قرار بود روز سهشنبه بعد ازظهر، رئيس جمهوری را به همراه تنی چند از وزرا و مشاورين در سفر به اتريش همراهی كنم. در واپسين ساعات سفر از سوی دکتر روحانی لغو و به زمان مناسب موكول شد. دفتر رئيس جمهور علت تعویق سفر را "ملاحظات امنيتی و تامین شرایط مطلوب تر در خصوص برنامه و توافقات مورد نظر دو کشور" اعلام کرد.
اينكه رسانههای خارجی، شبکههای بیگانه و ضد انقلاب، چه گفته و چه تفسير كرده و میكنند؛ اهميتی ندارد. اما آنچه رسانههای ما میگويند، قاعدتا مهم است. و بویژه انتظار میرود که رسانه ملی مسیر آنها را نرود.
متحیرانه برنامهای دیدم که آشکارا رویکرد رییسجمهور اتریش و مقامات آن کشور را بر موضع ریاست جمهوری خودمان ترجیح میداد. اینکه گویی "امنيت در حد اعلا برقرار بوده، تدابیر شدید امنیتی درست شبیه سفر رؤسای جمهور روسیه، چین و آمریکا در نظر گرفته بوده" و ... لذا اطلاعیه دفتر رييس جمهوری ایران بیاساس است!
دلم میسوزد. مدتهاست طیفی از رسانهها در خصوص مسایل مهم سیاست خارجی و عملکرد دولت، نه تنها حرف رییس جمهور اتریش را بر بیانیه رسمی دفتر رییس جمهور خودمان ترجیح میدهند؛ بلکه اظهارنظر و تحلیل و گاه خیالپردازی مقامات غربی؛ و خیلی اوقات نیز افراد دست چندم و غیر مسئول آمریکایی را از سخن رییس جمهور و مدیران ارشد کشورمان مستندتر میدانند و مداوما به بازتاب آن میپردازند. به راستی چرا و به چه قیمت؟
درد است. متاسفانه عدهای ندانسته، و چه بسا برخی هم آگاهانه، حقایق و منافع ملی را به پای سیاست قربانی میکنند. و البته مقامات و بخشهای مسئولی هم، با كمكاری و بیدقتی، باعث تخريب و تضعیف مواضع جمهوری اسلامی؛ و بهانه دادن به این و آن، میشوند.
در همین حد و با اطلاع دقیق از جزئیات رویداد، اعلام میکنم که رئيس جمهوری شجاعانه و از موضع "عزت، حكمت و مصلحت" يك تصميم انقلابی گرفت. تا از این پس، همه ميزبانان نماينده ملت رشيد و عزيزمان بدانند که "عزت و اقتدار ایران و ایرانی" از چه درجه اهمیتی برخوردار است. اين تصميم، مستحق تكريم و قدرشناسی است يا تخريب؟! و آیا شایسته است که بدلیل عدم امکان بیان خیلی از مسایل (بخاطر مصلحت و منافع کشور)، بهرهبرداری سیاسی شود و افراد و تریبونها حقوق مردم را نادیده بگیرند؟
من ديپلماسی بلد نيستم ولی غرور دینی و ملی آقای روحانی و استواری و سخت گيری ايشان در برخورد با تروريستها و آدمكشها را میستايم. و به اين تصميم انقلابی، شجاعانه و هوشیارانه، که عزت و منافع پایدار کشور را بدنبال دارد؛ علیرغم هر خسارت احتمالی و کوتاهمدت، از صميم قلب احترام میگذارم. معتقدم كه او يك انقلابی با تدبیر، شاگرد امام، مطيع و يار رهبری است.
اميد كه امسال، همه با هم باشيم تا ملت آسايش و آرامش بيشتری بيابد و مرهمی نهیم بر زخمهای اقتصادی و اجتماعی ملت شريف ايران. ان شاءالله.