبك رنگ و روغن است و مي‌خواهد اين ركوردش را در گينس چاپ كند.
۱۷ - پرتاب 26 متري
«عليرضا صادقي» پشت خط سفيد رنگ زمين بسكتبال مي‌نشيند و بعد توپ فوتبال را با يك ضربه درون حلقه‌ي بسكتبال حريف مي‌اندازد از فاصله‌ي 26 متري.
آقاي صادقي متولد سال 1352 است. فقط دو سال داشت كه به بيماري فلج اطفال دچار شد، اين بيماري باعث شد عليرضاي كوچك روزهاي سختي را پشت سر بگذارد و از همان دوران نتواند شبيه به هم سن و سالهاي خودش زندگي كند، اما او تصميم گرفته بود كه معلوليتش را ناديده بگيرد و به موفقيت برسد.
«مي‌توانستم يك گوشه بنشينم و بگويم فلج هستم، اما اين كار من نبود، با خودم گفتم كه بايد يك كار منحصر به فرد انجام دهم،هميشه ورزش فوتبال را دوست داشتم و فوتبال بازي مي‌كردم. حتي در برنامه 90 هم از من گزارشي نشان دادند اما علاوه بر فوتبال، به بسكتبال هم خيلي علاقمند بودم. يك روز فكري به ذهنم رسيد.مقابل آينه رفتم و با خودم گفتم شايد بتوانم با كمك گرفتن از قدرت دستم در حالي كه اصلا به پاهاي نداشته‌ام فكر هم نمي‌كنم، توپ را وارد حلقه بسكتبال كنم.»
همين فكر باعث شد او شروع به تمرين كند، تمرين و تمرين:«بار اول كه اين فكر به ذهنم رسيد حول و حوش سال 88-89 بود.روزها تمرين كردم، اوايل فقط مي‌توانستم توپ را از فاصله يك متري به سمت حلقه‌ي زمين حريف شوت كنم اما بعد از تمرين‌هاي سخت توانستم اين فاصله را بيشتر و بيشتر كنم، من واقعا به اين موضوع اعتقاد دارم كه اگر يك فرد معلول از دو پا، آرزويش اين باشد كه در يك مسابقه‌ي دو و ميداني برنده شود و نشود، مشكل معلوليتش نيست بلكه مشكل از خودش است كه درست تمرين نكرده است. »او خرداد ماه سال 94 در ورزشگاه آزادي يك توپ فوتبال را جلوي چشم كارشناسان و ورزشكاران از يك سمت زمين وارد حلقه بسكتبال طرف ديگر زمين كرد.
۱۸- با پتك، بتن بشكن
«صادق مغني » از اهالي تربت جام - خراسان رضوي - است.12 سال است كه در رشته‌هاي رزمي فعاليت دارد و بارها سنگيني بلوك‌هاي بتني را روي قفسه سينه‌اش لمس كرده است.او يك بار در سال 1390 به عنوان ركورددار« تحمل وزن» در ايران معرفي شد، در آن سال آقا صادق توانست 700 كيلوگرم بتن را روي سينه‌اش در حالي تحمل كند كه فردي با پتك روي آنها ضربه مي‌زد تا بلوك‌هاي بتني را بشكند:« من در رشته‌هاي رزمي در قسمت شكستن اجسام سخت بسيار استعداد داشتم، اين موضوع را همان روز اولي كه وارد رشته‌هاي رزمي شدم مربي‌هايم متوجه شدند و از من خواستند كه در اين حيطه تمرين‌هاي سخت و خوبي را دنبال كنم تا بتوانم بهترين شوم، همين هم شد، با تمرين‌هاي پي در پي من موفق به ثبت چند ركورد شدم و تنها كسي كه توانست ركوردم را در ايران بشكند خودم بودم كه مدتي قبل در مجموعه ي ورزشي شيرودي تهران وزن يك تن بلوك بتني را روي سينه‌ام تحمل كردم. فكرش را بكنيد 10 بلوك 100 كيلويي روي قفسه سينه‌تان جاسازي شوند!!!!
اما تنها اين مورد براي ركورددار شدن آقاي مغني نبود او از يكي از مربيانش خواست كه با پتكي كه 30 كيلو وزن داشت به روي بتن‌ها به گونه‌اي ضربه بزند كه بلوك‌ها يكي پس از ديگري بشكنند.»آقاي قهرمان مي‌گويد اين اولين بار بود كه در ايران چنين ركوردي ثبت شده است.
۱۹- 53 «همبرگر» در يك ساعت
نامش نعيم عليپور است.متولد 1364، آشپزي را از همان دوران كودكي‌اش دوست داشته و دارد.هر كسي مي‌شنيد كه او به عنوان يك آشپز مي‌تواند 50 همبرگر را در يك ساعت درست كند تعجب مي‌كرد همين مساله باعث شد او به فكر ثبت يك ركورد جالب در كتاب ثبت ركورد ايرانيان بيفتد:« هميشه اخباري كه از ركورد مي‌خواندم مربوط به ورزشكاران مي‌شد.با خودم تصميم گرفتم كه من اولين ركورد را در آشپزي در اين كتاب ثبت كنم، با يكي از مديران ثبت ركورد صحبت كردم و قرار شد يك روز من در كنار ديگر كارشناسان ثبت ركورد در يك ساعت، طبخ 50 همبرگر را ثبت كنم.»
او مدتي قبل در حالي كه كارشناسان ثبت ركورد، كورنومتر به دست كنارش ايستاده بودند شروع كرد به درست كردن همبرگر:« اول شروع كردم به درست كردن گوشت و طبخش و بعد سس مخصوص براي همبرگرهايم درست كردم، سبزيجات و نان‌ها را هم آماده كردم و موفق شدم در مدت زمان يك ساعت 53 همبرگر خوشمزه تحويل كارشناسان بدهم.»