براساس گزارش اسپوتنيك‌نيوز، دانشمندان براي اولين بار به مطالعه و بررسي دست‌نوشته دانشمند مشهور قرن دهم ايران، ابن سينا پرداختند كه در آن به تشريح جزئيات رصد يك ابرنواختر در سال 397 هجري برابر با 1006 ميلادي پرداخته‌است.
گفته مي‌شود ابن‌سينا پزشك و فيلسوف ايراني كه همواره به عنوان يكي از اثرگذارترين دانشمندان جهان اسلام شناخته شده‌است، اين دست‌نوشته را زماني نوشته كه در ايران كنوني، تركمنستان يا ازبكستان حضور داشته‌است. دانشمندان آلماني دست‌نوشته او درباره شكل،جهت و ظاهر ابرنواختر را ترجمه كرده‌اند.
دست‌نوشته ابن‌سينا درباره رصد يك ابرنواختر
به گفته ابن‌سينا اين جرم بدون دنباله بوده‌است و همين موضوع آن را از ديگر اجرام گذرا، ستاره‌هاي دنباله‌دار مجزا ساخته‌است. اين جرم به تدريج كم‌نورتر شده تا زماني كه به طول كامل از ديد ناپديد شده‌است. به گفته ابن‌سينا در ابتدا اين جرم به سبزي و تاريكي مي‌گرائيده و پس از آن آغاز به پراكندن جرقه‌هايي به اطراف كرده و در نهايت به سفيدي گراييده است.
اين گزارش عربي زبان ابن‌سينا يكي از گزارش‌ها درباره چندين رصد تاريخي از ابرنواختران است كه به دانشمندان در درك بهتر اين رويداد‌هاي كيهاني كمك كرده‌است و جزئيات بيشتري را به اطلاعات پيشين درباره ابرنواختري كه در سال 1006 ميلادي در يمن، مغرب و چين و ژاپن مشاهده شده‌است،افزوده‌است.
دانشمندان معاصر تاكنون اطلاعاتي از رصد ابرنواختراني را كه در سال‌هاي 1054 در آسياي شرقي و عربستان، 1181 در آسياي شرقي، 1572 و 1604 در آسياي شرقي و اروپا مشاهده شده‌اند نيز در اختيار اخترشناسان امروزي قرار داده‌اند.
به گفته دانشمندان از رصد‌خانه دانشگاهي و موسسه فيزيك‌اخترشناسي دانشگاه ينا در آلمان، گزارش‌هاي تاريخي مي‌توانند زمان اين رصد‌ها و در نتيجه سن بقاياي ابرنواختر و ستاره‌هاي نوتروني را مشخص سازند و در عين حال ميزان انحناي نور، متناسب با نوع ابرنواختر، رنگ نور و موقعيت ابرنواختر را تعيين مي‌كنند.