تاكسيداران در خطمقدم حملونقل عمومي مشغول به كارند. شما اگر سوار مترو يا اتوبوس شويد يا راهبر قطار را اصلا نميبينيد يا اينكه كمترين ارتباط را با راننده اتوبوس خواهيد داشت. در شبكه حملونقل ريلي درونشهري شما بليتي را تهيه ميكنيد و هنگام ورود به ايستگاه از وروديهاي الكترونيكي عبور ميكنيد و ديگر درباره افزايش كرايه با راهبر قطار مترو چانه نميزنيد. در اتوبوسراني هم تقريبا وضع به همين شكل است. شهروندان با استفاده از كارتبليتهاي اعتباري مبلغ مصوب بابت بليت اتوبوس را هنگام ورود به ايستگاه يا از طريق دستگاههاي الكترونيكي نصب شده در اتوبوسها ميپردازند و تمام. اما اين وضعيت در تاكسيها فرق ميكند.
تاكسي سرمايه فردي است كه با استفاده از آن امرار معاش ميكند. يك تاكسيران براي تهيه لوازم يدكي و استهلاك خودروي خود بايد بخشي از درآمد خود را كنار بگذارد. همچنين تهيه سوخت براي تردد در شهر بهعهده خود راننده تاكسي است. اين در حالي است كه هر سال نرخ لوازم يدكي، سوخت و حتي ديگر مايحتاج مورد نياز زندگي تقريبا بدون نظارت دقيقي بالا ميرود. از سوي ديگر يك تاكسيران بايد براي افزايش كرايه خود منتظر تصويب و تأييد از سوي شوراي شهر و فرمانداري باشد. البته تجربه ثابت كرده است كه هر سال بعد از پايان تعطيلات نوروز داستان كرايه تاكسي تكرار ميشود و در اين تعلل مسئولان براي ابلاغ هرچه سريعتر نرخهاي جديد، اين مسافران و تاكسيرانان هستند كه بابت نرخ كرايه و افزايش هزينهها و بحثهاي تكراري هميشه صدا روي هم بلند ميكنند و حتي گاهي دست به گريبان هم ميشوند.
براي رفع اين مشكل بايد فكر جدي كرد. حدود 80هزار راننده تاكسي پايتخت كه مجبورند خرج خود را از طريق رانندگي در خيابانهاي شلوغ و پرترافيك شهر بهدست آورند چه گناهي كردهاند كه ابتداي هر سال، ماهي را درگير تصميمگيري مسئولان باشند؟ شوراي شهر و فرمانداري تهران بايد قبل از پايان هر سال تكليف نرخ كرايهها را مشخص كنند تا از نخستين روز كاري سال بعد، رانندههاي تاكسي و مسافران بدانند كه بايد چه نرخي را دريافت و پرداخت كنند.
اما روي ديگر صحبت با تاكسيرانان شريفي است كه با زحمت بسيار تلاش ميكنند هم خدمتي به شهروندان ارائه دهند و هم مخارج زندگي خود را تأمين كنند. در روزهايي كه هنوز كرايههاي قانوني و مصوب ابلاغ نشده است ميتوان چند روزي هم تحمل كرد يا اينكه با مسافران مهربانتر بود. باور كنيد بركت زندگي در 100و 200تومان كرايه اضافه نيست. شايد دعاي يكي از همين مسافران بركت زندگي را چند برابر كند. نكته ديگري هم ميتوان به شركت تاكسيراني تهران يادآور شد. با نصب دستگاههاي كارتخوان، مشابه اتفاقي كه در اتوبوسهاي شهري روي داده است، ميتوان خدمات بهتري را به شهروندان و تاكسيرانان ارائه كرد. در اين وضعيت ديگر مسافر معطل دريافت بقيه كرايه خود نميشود و راننده تاكسي هم مجبور نيست هر روز قبل از آغاز كار خود زماني را براي تهيه پول خرد صرف كند. اين وعده هم مدتهاست كه داده شده اما هنوز اجرايي نشده است.