به‌رغم اينكه طبق برنامه اعلام شده قرار است گفت‌وگوي‌هاي ژنو3 ميان دولت مركزي سوريه و نيروهاي مخالف با ميانجيگري سازمان ملل طي اين هفته برگزار شود اما نقض متعدد آتش‌بس در مناطق مختلف حلب توسط گروه‌هاي تروريستي، از احتمال آغاز مجدد درگيري‌ها خبر مي‌دهد. از سوي ديگر، آمريكا و تركيه بر سر حمايت از نيروهاي كرد و تركمن‌هاي مستقر در مناطق شمالي حلب دچار اختلاف نظر شده اند؛ موضوعي كه درگيري قريب‌الوقوع در اين منطقه را هم نشان مي‌دهد.
در شرايط كنوني، استان حلب ميان تمامي نيروهاي درگير در جنگ داخلي سوريه تقسيم شده است. شرايط اين منطقه به نمونه كوچكي از كل وضعيت سوريه تبديل شده است. بسياري حتي معتقدند سرنوشت جنگ سوريه با سرنوشت جنگ در حلب گره خورده است. نيروهاي درگير در حلب شامل نيروهاي دولتي، جبهه نصره (وابسته به گروه تروريستي القاعده)، نيروهاي مخالف دولت موسوم به ارتش آزاد (مورد حمايت تركيه و عربستان)، كردها (مورد حمايت آمريكا)، نيروهاي تركمن (مورد حمايت تركيه) و نيروهاي داعش مي‌شوند. به‌رغم اجراي آتش‌بس در كل سوريه، درگيري‌هاي پراكنده در 4منطقه از حلب همچنان در جريان است.
1-درگيري در مناطق جنوبي استان حلب:
گروه تروريستي جبهه نصره هفته گذشته روستاي العيس را كه تحت كنترل نيروهاي طرفدار دولت مركزي بود به تصرف خود در‌آورد. اين منطقه پس از 5روز، بار ديگر به‌دست نيروهاي ارتش آزاد افتاد و اكنون در كنترل نيروهاي دولتي است. العيس داراي ارتفاعات استراتژيكي است كه به شهر حلب مسلط است. نيروهاي ايراني نيز طي هفته‌هاي اخير در اين منطقه به‌عنوان مستشار نظامي حضور داشته‌اند.
همزمان با اتفاقات روزهاي اخير در جنوب حلب، گزارش‌هايي از احتمال ارسال موشك‌هاي ضدهوايي براي نيروهاي مخالف دولت در جنوب حلب منتشر شده است. ديروز خبرگزاري روسي اسپوتنيك خبر داد كه به اطلاعاتي دست پيدا كرده كه نشان مي‌دهد 85موشك حرارتي ضدهوايي از مرز تركيه وارد سوريه شده و در‌اختيار گروه تكفيري جيش‌الفتح قرار گرفته است. اين گروه تروريستي تحت حمايت عربستان و تركيه است.
2-درگيري كردها و نيروهاي جبهه نصره در حلب:
گروه نيروهاي دمكراتيك سوريه كه ائتلافي از گروه‌هاي كرد سوريه‌اي است از سه‌شنبه هفته گذشته در منطقه شيخ مقصود با نيروهاي جبهه نصره درگير شدند. منطقه شيخ مقصود، منطقه كردنشين شهر حلب است. نيروهاي جبهه نصره و نيروهاي ارتش آزاد در حلب در كنار يكديگر عليه كردها و نيروهاي دولتي مي‌جنگند. اين نيروها در درگيري‌هاي روزهاي اخير در منطقه شيخ مقصود، عليه كردها از سلاح‌هاي شيميايي استفاده كرده‌اند. فرماندهان ارشد ارتش آزاد، ديروز استفاده از سلاح‌هاي شيميايي در اين منطقه را تأييد كردند.
3-پيشروي نيروهاي مورد حمايت تركيه در مناطق مرزي تركيه و سوريه:
گروهي از نيروهاي ارتش آزاد سوريه روز پنجشنبه گذشته با حمله به شهر الراي در مرز تركيه و سوريه، اين شهر را به تصرف خود درآوردند. اين شهر مرزي پيش از اين تحت كنترل نيروهاي داعش بود. الراي به‌عنوان يكي از دروازه‌هاي اصلي ورود نيروهاي تكفيري از خاك تركيه به سوريه با هدف پيوستن به داعش به‌شمار مي‌رفت. اين شهر همچنين يكي از مراكز اصلي لجستيكي داعش بوده است. تركيه طي ماه‌هاي اخير، ارسال سلاح و تجهيزات براي نيروهاي ارتش آزاد را افزايش داده است. هدف تركيه تقويت نيروهاي سكولار ارتش آزاد در مقابل نيروهاي كرد سوريه است كه به‌گفته دولت تركيه ارتباط نزديكي با حزب كارگران كردستان (پ‌ك‌ك) دارند. در يك سال گذشته، درگيري‌هاي گسترده‌اي ميان دولت تركيه و پ‌ك‌ك در جريان بوده است.
4-عمليات قريب‌الوقوع كردها در شمال استان حلب:
نيروهاي كرد مستقر در شمال سوريه اعلام كرده‌اند براي آغاز حمله‌اي گسترده عليه مواضع داعش در شهر منبج آماده مي‌شوند. اين شهر، يكي از نقاط تمركز نيروهاي داعش در شمال سوريه و نقطه مواصلاتي ميان مرز تركيه و مناطق تحت كنترل داعش در سوريه است.
تصرف اين شهر توسط نيروهاي كرد، براي آمريكا از اهميت بالايي برخوردار است؛ چرا كه نيروهاي داعش مستقر در شهر رقه كه از آن به‌عنوان پايتخت داعش در سوريه ياد مي‌شود را تحت فشار قرار مي‌دهد. در چنين شرايطي، تركيه با حمايت تسليحاتي و هوايي آمريكا از كردها براي چنين عملياتي مخالفت كرده است.
- در حلب چه مي‌گذرد؟
وب‌سايت «ميدل ايست‌آي» مستقر در لندن، گزارشي را منتشر كرده كه خبرنگار آن از حلب ارسال كرده است: مناطق شهر، در دست گروه‌هاي مختلف است. نيروهاي گروه جبهه نصره كه در واقع نيروهاي القاعده مستقر در سوريه هستند، هرهفته و گاهي چند روز در هفته پرچم‌هاي سياه خود را روي ماشين‌ها و موتورهايشان نصب مي‌كنند و به قدرت‌نمايي در خيابان‌هاي مناطق تحت كنترل خود در حلب مي‌پردازند.
آتش‌بس اجرا شده در سوريه شامل گروه تروريستي جبهه نصره نمي‌شود و مناطق تحت كنترل اين گروه هدف حمله نيروهاي دولتي و حملات هوايي روسيه بوده‌اند؛ موضوعي كه باعث شده مردم اين مناطق به مخالفت با نيروهاي جبهه نصره پرداخته و خواستار خروج آنها از اين مناطق شوند. از اين رو، جبهه نصره در مقابل مجبور به قدرت‌نمايي خياباني است.